Arakan Chitthu Chay

ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေတာ္ နန္းေတာ္ကုန္းကို မင္းေစာမြန္ တည္ေဆာက္ခဲ့သည္မွာကား မူလနဂိုရ္အားျဖင့္ ကုကၠားေတာင္ႏွင့္ ေတာင္ညိဳေတာင္ႏွစ္ခုကို တူးၿဖိဳညိႇလွ်က္တည္ခဲ့ေသာ ေက်ာက္ေဆာင္ေက်ာက္သားေျမခံေျမမ်ားျဖစ္သည္။ နန္းေတာ္ကုန္းပတ္လည္ စတုရန္းပံုသ႑ာန္ကို ေက်ာက္အုတ္မ်ားျဖင့္တံတိုင္းျပဳကာ အမာခံလွ်က္ ေကဇာသကၠရာဇ္ (၇၉၂) ခု ေတာ္သလင္းလဆန္း (၁) ရက္ တနဂၤေႏြေန႔၊ ခရစ္သကၠရာဇ္ (၁၄၃၀) ခုႏွစ္တြင္ ေျမာက္ဦးေခတ္ထီးနန္းကို စတင္တည္ေထာင္သည္။
.ပထမဆံုးေျမာက္ဦးေခတ္ထီးနန္းေတာ္ကို မင္းေစာမြန္မင္းမ်ားလက္ထက္ အုတ္တံတိုင္းမ်ားျဖင့္သာ ေအာက္ေျခခ်လွ်က္ တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေျမာက္ဦးဒုတိယေခတ္ မင္းဗာဘုရင္လက္ထက္ေရာက္ေသာအခါ၌ကား ေက်ာက္အမာခံ တံတိုင္းမ်ားျဖင့္ ထပ္မံၿပီးေသာ္ ခိုင္ခံ့ႀကီးက်ယ္စြာ တည္ေဆာက္သည္။

သို႔ျဖစ္ပါ၍ ရခိုင္မဟာရာဇဝင္ေတာ္ႀကီးလကၤာတြင္ (ေစာမြန္ပ်င္ျပဳ၊ မင္းဗာတည္ေက၊ ေရႊေျမာက္ဦး) ဟုလည္းေကာင္း။ (ေျမာက္ဦးမည္သာ၊ ၿမိဳ႕ေအာင္ခ်ာကို၊ တည္လွာျပဳလစ္၊ သကၠရာဇ္ကား၊ ေဒြးျဖစ္နဝါ၊ သတၱသာတည္း) ဟူ၍လည္းေကာင္း ေတြ႔ရသည္။

နန္းေတာ္ကုန္း၏အဆင့္မွာ သံုးဆင့္ျဖစ္သည္။ ထိပ္ဆံုးအျမင့္မွ ေအာက္ဆံုးအဆင့္ထိေပေပါင္း (၅၀) ျမင့္သည္။ တတိယအဆင့္၏ ေတာင္မွေျမာက္သို႔ ေပေပါင္း (၁၆၀၆) ေပရွိသည္။ အေရွ႔မွ အေနာက္သို႔ ေပေပါင္း (၁၇၄၀) ေပ ရွိသည္။ တံတိုင္းမ်ားေအာက္ေျခတြင္ ေက်ာက္သား (၇) ေပထုထည္ရွိသည္။ တံတိုင္းမ်ား၏အထက္ပိုင္းထုထည္မွာ (၄) ေပျဖစ္သည္။ ပထမႏွင့္ ဒုတိယတံတိုင္းအကြာအေ၀းမွာ ေပေပါင္း (၂၃၇) ေပ ရွည္သည္။ အေပၚဆံုးအထက္ နန္းရင္ျပင္၏အက်ယ္အဝန္းမွာ (၆၅၆) ေပက်ယ္ဝန္းသည္။ အရွိဘက္အဆင့္တန္းခါးမွ ဒုတိယအဆင့္တန္းခါးသို႔ ေပေပါင္း (၂၃၃) ေပရွိသည္။ ၎မွ တတိယအဆင့္တန္းခါးသို႔ (၁၆၆) ေပရွိသည္။

အေပၚဆံုးအထက္နန္းရင္ျပင္၏ ေျမာက္မွေတာင္သို႔ အလ်ားေပေပါင္း (၆၇၉) ေပ က်ယ္သည္။ ေတာင္ဘက္ တတိယအဆင့္တန္းခါးမွ ဒုတိယအဆင့္တန္းခါးသို႔ ေပေပါင္း (၁၃၈) ေပရွိသည္။ ၎မွ ပထမအဆင့္တန္းခါးသို႔ ေပေပါင္း (၄၅၀) ကြာေ၀းသည္။ တန္းခါးမ်ား၏ဝင္ေပါက္မွာ (၁၀) ေပစီက်ယ္ဝန္းသည္။ တံခါးတဘက္တခ်က္စီ၏ တန္းခါးေဘာင္မ်ားမွာ (ဂ) ေပစီ ရွိသို႔ထိုးထြက္လွ်က္ တည္ရွိသည္။ တံတိုင္းမ်ားထုထည္အထူမွာ (၇) ေပ (၆) လက္မစီဟိၿပီး (၁၂) ေပစီ ျမင့္သည္။ တန္းခါးမ်ား၏အတြင္းဘက္နံရံမ်ား၌ ေျမႀကီးသည္ တေပခန္႔အကြာ ေက်ာက္တံုးႀကီးမ်ားႏွင့္ (၈) ေပအျမင့္ရွိေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီးတြင္ (၅)လက္မရွိေသာ အေပါက္တေပါက္စီကို ထြင္းလုပ္ျပဳျပင္တပ္ဆင္ထားသည္။

ထိုတန္းခါးေပါက္မ်ားကို ပိတ္ဖြင့္ႏိုင္ရန္အတြက္ အရွင္တံခါးတပ္ဆင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ နန္းေတာ္၏အေနာက္ဘက္ ဒုတိယႏွင့္ တတိယတံတိုင္းအၾကားတြင္္ က်ဳံးမ်ားရွိသည္။ အေရွ႔ေတာင္ဘက္တြင္ ဗဟိုရ္စည္ေတာ္ထားရွိေသာ စည္ေတာ္ကိုအခ်ိန္မွန္ယြန္းေသာ(ယြန္းေထာင္) ေခၚ (ရြန္းေတာင္) တည္ရွိသည္။ ေတာင္ဘက္တြင္ (ဝယိုင္သာ) ေခၚ (ဥယ်ာဥ္ေတာ္) ရွိသည္။


နန္းေတာ္၏အေရွ႔ဘက္ ဒုတိယအဆင့္တြင္ နန္းတြင္းသူနန္းတြင္းသားမ်ား ေသာက္သံုးကုန္ေသာ ေသာက္ရီကန္ (နန္းသားကန္) တည္ရွိသည္။ ယခုအခါ ထိုကန္ကို (နံသာကန္) ဟုေခၚဆိုသည္။ ယခုနန္းေတာ္ကုန္း၏အရွိဘက္ဆင္းလမ္း (နန္းေက်ာက္ေလွကား) ႏွင့္ အေနာက္ဘက္ နန္းကုန္းအဆင္းေလွကားတုိ႔မွာ ၿဗိတိသွ်အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ကာလ (ေျမာက္ဦးနန္းေတာ္ကုန္းအားေဖာက္ၿပီးေသာ္ ေရွ႕ေနာက္ေတာက္ေလွ်ာက္ပိုင္းၿပီး လမ္းလုပ္ရန္စီစဥ္ခဲ့သည္။ တၿမိဳ႕လံုးကကန္႔ကြက္ဆႏၵျပသျဖင့္ လမ္းမေဖာက္လုပ္ဘဲရပ္တန္႔ကာ ယခင္မင္းဆင္းလမ္းေလွကားကိုပတ္၍ အေရွ႔အေနာက္တေျဖာင့္တည္း ေက်ာက္ေလွကား (၂) ခုကို တပ္ဆင္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ရခိုင္မင္းမ်ားလက္ထက္ နန္းေတာ္ကုန္းသို႔အဆင္းအတက္ေက်ာက္ေလွကား အစစ္အမွန္ေနရာမ်ားသည္ကား အေနာက္ဘက္၌ ယခုပါတီယူနစ္ရုံးေဟာင္းအေရွ႔ဘက္ ေက်ာက္ေလွကားဆင္းလမ္းတခု၊ ၎ႏွင့္ အေရွ႔ဘက္သို႔တေျဖာင့္တည္း နန္းသားကန္ေတာ္ဘက္သို႔ဆင္းလမ္း ေက်ာက္ေလွကားတခုျဖစ္သည္။

ေရွးမင္းမ်ားသည္ ဤနန္းေတာ္ကုန္းသို႔ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ဆင္းတက္ႏိုင္ေစရန္အတြက္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတြင္ ေက်ာက္ေလွကားတံခါးေပါက္ (၄) ခုကို ေတြျမင္ႀကရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ ရခိုင္ၿမိဳ႕တည္ ဗိသုကာက်မ္း၌ေဖာ္ျပထားသည္မွာ-

(ခုနစ္ရာကိုးဆယ္၊ စြန္းဝယ္ႏွစ္ေဖာ္၊ လေတာ္သလင္း၊ လွ်ံဝင္းထြန္းညီး၊ ထြက္ၿပီးနီတက္၊ ဆန္းတရက္၌၊ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕သာ၊ တည္ျခင္းရာကား၊ ေတာင္ညိဳကုကၠား၊ ႏွစ္ပါးတူညီ၊ ဘုမၼိနက္သန္၊ ၿမီၾကန္သင့္ရာ၊ ယင္းသည္မွာလည္း၊ အကာအင္းသီး၊ ထားတံုၿပီးမွ၊ တည္ထၿမိဳ႕နန္း၊ ကန္စန္းကန္လဂ္၊ တေထာင္ဘက္ကို၊ မပ်က္ထိုေရာ္၊ ဆက္တက္ေသာ္ကား၊ အရာေထာင္ေသာင္း၊ က်ိန္းခန္းေအာင္း၏) ဟူ၍ပင္လွ်င္ ပါရွိသည္။ ဤေျမာက္ဦးၿမိဳ႕နန္းေတာ္ကုန္းကို တံတိုင္းသံုးတန္ ဝိုင္းကာရံလွ်က္ ထိုတံတိုင္းမ်ားအၾကားတြင္လည္း က်ံဳးေတာ္မ်ားထားရွိသည္။

ၿမိဳ႕တံတိုင္းမ်ားအထက္ဝယ္လည္း ျမင္းစီးသူရဲဗိုလ္ပါမ်ားစီးနင္းလားလာလႈပ္ရွားႏိုင္ေအာင္ စီမံျပဳလုပ္ထားသည္။ ၿမိဳ႕ေက်ာက္တန္းခါးမ်ားကိုလည္း ခိုင္လံုစြာျဖင့္ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္စြာ တည္ေဆာက္စီမံထားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးသည္ ထိုအခ်ိန္ထိုအခါက အိမ္ေျခေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ၾကဓညဝတီဦးေအာင္ေဇယ်
(သမိုင္းသုေတသီ)
အၿငိမ္းစားေက်ာင္းဆရာႀကီး
ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕


ဓညဝတီဦးေအာင္ေဇယ်
(သမိုင္းသုေတသီ)
အၿငိမ္းစားေက်ာင္းဆရာႀကီး
ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕
Credit = http://arakanmagazine.blogspot.com/2009/04/blog-post_9086.html မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ စကားလုံးမ်ားအား ဗမာစာအျဖစ္ ျပန္ဆုိထားပါသည္။
က္ပ်ံမက်စည္ကားခဲ့သည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ ခရစ္ေအဒီ (၁၅) ရာစုမွ (၁၆) ရာစုထိကာလအတြင္း အလြန္ခ်မ္းသာႄကြယ္ဝေသာ ကမၻာ့အဆင့္မီွ သမိုင္းတြင္ထင္ရွားေသာ (The City Of MraukK Oo) ၿမိဳ႕ႀကီးတၿမိဳ႕ျဖစ္ေပေတာ့သည္။


.........................
http://www.ald-exile.org/
.

ေအဘီ-ေအ (၆၅%)

ဒီႏွစ္ေယာက္သာ ေတြ႕ၾကျပီဆိုရင္ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ၾကီး တစ္ခုလံုးဟာ
ေျခာက္ကပ္သြားေတာ့တာပါပဲ။စကားေတြအမ်ားၾကီး လိုအပ္တယ္လို႕ ထင္ရျပီး အခ်င္းခ်င္း အျပိဳင္ ေခါင္းမာေနတတ္လို႕စိတ္အခန္႕မသင့္မႈေလးေတြလည္း မ်ားတတ္ပါတယ္။ ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္
ေယာကၤ်ားမ်ားရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကိုနားမလည္ ႏိုင္တာေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းရတဲ့ အတြဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
.ေမးတာကတျခားေျဖတာက တျခားျဖစ္တဲ့ အခါေတြလည္း မ်ားပါတယ္။ ဒီစံုတြဲေလးက ျပီးျပည့္စံုတဲ့ အတြဲေလးလို႕ေျပာလို႕ မရႏိုင္သလို လံုး၀ေပါင္းစပ္လို႕မရဘူးလို႕လည္း ေျပာလို႕ မရပါဘူး။ ေအေသြး မိန္းကေလးနဲ႕ေအဘီေသြးေယာကၤ်ားေလးေတြကေတာ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လံုးက ေသခ်ာပိရိတဲ့အျပင္ အခ်င္းခ်င္းရဲ႕
အားသာခ်က္ေလးေတြကိုလည္း လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳတတ္ၾကတာမို႕ အဆင္ေျပတဲ့ အေျခအေနေလးကို
ဖန္တီးႏိုင္ပါတယ္။ ေအေသြးမိန္းကေလးေတြက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ စကား၊ ဟာသေလးေတြ
ေျပာတတ္တဲ့ ေယာကၤ်ားမ်ိဳးကို သေဘာက်တတ္ၾကပါတယ္။

ေအဘီ-ဘီ (၉၀%)

ေအဘီေသြးေယာကၤ်ားေလးမ်ားရဲ႕ ပညာရွိရွိျပဳမူတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေတြက
ဘီေသြးမိန္းကေလးမ်ားကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။ ေအဘီေသြးေယာကၤ်ားေလးမ်ားကလည္း ဘီေသြးမိန္းကေလးမ်ားရဲ႕စမ္းသပ္လုပ္ကိုင္ခ်င္စိတ္၊ တက္ၾကြဖ်တ္လတ္မႈကို ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္တဲ့။
ဘီေသြးမိန္းကေလးမ်ားကေအဘီေသြးေယာကၤ်ားေလးမ်ား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႕ ခ်စ္ခြင့္ပန္တဲ့
ပံုစံမ်ိဳးကို သေဘာၾကသလို ညင္းလည္းမညင္းႏိုင္ပါဘူး။ ပြင္းလင္းတဲ့ စတိုင္လ္ကို လိုလားတာဟာ ဘီေသြးေတြရဲ႕စတိုင္လ္မို႕ပါ။
ေယာကၤ်ားေလးဘက္ကေတာ့ နည္းနည္း တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့ အခါေလးေတြလည္း ရွိတတ္ၾကျပီး
ရင္ထဲမွာ ခံစားရတဲ့အတိုင္း ေဖာ္ျပတတ္ေပမယ့္ ဘီေသြးမိန္းကေလးမ်ားရဲ႕
ခံစားခ်က္ကို သို၀ွက္တတ္တဲ့အက်င့္ေလးေတြကို ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္တဲ့။

ေအဘီ-အို (၃၀%)

အခ်င္းခ်င္း လံုး၀ စရိုက္သဘာ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာေတာင္မွ ေတာ္ေတာ္
လိုက္ဖက္ညီတဲ့ အတြဲေလးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ခ်စ္သူအျဖစ္အေနထက္ အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို ခင္မင္တြယ္တာတာမ်ိဳးကပိုမ်ားပါတယ္။
ေအဘီေသြး ေယာကၤ်ားေလးမ်ားရဲ႕ ပြင့္လင္းတဲ့ စရိုက္ဟာ
အိုေသြးပိုင္ရွင္မိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ မ်က္စိမွာေတာ့ေတာ္ေတာ္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေနတတ္ပါတယ္တဲ့။ ေအးစက္ျပီး တရားက်က် စဥ္းစားတတ္တဲ့ေအဘီေသြးပိုင္္ရွင္
ေယာကၤ်ားေလးမ်ားကို အိုေသြးမိန္းကေလးမ်ားက ေတာင့္တင္းခိုင္မာတဲ့
မွီခိုအားထားရာတစ္ခုလို႕လည္းထင္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕
လုိက္ဖက္ညီမႈကေတာ့ ၃၀%ပါ။

ေအဘီ-ေအဘီ (၉၀%)

အခ်င္းခ်င္း ေကာင္းေကာင္းနားလည္ႏိုင္တဲ့အျပင္ တဘက္သားကိုလည္း
အေလးအနက္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ အဆင္ေျပတဲ့ အတြဲေလးတစ္တြဲျဖစ္ေပမယ့္
သူမ်ားေတြအျမင္မွာေတာ့သိပ္ျပီး မထူးျခားလွတဲ့ အတြဲေလး တစ္တြဲပါ။ တပူးကပ္ကပ္ေနတတ္တဲ့
အတြဲေလးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
နွစ္ေယာက္စလံုးက စဥ္းစားဥာဏ္ရွိတဲ့အတြက္ တဘက္သားရဲ႕ စရိုက္သဘာ၀ေတြအားလံုးကို
နားလည္ေပးႏိုင္သလို မၾကိဳက္တဲ့ အျပဳအမူကို ေရွာင္က်ဥ္ၾကပါတယ္။ တခါတေလမွာေတာ့
အေတြးအေခၚေတြ မတိုက္ဆိုင္တဲ့အခါေလးေတြလည္းရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္
အေပးအယူမွ်တဲ့ အတြဲျဖစ္တာေၾကာင့္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ အတြဲေလးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

.........................
မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ဒီလို ျဖစ္ပါတယ္...
ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားဟာ သိပ္ျပီးမထူးျခားလွတဲ့ စရိုက္သဘာ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္တဲ့...
မိဘကို ဆိုးတာမ်ိဳးလည္း မရွိတဲ့ ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားက အရာအားလံုးကို
ကြက္ေက်ာ္ျမင္တတ္လို႔အဆူခံရတာမ်ိဳးလည္း လံုး၀ မရွိသေလာက္ပါတဲ့...
.ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ
ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကိုလ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ အကဲခတ္ႏိုင္စြမ္းရွိသူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္...
ဒါေၾကာင့္မို႔ ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြကေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားကို စကားနည္းျပီး ဘုက်က်ႏိုင္လိုက္တာလို႔ အေျပာခံရတာမ်ိဳးလည္းၾကံဳရတတ္ပါတယ္...
ဒါေပမယ့္ ၾကီးျပင္းလာတာနဲ႔ အမွ် ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔
လိုက္ေလ်ာညီေထြေအာင္ေနတတ္လာျပီး လူမႈဆက္ဆံေရးလည္း ေကာင္းမြန္ေျပျပစ္လာပါတယ္တဲ့... အစပိုင္းမွာေတာ့အလုပ္တစ္ခုကို ၾကာရွည္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ဇြဲ နည္းပါးတာေၾကာင့္ အလုပ္တစ္ခုကို
လုပ္တဲ့ အခါမွာ ျမန္ျမန္ပင္ပန္းအားေလ်ာ့ လြယ္ပါတယ္တဲ့... ဒါေပမယ့္လည္း ၀ီရိယစိုက္ျပီး
ၾကိဳးစားေနတဲ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ရဲ႕ ပံုစံကိုႏွစ္သက္သူမ်ား ျဖစ္လို႔ ဘယ္အရာကိုမဆို လုပ္လိုစိတ္ ျပင္းထန္ျပီး
ၾကိဳးၾကိဳးစားစား တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႔လုပ္ေဆာင္တတ္ပါတယ္တဲ့...
လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ အခါမွာလည္း အေျပာအဆိုကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးသတိထားတတ္ျပီး လုပ္ငန္းခြင္မွဆိုရင္လည္း အမွားမလုပ္မိေအာင္ သတိထားလုပ္ကိုင္တတ္သူမ်ားျဖစ္ပါတယ္... လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္းႏီွးလာတာေတာင္မွ အဲဒီလူနဲ႔
ကိုယ့္ရဲ႕ ၾကားမွာအတားအဆီး တစ္ခုကို ထားျပီးဆက္ဆံတတ္သူမ်ားလည္းျဖစ္ပါတယ္... ဒါကေတာ့ သူတပါးအေပၚမွာအမွားလုပ္မိမွာကို စိုးရိမ္တတ္တဲ့ ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕
အေသးစိတ္လွတဲ့ အေတြမ်ားေၾကာင့္ဘဲျဖစ္ပါတယ္...
ဒါ့ျပင္ ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားဟာ တစ္ေယာက္တည္းကိုဘဲ ခင္တတ္တဲ့အက်င့္လည္းမရွိပါဘူးတဲ့... အလုပ္အမ်ားၾကီးကို တစ္ျပိဳင္နက္တည္း
လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းရွိသူမ်ား ျဖစ္သလိုအရာအားလံုးကို လက္ေတြ႕က်က် ေတြးေခၚဆင္ခ်င္တတ္သူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္... အလုပ္တစ္ခုကိုလုပ္တဲ့အခါမွာလည္း ေထာင့္ေပါင္းစံုကေန ေတြးေခၚဆင္ခ်င္တတ္သူမ်ား
ျဖစ္ပါတယ္တဲ့... မိဘေဆြမ်ိဳးသူငယ္ခ်င္းရယ္ဆိုျပီး သီးသန္႔ မခြဲျခားတတ္ဘဲ လူသားအားလံုးကို တန္းတူညီတူ
ဆက္ဆံတတ္သူမ်ားလည္းျဖစ္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ တဘက္မွာလည္း အျမဲတမ္း ေငြေရးေၾကးေရးကို စိတ္ပူေနတာေၾကာင့္ပိုက္ဆံရွာႏိုင္မယ့္ အေျခအေနမ်ားကို အပူတျပင္း ရွာေဖြေနတတ္ပါတယ္တဲ့...
ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားကကိုယ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို မ်က္ႏွာမွာ မေဖာ္ျပတတ္သူမ်ား ျဖစ္သလို
ေတာ္ရံုတန္ရံုနဲ႔ ေဒါသလည္းမထြက္တတ္ပါဘူးတဲ့...
ကိုယ့္ကို သစၥာေဖာက္သြားတဲ့သူကိုေတာ့ ေသခ်ာ
မွတ္ထားျပီး ကလဲ့စားေျခတတ္တဲ့စရိုက္သဘာ၀ကို ပိုင္ဆိုင္သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္... တခါတေလေတာ့ ႏူးညံ့တဲ့
စိတ္ေနစိတ္ထားကိုေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ ျမင္ႏိုင္သလို တခါတေလမွာေတာ့ ခက္ထန္မႈေတြကိုသာျမင္ရတတ္ပါတယ္.... ဒါေတြအားလံုးကေတာ့ ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ား အေၾကာင္းသာ
ျဖစ္ပါတယ္...ဆက္လက္ျပီး စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ အေၾကာင္းမ်ားကို တင္ျပေပးသြားပါဦးမယ္..

.....................
မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

အခ်င္းခ်င္း အရမ္းကို လိုက္ဖက္ညီတယ္လို႕ ထင္ရပါတယ္။ သာမန္ ေယာကၤ်ားေလးနဲ႕
မိန္းကေလးၾကားမွာမေျပာႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကိုေတာင္ ေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ရင္းႏွီးႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ အခ်င္းခ်င္းေယာကၤ်ားမိန္းမရယ္လို႕ မေတြးပဲ သူငယ္ခ်င္းအေနနဲ႕ ဆက္ဆံတတ္ၾကပါတယ္။
.
လမ္းမွာ သူေတာင္းစားမ်ားေတြ႕ရင္ ဒီတိုင္းမသြားႏိုင္ပါဘူး။ စိတ္ထားေကာင္းတယ္လို႕
ဆိုလိုလို႕ရပါတယ္။ အိုေသြးအခ်င္းခ်င္း အားလံုးအိုေကမွာပဲလို႕ ထင္ႏိုင္ၾကေပမယ့္ တကယ္ေတာ့
အဲဒီလို မဟုတ္ပါဘူး။လိုက္ဖက္မႈ ရာခိုင္ႏႈန္းက ၄၀%ပါ။

အို-ေအဘီ (၉၅%)

အခ်င္းခ်င္း သိပ္အဆင္မေျပဘူးလို႕ ထင္ရတဲ့ အတြဲပါ။ တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္တတ္တဲ့
အက်င့္ေလးေတြေၾကာင့္ စိတ္အခန္႕မသင့္တာေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ရန္ျဖစ္ရာကေန
သံေယာစဥ္တြယ္တတ္တဲ့ အတြဲေတြလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္း လက္ေတြ႕က်က် စဥ္းစား
ကပ္သပ္ေနတတ္တဲ့ အတြက္ သူမ်ားေတြ အျမင္မွာေတာ့ နည္းနည္း စိတ္ပင္ပန္းေနရတတ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ လိုက္ဖက္ညီမယ့္ ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ ၉၅% ပါ။

......................မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

အိုေသြး ေယာကၤ်ားေလးမ်ားရဲ႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနတတ္တဲ့ သေဘာနဲ႕ ေအေသြးပိုင္ရွင္
မိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ အေလးနက္ထားတတ္တဲ့ အက်င့္ေတြကို ေပါင္းစပ္လိုက္ရင္ေတာ့
သဘာ၀က်တဲ့ အတြဲကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ေအေသြးပိုင္ရွင္မိန္းကေလးမ်ားကေတာ့ အိုေသြးပိုင္ရွင္
ေယာကၤ်ားေလးမ်ားကို အိုေအစစ္လို ေအးျမေစခ်င္ၾကပါတယ္တဲ့။
.
အျမဲတမ္း ကံေကာင္းမႈကို ျဖစ္ေစပါတယ္တဲ့။
မိတ္ေဆြအဆင့္ဆိုရင္ေတာ့အက်ိဳးရွိေစမယ့္ စကားမ်ားကို ဖလွယ္ရင္းနဲ႕ ခင္မင္မႈကို ပိုမို
ျဖစ္ေစပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္းေနာက္ေျပာင္ေျပာဆိုတဲ့ အခါမွာလည္း အျပန္အလွန္ ဖလွယ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ လိုက္ဖက္ညီတဲ့အတြဲေလးလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္တဲ့။

အို-ဘီ (၇၅%)

မိန္းကေလးဘက္က လိုက္ကပ္ေနတတ္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္တဲ့။ အျမဲတမ္း
ဘီေသြးမိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ စိတ္အသြားအလာကိုလည္း
မခန္႕မွန္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါတဲ့။ စိတ္ကေတာ့ၾကင္ၾကင္နာနာ ဆက္ဆံခ်င္ေပမယ့္ လုပ္လိုက္တဲ့ အလုပ္တိုင္းကေတာ့အဆင္မေျပတာခ်ည္းပါပဲ။
ဒါေပမယ့္မိန္းကေလးဘက္ကေတာ့ သင့္ကို ေကာင္းေကာင္း ဆံုးျဖတ္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့
ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္လို႕ယံုၾကည္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို သတိထားျပီး သူမကို ဆြဲေဆာင္ပါတဲ့။ ဒီလိုသာလုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ပိုျပီးခ်စ္လာႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ အခ်င္းခ်င္း အေလးထားတာေရာ ကတိကိုတည္ခ်င္တဲ့
စိတ္ဓါတ္ေတြအားလံုးေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း သစၥာေဖာက္တာမ်ိဳး လံုး၀မရွိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့
အိုေသြးပိုင္ရွင္ေယာကၤ်ားေလးမ်ားက ကေလးဆန္ျပီး ခၽြဲတတ္တဲ့
မိန္းကေလးမ်ိဳးကို လိုလားသလိုအိုေသြးမိန္းကေလးမ်ားကလည္း ၾကင္နာျပီး ေႏြးေထြးတဲ့ ေယာကၤ်ားမ်ိဳးကို
လိုလားပါတယ္တဲ့။ဒီအခ်က္မွာေတာ့ နည္းနည္း အဆင္မသင့္တာမ်ိဳးေတာ့ ရွိတတ္ပါတယ္။

......................
မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

ဒီတစ္ခါ အိုေသြးပိုင္ရွင္မ်ား အေၾကာင္း တင္ျပသြားမွာျဖစ္ပါတယ္...
အိုေသြးပိုင္ရွင္မ်ားကေတာ့ စရိုက္သဘာ၀က ထူးျခားပါတယ္...
အိုေသြးပိုင္ရွင္မ်ားကေတာ့ အိမ္မွာေတာ့ ျပႆနာရွာတတ္ၾကေပမယ့္
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္တတ္ျပီး လူတကာနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြေအာင္ ေနတတ္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္.။
.
အရာအားလံုးကို တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႔ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္တတ္သူမ်ား
ျဖစ္ၾကပါတယ္... အလုပ္အားလံုးကိုလည္း ကိုယ့္အလုပ္လို႔ သတ္မွတ္ျပီး ၾကိဳးၾကိဳးစားစား
ေဆာင္ရြက္တတ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္... လုပ္ငန္းခြင္ကို ေရာက္ျပီဆိုရင္လည္း သူတပါးကို
စာနာေထာက္ထားတတ္ၾကပါသတဲ့... အနာဂတ္အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခု ရွိျပီဆိုရင္
တစိုက္မတ္မတ္နဲ႔ လုပ္ကိုင္တတ္ေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိဘူးလို႔ ထင္မိျပီဆိုရင္ေတာ့
အစြဲအလမ္း တစ္ခုမွမထားဘဲ လက္ေလွ်ာ့ပစ္တဲ့ အက်င့္ေလးမ်ားလည္း ရွိပါတယ္တဲ့...
အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္း ျမင့္မားသလို
အေျခအေန အလိုက္ စိတ္စုစည္းမႈလည္း ေကာင္းမြန္ပါသတဲ့... ရလဒ္ကိုဘဲ
ဦးစားေပးသူမ်ားလို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါသတဲ့... အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္
plan အရင္ခ်ျပီးမွ လုပ္ကိုင္ေလ့လည္း ရွိပါသတဲ့...
ကိုယ့္ စတိုင္လ္နဲ႔ကို ေနတတ္သူမ်ားျဖစ္သလို ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအေခၚမ်ားကို
ပိုင္ဆိုင္သူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္... ဒီလို စရိုက္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူေတြ ျဖစ္တာမို႔
အႏုပညာေလာကကို ေျခခ်မယ္ဆိုရင္လည္း
ေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္တဲ့.... ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ရဲ႕
အေတြးအျမင္ကသာ အမွန္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့
ယံုၾကည္မႈ ျပင္းထန္ခ်င္းက တျခားသူမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို လစ္လွ်ဴရႈသလို
ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္...
အပန္းေျဖတာတုိ႔ ၀ါသနာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္တာတို႔ကိုေတာ့ သိပ္မႏွစ္သက္လွပါဘူး...
အိုေသြးပိုင္ရွင္မ်ားက လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ကိုင္ရတာကို ႏွစ္သက္ၾကသူမ်ားလည္း
ျဖစ္ပါတယ္...
တခါတေလမွာေတာ့ Romantic ဆန္တာေလးေတြကိုလည္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္တဲ့...
အိုေသြးပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့
အရာေတြအတြက္ အမ်ားၾကီး သည္းခံတတ္ေပမယ့္ ေရရွည္ေတာ့ သည္းမခံႏိုင္ပါဘူးတဲ့...
လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ အခါမွာ ယံုၾကည္မႈ ရွိရွိနဲ႔
ဆက္ဆံတတ္ျပီး ကိုယ့္ထက္ အားနည္းသူနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး သေဘာထား
ၾကီးၾကီးနဲ႔ ဆက္ဆံတတ္ ၾကပါသတဲ့... ျပိဳင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္လို႔
တခါတေလမွာ မလိုအပ္ဘဲ စိတ္ဆင္းရဲရတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္...
အိုေသြးပိုင္ရွင္မ်ားက တခါတေလမွာ စကားနည္းျပီး
ေအးေအးေဆးေဆး တစ္ေယာက္တည္း ေတြးေခၚေနရတာကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကပါသတဲ့...
တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ စိတ္ကသိကေအာင့္ ျဖစ္တဲ့ အခါတုိင္း စိတ္ထဲမွာ စုမထားဘဲ တဘက္သားကို
ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာတတ္ပါသတဲ့... ဒါေပမယ့္ အားလံုး ျပီးသြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဒါေတြ ငါ
ဘယ္တုန္းက လုပ္ခဲ့လို႔လဲ ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး အားလံုးကို ေမ့ျပီးေနႏိုင္သူမ်ားပါ...

....................
မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

တခါတေလေတာ့ ျပႆနာ အၾကီးၾကီး ျဖစ္တတ္တဲ့ အတြဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျပႆနာ ေျဖရွင္းမႈလည္း
သိပ္မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘီေသြးေယာကၤ်ားေလးမ်ားရဲ႕ တက္ၾကြမႈနဲ႕
အိုေသြးမိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈကို ေပါင္းစပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့
အခ်ိန္ေလးေတြကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါတယ္။
.
ဒါေပမယ့္ အျမဲတမ္း တစ္ခုခုကို စိတ္ပူေနရတတ္ပါတယ္။ ဒီစံုတြဲရဲ႕
တူညီခ်က္ကေတာ့ အျမဲတမ္း ပြဲလမ္းသဘင္ကို သြားဘို႕ စိတ္လႈပ္ရွားေနသလိုမ်ိဳး အျမဲတမ္း
စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီစံုတြဲ ေတြ႕ၾကျပီဆိုရင္ေတာ့ ကမၻာေျမၾကီး ေပၚမွာ ရွိတဲ့
ပူပင္ေသာကမွန္သမွ်ကို ေမ့ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနကို ဖန္တီးတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကမ်ား အၾကံတစ္ခုေလာက္ ေပးလိုက္ျပီဆိုရင္
ေနာက္တစ္ေယာက္က လက္၀ါးရိုက္ လက္ခံတတ္တဲ့ အတြဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဘီ-ေအဘီ (၉၀%)

ဆန္႔က်င္ဘက္ အဆံုးစြန္ ႏွစ္ခု ေတြ႕ၾကတာပါပဲ။ အခ်င္းခ်င္း လံုး၀ကို မတူတဲ့ အတြက္
ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြက အဆင္မေျပေလာက္ဘူးလို႕ ထင္ၾကေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ အရမ္းကို
အဆင္ေျပျပီး အခ်င္းခ်င္း နားလည္တတ္တဲ့ အတြဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္း
ေပါင္းစပ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္လည္း ျမင့္မားျပီး သူမ်ားေတြအျမင္မွာ ၾကက္သီးထေလာက္ေအာင္
ကဲၾကသဲၾကတဲ့ အတြဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေျမေအာက္ရထားစီတဲ့အခါမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘတ္စ္ စီးတဲ့အခါမွာပဲ
ျဖစ္ျဖစ္ တပူးကပ္ကပ္နဲ႕ ေနတဲ့ အတြဲေတြက ဒီလို ဘီ-ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ား ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။
ဘီေသြး ေယာကၤ်ားေလးမ်ားကေတာ့ ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္ မိန္းကေလးမ်ားနဲ႕ အတူတူ ရွိတဲ့အခါမွာ
အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနတတ္ပါတယ္။
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႕ မဆက္ဆံတတ္ေပမယ့္ ခ်စ္သူလုပ္တဲ့ မိန္းကေလးက
ခၽြဲႏြဲ႕လိုက္ရင္ေတာ့ ၾကင္ၾကင္နာနာျပန္ ဆက္ဆံတတ္ၾကတယ္။ ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္
မိန္းကေလးေတြကေတာ့ အရမ္း ၾကင္နာဖြဲ႕ႏြဲ႕ လြန္းတဲ့ ေယာကၤ်ားမ်ား၊
မနားမေန စကားေျပာတတ္တဲ့ ေယာကၤ်ားမ်ားကို
သိပ္မၾကိဳက္လွပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ကသာ ေယာကၤ်ားလုပ္သူကို စကား
အဆက္မျပတ္ေျပာခ်င္တတ္ေပမယ့္ တဘက္သားက ပူညံပူညံ
လုပ္တာကိုေတာ့ မၾကိဳက္ၾကပါဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီအတြဲက ျဖစ္ႏိုင္စြမ္း
အမ်ားဆံုးပါပဲ။

................
မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

ရွက္တတ္တဲ့ မိန္းကေလးမ်ိဳးေတြကို ဘီေသြးေယာကၤ်ားေလးမ်ားက ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္တဲ့။ ဘီေသြး
ေယာကၤ်ားေလးမ်ားရဲ႕ သြက္လက္ဖ်တ္လတ္မႈနဲ႕ ေအေသြးမိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ ႏူးညံ့မႈကို
ေပါင္းစပ္လိုက္ရင္ေတာ့ အေရာင္လင္းလက္တဲ့ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပိုျပီး ရင္းႏွီးႏိုင္ပါတယ္။
.ဒါေပမယ့္ လိုက္ဖက္မႈကေတာ့ ၂၀%ပါ။

ဘီ-ဘီ (၆၅%)

ဘီေသြးေယာကၤ်ားေလးနဲ႕ ဘီေသြးမိန္းကေလး ေတြ႕ၾကျပီ ဆိုရင္ေတာ့ အခ်င္းခ်င္း
နားလည္မႈရွိျပီး
လိုက္ဖက္ပါတယ္တဲ့။ ဒီစံုတြဲကေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့
သူငယ္ခ်င္းအေနနဲ႕ ေသာ္လည္းေကာင္း၊
လိုက္ဖက္ညီတဲ့ စံုတြဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူအခ်င္းခ်င္း
မေျပာေလာက္ဘူးလို႕ ထင္ႏိုင္တဲ့
စကားၾကမ္းၾကမ္းေတြကို ေျပာေနတတ္တဲ့ စံုတြဲေတြကို ေတြ႕ရင္ ဘီေသြးစံုတြဲ
ျဖစ္တာက မ်ားပါတယ္တဲ့။
ေဘးမွာရွိေနတဲ့ လူေတြက ဒီစံုတြဲကို ၾကည့္ျပီး ရန္ျဖစ္ေတာ့မယ္လို႕
စိုးရိမ္ရေလာက္တဲ့ အထိပါပဲ။
ဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားက လြတ္လပ္မႈကို ႏွစ္သက္ျပီး ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို
လုပ္ေနတတ္တဲ့ အတြက္ ဒီအတြဲ
အဆင္ေျပဘို႕ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။ ရန္ျဖစ္ရင္းနဲ႕ သံေယာစဥ္
ျဖစ္သြားႏိုင္သလို အခ်င္းခ်င္း
စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြ ေပးျပီး ျပီးသြားတတ္တဲ့ အခါေတြလည္း ရွိပါတယ္တဲ့။


......................
မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

ဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားကေတာ့ အရမ္းငယ္စဥ္မွာေတာ့ သြက္လက္ဖ်က္လတ္ျပီး တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႔
လႈပ္ရႈားတတ္ေပမယ့္ ေက်ာင္းစတတ္တဲ့ အရြယ္ေလာက္ကစျပီး ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြနဲ႔
လိုက္ေလ်ာညီေထြေအာင္ မေနတတ္ဘဲ ေလလြင့္ေနတတ္ျပန္ပါသတဲ့... ဒါေပမယ့္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္မႈရွိျပီ ဆိုရင္ေတာ့ အားလံုးထက္ ပိုျပီး ၾကိဳးၾကိဳးစားစားေနတတ္ၾကတဲ့ သူမ်ားျဖစ္လို႔
ရံႈးနိမ့္မႈကို မေၾကာက္ဘဲ မျပတ္ေသာ ဇြဲလံု႔လနဲ႔သာ ဆက္လက္ျပီး
ၾကိဳးစားပါ...
.
ကိုယ္သေဘာက်တဲ့ အလုပ္တစ္ခုတည္းမွာဘဲ အာရံုအားလံုးကို ႏွစ္ျမဳပ္ထားတတ္တဲ့ စတိုင္လ္
ျဖစ္ပါတယ္...
ဒါေပမယ့္
ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေနက မေပးခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ သိပ္မၾကိဳးစားတတ္ၾကပါဘူးတဲ့...
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားဟာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပံုစံအတိုင္း ဆက္ဆံရတာမ်ိဳးကို မႏွစ္သက္ၾကပါဘူး... ကိုယ္နဲ႔ သိပ္
မခင္လွတဲ့ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အတူရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဟန္မပ်က္ အလိုက္တသင့္ ေနတတ္ၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္...
မ်က္ႏွာခြဲျခားတတ္ျပီးေတာ့ တျခားသူေတြရဲ႕ ေရွ႕မွာ လူတတ္လုပ္ရတာမ်ိဳးကိုလည္း
မႏွစ္သက္တတ္ၾကပါဘူး... ဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားဟာ ပံုစံခြက္ထဲမွာ
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရတာမ်ိဳးကို မုန္းျပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာလႈပ္ရွားရတာကို ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္တဲ့... ဒါေပမယ့္ သတိျပဳစရာ တစ္ခုကေတာ့ လြတ္လပ္မႈကိုဘဲ အစဥ္ ေတာင့္တေနျခင္းေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြကို ဒုကၡေပးတတ္တယ္ဆိုတာကိုပါဘဲ...

ဘီေသြးပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕ သူမ်ားနဲ႔မတူ တမူထူးျခားေနတာကေတာ့ လြတ္လပ္စြာ
ေတြးေခၚတတ္တဲ့အျပင္ သူတပါးကို မွီခိုအားကိုေနရတာမ်ိဳးကို မႏွစ္သက္ၾကပါဘူး...
ကိုယ္အားကိုကိုးျပီး အလုပ္အားလံုးကို ေဆာင္ရြက္ခ်င္ၾကပါတယ္... အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ေနစဥ္မွာေတာင္
တျခားအလုပ္တစ္ခုကို တျပိဳင္တည္း ေဆာင္ရြက္တတ္သူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္...
စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို သိပ္ ဂရုမစိုက္တတ္လို႔ ကိုယ့္ထက္
အငယ္ေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္မႈကို ခံရတတ္ေပမယ့္ လူၾကီးေတြဆီကေတာ့ ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းတာကို
ခံရတတ္ပါတယ္... တခါ ေဒါသထြက္ျပီဆိုရင္လည္း အျဖဴအမည္း
မခြဲျခားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါဘဲတဲ့...
ေဒါသေျပတဲ့ အခါမွ အေျခအေနေတြကို ျပန္ရွင္းျပျပီး နားလည္မႈကို ယူတတ္ၾကတဲ့
စတိုင္လ္မ်ိဳးပါတဲ့...
အမွားတစ္ခုကို လုပ္မိတယ္ ဆိုရင္လည္း ကိုယ္လုပ္တဲ့ အမွားအတြက္
ေတာင္းပန္ဘို႔ ၀န္မေလးသူမ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္...
တနည္းအားျဖင့္ အတြင္းစိတ္ထား ပြင့္လင္းသူမ်ား ျဖစ္ၾကလို႔
အထင္အလြဲခံရတာတို႔ ရန္ညိွးတို႔ မရွိတဲ့ ေသြးပိုင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

.........................
မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

အိုေသြးပိုင္ရွင္မိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ ပြင့္လင္းတဲ့ အက်င့္နဲ႕ ေအေသြးပိုင္ရွင္အမ်ိဳးသားမ်ားရဲ႕ ေစ့စပ္ေသခ်ာတဲ့
အက်င့္ကို ေပါင္းစပ္လိုက္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို လိုက္ဖက္ညီတဲ့ အတြဲေလး ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တခါတေလမွာေတာ့ အိုေသြးမ်ားရင့္ ပြင့္လင္းမႈ၊ တက္ၾကြမႈေတြက ေအေသြးမ်ားရဲ႕ အေရာင္ကို
ဖံုးသြားတတ္တဲ့ အခါလည္း ရွိပါတယ္။
.
ေအေသြးမ်ား ပိုျပီး သေဘာထားၾကီးဘို႕ေတာ့ လိုပါတယ္။ တခါတေလမွာ ေအေသြးပိုင္ရွင္မ်ားက အိုေသြးပိုင္ရွင္ လက္တြဲေဖာ္ကို အရမ္း သြက္လက္လြန္းတယ္လို႕
ထင္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေအးစက္ေနတာထက္စာရင္ ဒီလို အတြဲေလးက ပိုျပီး
သင့္ေတာ္ပါတယ္တဲ့။

ေအ-ေအဘီ (၅၀%)

အျမဲတမ္း အံ့ၾသစရာေတြနဲ႕ ထူးဆန္းစရာေတြနဲ႕ ျပည့္ေနတတ္တဲ့
ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္မိန္းကေလးေတြက ေအေသြးပိုင္ရွင္ ေယာကၤ်ားေလးမ်ားရဲ႕ စိတ္ကို ပိုျပီးလြယ္လြယ္နဲ႕
ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္ မိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ အျမင္မွာ ေအေသြး ေယာကၤ်ားေလးမ်ားဟာ
ယံုၾကည္စရာေကာင္းျပီး သေဘာေကာင္းတယ္လို႕ ျမင္ေနလို႕ပါပဲ။ ေအဘီေသြးရဲ႕
ထူးျခား ဆန္းၾကယ္မႈကို ေအေသြးပိုင္ရွင္မ်ားက နားလည္ လက္ခံႏိုင္တာေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးမႈ
ပိုမ်ားတတ္ပါတယ္။ တခါတေလမွာေတာ့ မီးနဲ႕ တူတဲ့ အခ်စ္နဲ႕ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ေအဘီေသြးပိုင္ရွင္
မိန္းကေလးမ်ားက ေအးေဆးျပီး ပံုမွန္ေနတတ္တဲ့ ေယာကၤ်ားမ်ားထက္ ေခတ္ဆန္ျပီး သတ္သတ္ရပ္ရပ္
ထက္ထက္မ်က္မ်က္ ရွိတဲ့ ေယာကၤ်ားမ်ိဳးကို ပိုျပီး ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕လည္း
ဒီလို အခ်က္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ေအေသြးပိုင္ရွင္မ်ားနဲ႕ ပိုျပီး ရင္းႏွီးႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကမ်ားတာပါတဲ့။
ဒါေပမယ့္လည္း လိုက္ဖက္မႈ
ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ ၅၀%ပါ။

...............မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

ေအေသြးေယာကၤ်ားနဲ႕ ေအေသြးမိန္းမရဲ႕ လိုက္ဖက္ညီ သေဘာေတြ႕ႏိုင္တဲ့
ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ ၇၀% ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဆံုး စေတြ႕တဲ့ အခါမွာေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ သေဘာ မေတြ႕မႈေလးေတြ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ နားလည္မႈ
ရသြားျပီဆိုရင္ေတာ့ ခြဲထားလို႕ကို မရေလာက္ေအာင္ ရင္းႏွီးသြားတတ္ပါတယ္။
.အၾကိဳက္ကလည္း တူသလို သူမ်ားေတြအျမင္မွာလည္း အဆင္ေျပတဲ့ အတြဲလို႕ ျမင္ေစပါတယ္။ အကယ္၍ ခ်စ္ခင္စံုမက္လို႕ လက္ထပ္ခ်င္တာကို မိဘေတြက သေဘာမတူတာမ်ိဳး ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေတာထဲ ေတာင္ထဲက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားျပီး ႏွစ္ေယာက္ထဲ လက္ထပ္ရဲတဲ့ စိတ္ဓါတ္လည္း ရွိၾကပါတယ္။
ေအေသြးအခ်င္းခ်င္းရဲ႕ ေတြ႕ဆံုျခင္းကေတာ့ စိတ္အခ်ရဆံုးနဲ႕
ႏွစ္ဦးျခားမွာ ရွိတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုလည္း ၾကာရွည္
ထိမ္းထားႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခုပဲ သတိထားစရာ လိုပါတယ္။ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို တစ္ေယာက္က စပ္စုလြန္းလို႕ မေၾကနပ္မႈေလးေတြ ျဖစ္ႏိုင္လို႕ပါပဲ။
ေအးေသြးပိုင္ရွင္ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ တစ္ခါ ခ်စ္ျပီဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ
မေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ စတိုင္လ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ေအေသြးပိုင္ရွင္
အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္မိျပီဆိုရင္ေတာ့ သန္႕ရွင္းျဖဴစင္တဲ့ အခ်စ္ကို ရမွာ အေသခ်ာပါဘဲ။

ေအ-ဘီ (၂၅%)

ေအးေသြးနဲ႕ ဘီေသြးေတြ႕ျပီဆိုရင္ေတာ့ တစ္ဘက္သတ္ အခ်စ္က ပိုမ်ားပါတယ္။ အကယ္၍ ေအေသြး
ေယာကၤ်ားက ဘီေသြးမိန္းမကို ဇနီးအေနရဲ႕ ရထားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ့ ေယာကၤ်ားဟာ အျမဲတမ္း
စိတ္အပူအပင္မရွိဘဲ ေနထိုင္သြားလို႕ ရပါတယ္။ အကယ္၍ ေယာကၤ်ားက
ဘီေသြးဆိုရင္ေတာ့ ဇနီးသည္ကို ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႕ ဆက္ဆံတတ္ျပီး အားလံုးကို
နားလည္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ေအေသြး ေယာကၤ်ားမ်ားကို ၾကည့္ရင္ အျမဲတမ္းလိုလို ေတြ႕ႏိုင္တဲ့ ေအးစက္တည္ျငိမ္မႈ အေတြးနက္နဲတဲ့ ပံုစံေတြက
အျမဲတမ္း ပ်ာယာခတ္ေနတတ္တဲ့ ဘီေသြး မိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ စိတ္ကို
ညႈိ႕ယူႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လုိက္ဖက္ညီမႈကေတာ့ ၂၅%ပဲ ရွိပါတယ္။

.......................
မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•
.

ေသြးအမ်ိဳးအစားကို လိုက္ျပီး လူေတြရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြကို
ခန္႔မွန္းလို႔လည္း ရပါတယ္..ဒီေန႔ေတာ့ ေသြးအုပ္စု ေလးမ်ိဳးထဲက ေအေသြးပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားကို
ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္..ေအေသြးပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားကေတာ့ ေအာက္ပါအတို္င္းပါ..
ငယ္စဥ္ဘ၀မွာေတာ့ သူတပါးကိုစဥ္းစားေပးတယ္ဆိုတာ သိပ္မရွိခဲ့ဘဲ ကိုယ္အတြက္ကိုသာ
စဥ္းစားတတ္ၾကပါသတဲ့။။...
သူတပါးကိုေနာက္ေျပာင္ရတာကိုလဲ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါသတဲ့... ဒါေပမယ့္ ၾကီးျပင္းလာတာနဲ႔
အမွ် ငယ္စဥ္ကစရိုက္သဘာ၀မ်ားက တျဖည္းျဖည္း ေျပာက္ကြယ္သြားျပီး သူမ်ားတကာေတြ အံ့အားသင့္ေလာက္ေအာင္ေအးေဆးတည္ျငိမ္တဲ့သူ ျဖစ္လာပါတယ္တဲ့... အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကိုယ္လုပ္ရမည့္အရာအားလံုးကို တာ၀န္သိစြာ လုပ္ကိုင္တတ္သူမ်ား ျဖစ္လာပါတယ္တဲ့... တခါတေလ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေန မေကာင္းတဲ့ အခါမွာ စိတ္ေလလြင့္တတ္ပါတယ္တဲ့... အသစ္အဆန္းေတြကို
စမ္းသပ္လုပ္ကိုင္တာထက္ က်င့္သားရေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း
က်င္လည္ရတာကိုႏွစ္သက္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္... အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ျပီဆိုရင္လည္း
အလ်င္လိုတာမ်ိဳး မရွိဘဲ အဆင့္လိုက္အဆင့္လိုက္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျဖရွင္းတတ္တဲ့ စတိုင္လ္ ပါ... သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေစ့ေစ့စပ္စပ္နဲ႔အလုပ္တစ္ခုကို ျပီးဆံုးေအာင္ လုပ္တတ္သူမ်ားပါ... ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း
လုပ္ေနၾက အလုပ္ေတြကိုပဲ လုပ္ေနတတ္လို႔ အသစ္အဆန္းကို မရွိဘူးလို႔ အေျပာခံရတာကိုလည္း
ခံရတတ္ပါတယ္... ဒါ့အျပင္ ဘယ္လို အေျခအေနမ်ိဳး မဆို ၾကိဳက္တယ္ မၾကိဳက္ဘူးဆိုတဲ့ အေတြးဟာ ျပတ္သားလြန္းတာေၾကာင့္ မာဆတ္ဆတ္ႏိုင္တယ္... ဘုၾကတယ္ ဆိုျပီး အေျပာခံရတာမ်ိဳးလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္...
ေအေသြးပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕ သူမ်ားနဲ႔ မတူ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ တေန႔တာအတြင္း
ေပၚေပါက္ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ အလုပ္ မွန္သမွ်ကို စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္တတ္ေပမယ့္ စိတ္ရႈတ္လြယ္တဲ့
လူမ်ိဳးေတြပါတဲ့... ကိုယ္နဲ႔ ဆက္ဆံေနတဲ့ လူေတြကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ဆက္ဆံတတ္ျပီး သူတပါကို
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေပးခ်င္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္...
တခါတေလမွာေတာ့ သူမ်ားကို မယံုမၾကည္ ျဖစ္တတ္လို႔ ကိုယ့္အေၾကာင္းေတြကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ
မေျပာဘဲလည္း ေနတတ္ပါသတဲ့... ဒီလို မယံုၾကည္တတ္တဲ့ သေဘာထားေၾကာင့္ လူေတြနဲ႔
ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ ကန္႔လန္႔ကာ တစ္ခ်ပ္ခ်ထားျပီး ဆက္ဆံတတ္ၾကပါတယ္တဲ့... ဒီသဘာ၀ေလးကေတာ့
သူတို႔ရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ အက်င့္ေလး တစ္ခုပါတဲ့... ဘ၀ရဲ႕ အႏွစ္သာရကို
တစ္ေနရာမွာဘဲ မရွာဘဲ အားလပ္ရက္ကိုလည္း ခံုမင္တတ္ပါတယ္တဲ့... အားလပ္တဲ့ အခါမွာ ေလွ်ာက္လည္ရတာကိုလည္း ႏွစ္သက္သလို ေလွ်ာက္လည္လို႔ ကုန္က်တဲ့ စရိတ္ကိုလည္း မႏွေမ်ာပါဘူးတဲ့...
တစ္ေယာက္တည္း သီးသန္႔ ကမာၻေလးကို တည္ေဆာက္ခ်င္သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္... အထက္လူၾကီးရဲ႕
အဆူခံရတာမ်ိဳးကို ခံျပီးျပီဆိုရင္ ေမ့လို႔ မရဘဲ စိတ္ထဲမွာ သိမ္းထားတတ္တာေၾကာင့္ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားရွိေနတတ္ပါတယ္...
ေဒါသထြက္တဲ့အခါမွာလည္း ေဒါသကို ေဖာ္ျပေလ့မရွိတာေၾကာင့္ စိတ္ဖိစီးမႈ
ပိုမ်ားတာ ျဖစ္ပါတယ္...စိတ္ဖိစီးမႈေတြမ်ားေနတာေၾကာင့္ စိတ္ဓါတ္က်ေနရတဲ့ ေနရက္ေတြလည္း
ရွိတတ္ပါတယ္တဲ့... ဒါေၾကာင့္မို႔ စိတ္ထဲက မေၾကနပ္ခ်က္ေလးေတြကို တခါတေလ ေဖာ္ျပဘို႔ လိုပါတယ္..
............................
မွ
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ )•*♥*•

.



..

ရခိုင္အပ်ိဳ၊ လူပ်ိဳမ်ား အရြယ္ေရာက္လွ်င္ လူငယ္ခ်င္းခ်စ္ႀကိဳက္၍ လက္ထက္မဂၤလာေဆာင္ျခင္းမ်ားရွိသလုိ အမ်ားအားျဖင့္ မိဘမ်ားက အိမ္ေထာင္ဘက္ကို ေရြးခ်ယ္ေပးသည္က မ်ားပါသည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးသည္ မိဘစကားကို နာခံတတ္သူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ မိဘမ်ား၏အစီအမံကို လက္ခံတတ္ေလ့ရွိသည္။ သားသမီးမ်ားအခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လာလွ်င္ အိမ္ေထာင္ဖက္ကို အမ်ားအားျဖင့္မိဘမ်ားက ေရြးခ်ယ္ေပးေသာဓေလ့သည္ ရခိုင္လူမ်ိဳးတြင္ ယခုေခတ္ခ်ိန္ထိ ေခတ္စားလွ်က္ရွိသည္။
.
ေရွးရိုးအစဥ္အဆက္ က်င့္သံုးလာခဲ႔ေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးတုိ႔၏ လက္ထပ္္မဂၤလာပြဲဓေလ့သည္ ျမန္မာမ်ားႏွင့္မတူ ထူးျခားေသာ ဓေလ့ထံုးစံမ်ားျဖစ္သည္။

ရခိုင္ရိုးရာသမက္တက္

ရခိုင္ရိုးရာမဂၤလာေဆာင္တြင္ ျမန္မာရိုးရာမဂၤလာေဆာင္ႏွင့္မတူ တမူထူးျခားသည္။ သမီးသွ်င္ (သတို႔သမီး) ႏွင့္ သမက္သွ်င္ (သတို႔သား) လက္္ထပ္ထိမ္းျမားေသာ မဂၤလာေဆာင္ပြဲကို ရခိုင္စကားတြင္ “သမက္တက္ပြဲ” ဟုေခၚသည္။ ေယာကၡမအိမ္သို႔ သမက္ကိုတင္ပို႔ရေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ လက္ထပ္ရန္ သြားရေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း “သမက္တက္” ဟုေခၚရျခင္းျဖစ္သည္။ သံတြဲ၊ ေက်ာက္ျဖဴ၊ မာန္ေအာင္ႏွင့္ အျခားေသာေဒသမ်ားတြင္ အနည္းငယ္ကြဲလြဲခ်က္ရွိသည္။

သမီးေတာင္းျခင္း

ပထမေယာက်္ားေလးဘက္မွ မိန္းမပ်ိဳကိုႀကိဳက္လွ်င္ အရပ္မွအမ်ိဳးသမီးႀကီးမွတဆင့္ ေျပာၾကားၿပီး ရက္တည့္မတည့္ ဇာတာမ်ားယွဥ္ၿပီး စီစစ္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ေကာင္းေသာရက္ကိုေရြးခ်ယ္ၿပီး ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္း ျပဳလုပ္သည္။


ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းျခင္းမဂၤလာ (အသြင္းႏွင္းျခင္း၊ ပန္းဆင္ျခင္း)


ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္း မဂၤလာပြဲကို သမီးသွ်င္အိမ္တြင္ျပဳလုပ္သည္။ ေရွးဦးစြာ သမီးသွ်င္ ထိုင္ရန္ေနရာ၏ လက္၀ဲလက္ယာဘက္တြင္ အမ်ိဳးသမီးအိမ္ေထာင္သည္ႏွစ္ဦး ထိုင္ရသည္။ ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဖိတ္ၾကားထားေသာ အာဂႏၲဳမ်ားက ယင္းတုိ႔၏ေရွ႔တြင္ ေနရာယူရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သမီးသွ်င္ထြက္မလာရေသး။ သတ္မွတ္ထားေသာ မဂၤလာအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ သမက္သွ်င္ (သတိုးသား) ဘက္မွ ေဆြမ်ိဳးပရိတ္သတ္မ်ား လာေရာက္သည္။ လာေရာက္ေသာအခါ သမီးသွ်င္ကိုဆင္ျမန္းေပးရန္ ပန္းမ်ားႏွင့္ စားစရာမုန္႔အခ်ိဳမ်ား၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္းမ်ားကို ေငြဖလားထဲတြင္ ထံုးတမ္းစဥ္လာႏွင့္အညီထည့္၍ ယူလာရသည္။ ေငြဖလားဦးေရမွာလည္း မဂဏန္းအေရြအတြက္တိုင္း ႀကိဳက္သလို အသံုးျပဳႏုိင္သည္။ သမီးသွ်င္သည္ အမ်ိဳးသမီးအရံတဦးႏွင့္အတူ ထြက္လာၿပီး သတ္မွတ္ထားေသာေနရာတြင္ ထိုင္ရသည္။ ပန္းမ်ား၊ မုန္႔မ်ားႏွင့္အတူ သမက္သွ်င္မိဘမ်ားထံမွ သမီးသွ်င္အား ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းျခင္း ရခိုင္အခၚ (ကတိသစၥာျပဳျခင္း) အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ သားသွ်င္ဘက္မွ အမိ (သို႔မဟုတ္) အစ္မက သတုိ႔သမီးကို ပန္းဆင္ေပးရသည္။


ထို႔ေနာက္္လက္၀တ္ရတနာမ်ားကို ေရႊက်ပ္ခ်ိန္ျဖင့္ေပးၿပီး အသြင္း( လက္ဖြဲ႔အျဖစ္) ေပးေဆာင္ရပါသည္။ ထိုရတနာဆင္ျမန္းျခင္း၊ သမီးသွ်င္အား ပန္းပန္ေပးျခင္းျပဳလုပ္သူကို သမီးသွ်င္က အရိုအေသျပဳကန္ေတာ့ၿပီးလွ်င္ ေစ့စပ္မဂၤလာ ေအာင္ျမင္ပါေတာ့သည္။

မဂၤလာလက္ထပ္္မည့္ေန႔ရက္ကို ယင္းအခ်ိန္မွာပင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ညွိႏွဳိင္းေဆြးေႏြး သတ္မွတ္ရပါသည္။ ေဆြမ်ိဳးပရိသတ္မ်ားကို မဂၤလာရက္ေၾကျငာေပးရသည္။ ထို႔ေနာက္ ႄကြေရာက္လာေသာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ေဆြမ်ိဳး၊ ပရိသတ္မ်ားကို ဧည့္ခံေကြ်းေမြးရသည္။ ေစ့စပ္ပြဲၿပီး၍ သမက္သွ်င္ဘက္မွျပန္က်ေသာအခါ သမက္သွ်င္ဘက္မွယူလာေသာ ေငြဖလားထဲမွ မုန္႔အခ်ိဳမ်ားကို သမီးသွ်င္ဘက္မွလက္ခံယူၿပီးေနာက္ ယင္းဖလားထဲသို႔ သမီးသွ်င္ဘက္မွလည္း မုန္႔မ်ားကို ျပန္ထည့္ေပးရသည္။

လက္ထပ္္မဂၤလာပြဲ

လက္ထပ္္မဂၤလာပြဲတြက္ မဂၤလာပြဲတင္ကို တရက္ႀကိဳတင္ ျပဳလုပ္ရသည္။ မဂၤလာပြဲတင္သည္ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲအတြက္ ေရွ႔ဦးစြာေဆာင္ရြက္ရေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။ ယင္းပြဲကို သမီးသွ်င္အိမ္၌သာ ျပဳလုပ္ရသည္။ မဂၤလာပြဲေန႔ ေရာက္ေသာအခါ ယင္းေန႔ မိုးေသာက္အာရုဏ္တြင္ သမီးသွ်င္သမက္သွ်င္တုိ႔အား မိမိအိမ္မ်ားမွာပင္ ျမတ္စြာဘုရားအားဦးထိပ္ထား၍
ဘုန္းႀကီးငါးပါးအား မဂၤလာဆြမ္းကပ္ၿပီး မဂၤလာပရိတ္နာရသည္။ အဘိုး၊ အေဘာင္ (အဘြား)၊ လူႀကီးမိဘမ်ားကိုကန္ေတာ့၊ မဂၤလာစကားတတ္ကၽြမ္းသူမ်ားက နံ႔သာရည္မ်ားျဖင့္ ပတ္ျဖန္းျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ကာ မဂၤလာေျမွာက္ရသည္။ ပရိတ္နာရာတြင္ ပရိတ္ႀကီးမွာ လက္ထက္မဂၤလာပြဲအတြက္ အဓိကအေရးႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။ ေရွးဦးစြာ မဂၤလာစားပြဲငယ္ကို ျပင္ဆင္ရသည္။

ယင္းစားပြဲတြင္ပါ၀င္ရမည့္အခ်က္မ်ားမွာ-

မဂၤလာေျမွာက္ျခင္း
မဂၤလာထမင္းပြဲျပင္ဆင္ျခင္း

သီးသန္႔ျပဳလုပ္ထားေသာ မဂၤလာစားပြဲကိုစားပြဲခင္း၍ အေပၚတြင္စပါးျဖဴးထားသည္။ ျဖန္႔ႀကဲထားေသာစပါးေပၚတြင္ ဘဲဥပံု မဂၤလာ ေႀကြပန္းကန္ျပားႀကီးတြင္ ေကာက္ညွင္းႏွင့္ ထမင္းမ်ားထည့္၍ တင္ထားရသည္။ ယင္းထမင္းေပၚတြင္ ခ်က္ၿပီးသား ေျခလက္အေမႊးစံုေသာ ပုစြန္တုပ္ႀကီးႏွစ္ေကာင္၊ အေမႊးစံုအေႀကး ခြံပါေသာ ငါးကန္သားႏွစ္ေကာင္၊ ဘဲဥႏွစ္လံုး၊ ေျမာက္ဥ (ေခၚ) ကင္းစြန္းဥႏွစ္ဥႏွင္႔ အခြံႏႊာၿပီးေသာငွက္ေပ်ာသီးႏွစ္လံုးစီျဖင့္ ျပင္ဆင္ထားရသည္။ ငါး၊ ပုစြန္၊ ဥ၊ သီးႏွံစပါးေပါႄကြယ္ေစရန္ အတိတ္နမိတ္ ယူထားျခင္းျဖစ္သည္။ စပါးမ်ားထဲတြင္ ေရႊဒဂၤါး၊ ေငြဒဂၤါးမ်ားျမွပ္ႏွံထားရသည္။ ေရႊေငြပြားမ်ားေအာင္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။

သမီးသွ်င္ထိုင္ေသာ ေနရာလက္ယာဘက္တြင္ ေရစင္အိုးဟုေခၚေသာ ေႀကးအိုးငယ္ႏွစ္လံုး တင္ထားရသည္။ ေႀကးအိုးအျပင္ဘက္ ပတ္လည္ကို မဂၤလာပရိတ္ျခည္ျဖင့္ ပတ္ထားရသည္။ ေႀကးအိုး၌ေရထည့္ထားၿပီး သေျပပန္း၊ အခ်ိန္ခါေကာင္းသတ္မွတ္ေသာစာရြက္ (အခါစာ) တုိ႔ကို ထိုးထားရသည္။

ထမင္းစားပန္းကန္ျပား၏ လက္၀ဲဘက္တြင္ ပန္းကန္ျပားငယ္မ်ားတင္ၿပီး ယင္းပန္းကန္ျပားငယ္အသီးသီးတြင္ ၾကက္တေကာင္လံုး အူအသဲစံုစြာ ငရုတ္သီးမပါဘဲ ခ်က္ရသည္။ ပုစြန္တုပ္ကို အေကာင္မပ်က္ေက်ာ္ရသည္။ ေရႊဖရံုသီးခ်က္ထည့္ရသည္။ က်န္ပန္းကန္ျပား ႏွစ္ခုတြင္ ၾကက္ႏွင့္ပုစြန္သာ ထည့္ရသည္။ ၾကက္ႏွစ္ပန္းကန္ျပား၊ ပုစြန္ႏွစ္ပန္းကန္ျပား ၊ ေရႊဖရံုသီးႏွစ္ပန္းကန္ျပား ျဖစ္သည္။ မဂၤလာလက္ဆံုထမင္းပြဲတြင္ ငကန္သား (အေႀကးရွိေသာငါး)၊ ၾကက္သား၊ ဘဲဥ၊ ပုစြန္၊ ေျမာက္ဥ၊ ကင္းစြန္းဥ၊ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းမ်ားထည့္ထားသည့္ ဟင္းစားပန္းကန္ကတဖက္္ ထားရွိသည္။ ပုစြန္ဆိုလွ်င္ ႏွဳတ္ခမ္းေမႊး အမွ်င္မျပတ္ေစရ။ အက်ိဳးအပဲ့အနာအဆာမ်ားမပါေစရန္ အထူးဂရုျပဳရသည္။

ဤမဂၤလာစားပြဲကို မဂၤလာေဆာင္မည့္ေနရာတြင္ထားရွိပီး မဂၤလာေျမွာက္ျခင္းျပဳလုပ္ရသည္။ အညႊန္႔ရွိေသာ အမ်ိဳးသမီးက သမက္သွ်င္အိမ္မွ ဆန္ႏို႔ဆီဗူးႏွစ္ဗူး၊ ေလးဗူး၊ ေျခာက္ဘူးစသျဖင့္ စံုဂဏန္းကို သမီးသွ်င္အိမ္သို႔သြားပို႔ကာ သမီးသွ်င္အိမ္မွ ဆန္မ်ားႏွင့္ေရာၿပီး အညႊန္႔ရွိေသာအမ်ိဳးသမီးက မဂၤလာလက္ဆံုထမင္းပြဲအတြက္ ခ်က္ရသည္။
အညႊန္႔ရွိေသာ အမ်ိဳးသမီးဆိုသည္မွာ လူပ်ိဳ၊ အပ်ိဳလက္ထပ္ၿပီး မကဲြမကြာေမာင္ႏွံစံုအတူတကြ ေနထိုင္၍ သားသမီး တေယာက္တေလမွ ပ်က္စီးျခင္းမရွိေသာ “အိမ္္ေထာင္သွ်င္မ” ကိုဆိုလိုသည္။

အထက္ပါ မဂၤလာပြဲျပင္ဆင္ျခင္းအလုပ္ကို ဘုန္းႀကီးမႄကြမီွ ျပင္ဆင္ထားရသည္။ ဘုန္းႀကီးႄကြလာၿပီး ပရိတ္နာသည့္အခါ မဂၤလာစားပြဲမွာ ဘုန္းႀကီးမ်ားေရွ႔တြင္ တည္ရွိေနရမည္။ ယင္းမဂၤလာစားပြဲရွိတြင္ သမီးသွ်င္က အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦး လက္၀ဲလက္ယာရံ၍ ထိုင္ရသည္။ ထိုအရံအမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးမွာ သမီးသွ်င္ေမြးရက္ႏွင့္ ေန႔နံသင့္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ေရွးဦးစြာသီလခံယူၿပီးလွ်င္ ပရိတ္ႀကိဳးျဖင့္ စည္း၀ိုင္းခ်သည္။

သမီးေစာင့္ျခင္း

သမက္တက္သည့္ေန႔ မိုးေသာက္ ကိုးနာရီခန္႔တြင္ သမီးသွ်င္ႏွင့္ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြ၊ အမ်ဳိးသမီးငယ္မ်ားႏွင့္၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို ထမင္းေကၽြးရသည္။ သမီးသွ်င္မွာ အလွပဆံုး၀တ္စားဆင္ယင္ကာ ေန႔သင့္နံသင့္အပိ်ဳရံႏွစ္ေယာက္ လက္၀ဲလက္ယာရံလွ်က္ မဂၤလာေဆာင္မည့္ေနရာတြင္ထိုင္၍ ဧည့္ခံရသည္။

သမက္တက္ျခင္း

သမက္သွ်င္ဘက္မွ သမီးသွ်င္ဘက္သို႔သြားေသာအခါ သမက္သွ်င္အေဖ၊ အဘိုး၊ ေဆြမ်ိဳး သက္ႀကီး ၀ါႀကီးမ်ားက ေရွ႔မွ ဦးေဆာင္လာႀကၿပီး အမိ၊ အေဘာင္ (အဘြား) စေသာသက္ႀကီး၀ါႀကီး အမ်ဳိးသမီးမ်ားက ေနာက္မွလိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ အုပ္ထမ္းသူ အညြန္႔မိန္းမမ်ားက တေယာက္ခ်င္းတန္းစီ၍ ေလွ်ာက္ရသည္။ အုပ္ထမ္းသူမ်ားမွာ မိန္းမေခ်ာ၊ မိန္းမလွမ်ားျဖစ္သည္။ ေရွ႔ဆံုးမွ အညြန္႔ပန္းအုပ္ကို သမက္သွ်င္၏အစ္မ (သို႔မဟုတ္) ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာထဲက ထမ္းရသည္။ ေနာက္အုပ္မ်ားတြင္ မုန္႔အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားထည့္ကာ ထမ္းလာရသည္။ အုပ္ထမ္းသူမ်ားအတြက္လက္ေဆာင္အျဖစ္ ပု၀ါပိုင္းမ်ားကို အုပ္မ်ားတြင္ခ်ိဳင္ေႏွာင္ထားရွိသည္။ အုပ္မ်ားကို သမက္သွ်င္တတ္ႏိုင္သည့္အေလွ်ာက္ (၇) အုပ္ (၉) အုပ္ထားရွိသည္။

အုပ္ထမ္းသူမ်ား၏ ေနာက္နားတြင္ သမက္သွ်င္အဖြဲ႔ ပါသည္။ သမက္သွ်င္၏ ဦးေသွ်ာင္ႏွင့္ ေရစင္အိုးကို ေရွ႔ကသယ္ယူလာရၿပီး သမက္သွ်င္မွာ ေခါင္းေပါင္း၊ ပန္းေဖာ္ေတာင္ရွည္ပုဆိုး၊ လိုင္ေထာင္အကၤ်ီ၊ ရင္ဖံုးျပင္ခံအင္းက်ီမ်ားကို၀တ္ဆင္ကာ ဓားရွည္လြယ္သူ၊ ယပ္ရွည္ကိုင္သူမ်ားျခံရံလွ်က္ လိုက္ပါလာရသည္။ ၄င္းတုိ႔၏ေနာက္တြင္ သမက္သွ်င္၏အေပါင္းအေဖာ္မ်ားမွာ ေသတၲာႏွင့္ အိပ္ရာလိပ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္လာလႀကၿပီး ဗံု၊ လင္ခြင္း၊ ပုေလြတီးမွဳတ္သူမ်ားႏွင့္ တေပ်ာ္တပါးတီးမႈတ္လိုက္ပါလာရသည္။

သမီးသွ်င္အိမ္ေရာက္သည့္အခါ သမီးသွ်င္မိဘ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ဆီးႀကိဳ၍ ဧည့္ခံၿပီး ေနရာထိုင္ခင္းမ်ားေပးသည္။ ေရွးဦးစြာအညြန္႔အုပ္ထမ္းသူက အညြန္႔အုပ္ႏွင့္အတူပန္းဆင္ေပးရန္ သမီးသွ်င္အနားတြင္ ေနရာယူရသည္။ က်န္အုပ္မ်ားကို သမီးသွ်င္အိမ္မွလက္ခံယူ၍ ေနရာခ်ထားသည္။ သမက္သွ်င္ဘက္မွ သယ္ေဆာင္လာေသာ မဂၤလာေရစင္အိုးကိုလည္း မဂၤလာစားပြဲေပၚတြင္ သမီးသွ်င္၏ေရစင္အိုးႏွင့္အတူ ထားရသည္။ အညြန္႔အုပ္ထမ္းလာသူ သမက္သွ်င္၏အစ္မေဆမ်ိဳးမ်ားက သမီးသွ်င္ကို ပန္းဆင္ေပးရသည္။ အညြန္႔အုပ္တြင္ ရာသီအလိုက္ပန္းမ်ားပါလာရသည္။


ဥပမာ-
ႏွင္းပန္း ေအးခ်မ္းေစရန္
ႏွင္းဆီပန္း ေမြးႀကိဳင္လန္းဆန္းေစရန္
သဇင္ပန္း သန္႔ရွ င္းစင္ၾကည္ေစရန္
အခ်စ္တရာ (အခ်ပ္တရာ) ပန္း အခ်စ္အႏွစ္တရာတိုင္ေစရန္
စံကားပန္း စံစားရေစရန္

ပန္းမ်ားပန္းကံုးမ်ားကို တစံုစီ အညြန္႔အုပ္တြင္ ထည့္ယူလာရသည္။ ပန္းဆင္ေပးသူက ပန္းမ်ားကို တစံုစီ ငါးစံုဆင္ျမန္းေပးရသည္။ ဆံထံုးထဲတြင္လည္း ပန္းကံုးမ်ားထိုး၍ ပန္းပန္ေပးရသည္။ ထို႔ေနာက္ သမီးသွ်င္ကို ေသွ်ာင္ေဆာင္းေပးၿပီး မ်က္ႏွာကိုဖံုးအုပ္ထားရသည္။ သမီးသွ်င္ကို ပန္းပန္ဆင္ၿပီးေနာက္ သမက္သွ်င္ကို အိမ္ထဲသို႔၀င္ေစသည္။ အ၀င္တြင္ သမီးသွ်င္၏ ညီမအပိ်ဳမ်ားက ေျခေဆးေပး၍ ေငြေတာင္းခံသည္။ လူပ်ိဳရံမ်ားက ေစ်းဆစ္ျခင္းျဖင့္ အေခ်အတင္ေျပာဆိုရသည္။ လူပ်ိဳရံ၊ အပ်ိဳရံမ်ား တေစ့ တေစာင္းေျပာဆိုရသျဖင့္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။ အိမ္ေပၚသို႔ေရာက္ေသာအခါ သမက္သွ်င္ကို ေရတခြက္တိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ သမက္သွ်င္ကို သမီးသွ်င္၏ညာဘက္တြင္ ေနရာယူစီၿပီး ေသွ်ာင္ေဆာင္းေပးရသည္။ ထိမ္းျမားပီးသူမ်ားက မဂၤလာစားပြဲေပၚရွိ မဂၤလာထမင္းပြဲကိုလည္းေကာင္း၊ ေရစင္အိုးမ်ားကိုလည္းေကာင္း (၇) ပတ္၊ (၉) ပတ္ပတ္ထားေသာ ပရိတ္ျခည္မွ်င္ကြင္းမ်ားျဖင့္ တမ်ိဳးတစံုက်စီ ရစ္ပတ္ေပးရသည္။ ထို႔ေနာက္ ေမာင္ႏွံအစံုအပါအ၀င္ မဂၤလာစားပြဲ၊ အိပ္ရာလိပ္၊ ေသတၲာမ်ားအားလံုးကို ပရိတ္ျခည္မွ်င္မ်ားျဖင့္ ရစ္ပတ္ေပးရသည္။ ထို႔ေနာက္ သမက္သွ်င္၏ညာလက္ႏွင့္ သမီးသွ်င္၏ညာလက္ကိုေပါင္း၍ ျခည္မွ်င္မ်ားျဖင့္ ရစ္ပတ္ေပးရသည္။

လက္ထပ္ေပးသည့္အမ်ိဳးသမီးႀကီးမ်ားက ေမာင္ႏွံစံုကို ေအာင္သေျပခက္ျဖင့္ ေရစင္အိုးႏွစ္စံု ေပါင္းစပ္ထားေသာ ေရစင္မ်ားျဖန္းကာ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ရသည္။ ဆက္လက္၍ သမတ္သွ်င္ႏွင့္သမီးသွ်င္လက္မ်ားကိုေပါင္းၿပီး ေရစင္သြန္းေလာင္းရသည္။ သမီးသွ်င္လက္ကိုေအာက္တြင္ထားၿပီး သမက္သွ်င္လက္ကိုအေပၚမွာ ထားရသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ သမက္သွ်င္လက္ကိုေအာက္ကလွန္ၿပီး သမီးသွ်င္လက္ကို အထက္ကေမွာက္သည္။ အဓိပၸါယ္မွာ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ကို ညာလက္ျဖင့္ေတာင္းဆိုျခင္းကို သမီးသွ်င္က ညာလက္ျဖင့္လက္ခံျခင္းသေဘာ၊ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ကို တသက္လံုးေစာင့္ေရွာက္ ေထာက္ပံ့တာ၀န္ယူသြားမည္ဟူေသာ သေဘာကိုေဆာင္သည္။

မိဘကန္ေတာ့ျခင္း

သမီးသွ်င္ေရွ႔တြင္ သမက္သွ်င္ဖခင္၊ သမက္သွ်င္ရွိတြင္ သမီးသွ်င္ဖခင္တုိ႔က ေနရာယူရသည္။ သမီးသွ်င္၊ သမက္သွ်င္တုိ႔က ဖခင္ႏွစ္ဦးရံု လာေသာတဘက္ျဖဴထဲသို႔ ထမင္းခုႏွစ္ဆုပ္ တၿပိဳင္တည္းထည့္ေပးျခင္း၊ မိခင္မ်ားအားလည္း ထမင္းခုႏွစ္ဆုပ္ တၿပိဳင္တည္းထည့္ပီးျခင္းသည္ မိဘႏွစ္ပါးကိုကန္ေတာ့ျခင္းသေဘာျဖစ္သည္။

လက္ဆံုစားျခင္း

မိဘမ်ားကိုကန္ေတာ့ၿပီးေနာက္ ေမာင္ႏွံစံုက မဂၤလာထမင္းကို ခုႏွစ္ဆုပ္စီလက္ဆံုစားရသည္။ စားေသာက္ၿပီး ေငြဖလားတြင္ အတူလက္ေဆးရသည္။

လက္ဖြဲ႔ျခင္း
ထမင္းလက္ဆံုစားၿပီးေနာက္ မိဘေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြမ်ားက သမီးသွ်င္သမက္သွ်င္ေရွ႔ ေငြဖလားႏွစ္ခုထဲသို႔ လက္ဖြဲ႔ေငြမ်ား ထည့္ရသည္။ လက္ဖြဲ႔လက္ခံၿပီးေသာ ဖလားကို္ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ကိုအပ္ရသည္။ သမီးသွ်င္ကကန္ေတာ့၍ လက္ခံယူရသည္။

ေသွ်ာင္ခ်ေသွ်ာင္တင္

သမက္သွ်င္က မိမိေသွ်ာင္ကိုခၽြတ္၍ စားပြဲေပၚတင္ထားၿပီးလွ်င္ သမီးသွ်င္၏ေသွ်ာင္ကိုခၽြတ္ယူကာ မိမိ၏ေသွ်ာင္ကို ေဆာင္းပီးရသည္။ ေသွ်ာင္တင္၊ ေသွ်ာင္ခ်ျပဳလုပ္စဥ္ သမီးသွ်င္က သမက္သွ်င္ကို ရွိခိုးရသည္။ ေသွ်ာင္တင္၊ ေသွ်ာင္ခ်ခ အျဖစ္ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ကို ေငြလက္ဖြဲ႔သျဖင္႔ သမီးသွ်င္က ကန္ေတာ့ၿပီး လက္ခံရယူရသည္။ မဂၤလာအခမ္းအနားပြဲအၿပီးတြင္ ထြက္ခြာခြင့္ရရန္ သမက္သွ်င္က သမီးသွ်င္ဘက္မွအပ်ိဳရံလူပ်ိဳရံမ်ားက ေရႊႀကိဳးတားထား၍ ႀကိဳးတားခေပးရသည္။ ေနာက္ဆံုးခန္း၀င္ခ ေပးေဆာင္ရသည္။

အိမ္ျပန္လည္ျခင္း

သမက္တက္ၿပီး (၇) ရက္ေန႔တြင္ သမီးသွ်င္၊ သမက္သွ်င္မ်ားသည္ သမက္သွ်င္၏ မိဘအိမ္သို႔ မိုးထက္မွစ၍ လည္ရသည္။ သမက္သွ်င္၏မိဘ၊ အဘိုးအေဘာင္ (အဘြား) မ်ားကို သမီးသွ်င္၊ သမက္သွ်င္တုိ႔က ကန္ေတာ့ရသည္။ ညစာစားၿပီးမွ ျပန္ရသည္။ သို႔ျဖင့္ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးသည္ အိုးအိမ္တည္ေထာင္ကာ တလင္တမယားစနစ္ျဖင့္ တသက္လံုးေပါင္းေဖာ္ရေတာ့သည္။

ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ မဂၤလာပြဲကို ၀ါတြင္းႏွင့္ျပာသိုလမ်ားတြင္ ေရွာင္က်ဥ္ေလ့ရွိၿပီး တေပါင္းတန္ခူးလမ်ားတြင္ အမ်ားဆံုး က်င္းပျပဳလုပ္သည္။ ျပာသိုလတြင္ မဂၤလာေဆာင္က အိမ္ေထာင္စီးပြားေရးမျဖစ္ဘဲ မြဲျပာက်တတ္သည္ဟု အယူရွိသည္။ ရခိုင္ဓေလ့ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ မဂၤလာပြဲႏွင့္ပတ္သက္၍ လိုက္နာရမည့္စည္းကမ္းခ်က္မ်ားစြာရွိသည္။ ထိုခ်မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို လိုက္နာၿပီး လက္ထပ္မဂၤလာပြဲသည္ ပကာသနမဖက္ အရိုးခံသက္သက္ျဖင့္ ရိုးရာမပ်က္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစရာျဖစ္သည္။ ရခိုင္လူမ်ိဳးတုိ႔၏ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာဓေလ့၊ တမူထူးျခားေသာ မဂၤလာအယူအဆမ်ားျဖစ္သည္။
.......................
က်မ္းကိုးကားစာအုပ္မ်ား
သားခ်င္းမ်ားအေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း (ေမာင္ေအာင္မြန္)
ျပည္ေထာင္စုသားမ်ား၏ရိုးရာလက္ထပ္မဂၤလာပြဲဓေလ့မ်ား
(တကၠသိုလ္သွ်င္သီရိ)
ျမတ္ပန္းသဇင္ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီးအသင္း (ရန္ကုန္)၂၀၀၇ ထုတ္

..............
http://arakanliterature.webs.com/stories.htm
.

ပါရာဇိကဟူသည္ ဘုရားသားေတာ္ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ဗုဒၾၶြဘုရားရွင္ ထားခဲ့ ေသာ အျပင္းထန္ဆံုးေသာပညတ္ခ်က္ သို႔မဟုတ္ ဘုရားဥပေဒပုဒ္မေတာ္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေပ သည္။ ပါရာဇိကကံကိုက်ဴးလြန္မိေသာရဟန္းေတာ္သည္ ရဟန္းအသြင္ကိုယူထားေသာ္ လည္းရဟန္းသံဃာမမည္ေတာ့။ အလိုအေလ်ာက္သာသနာ့အခြင့္အေရးမ်ားကို ဆံုးရႈံး သြားျပီးျဖစ္သည္။
.ယခုဘဝတြင္ မည္သို႔ေသာေထရ္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားႏွင့္ သီလသိကၡာျပန္လည္ ထပ္ေစကာမူ မည္သၫ့္သိမ္ေတာ္ျမတ္တြင္ပင္ ရဟန္းျပဳေစကာမူ ျမင့္ျမတ္ေသာဘုရား သားေတာ္အျဖစ္ကို မရရွိႏိုင္ေတာ့ေပ။
အလားတူႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္လည္း ျပည္သူကိုကတိမ်ားစြာေပးၿပီးမွ ျပည္သူကို ေက်ာခိုင္းကာ ရန္သူ႔အလိုက် သို႔မဟုတ္ အမ်ားျပည္သူကိုခုတံုးလုပ္ကာ ကိုယ္က်ိဳးရွာသူ မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးအရပါရာဇိကက်သူထားသူမ်ားသာမည္ေပသည္။ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ တြင္ အႏွစ္၂ဝအတြင္းတြင္ ပါရာဇိကက်သူမ်ားမနည္းေတာ့။ ပါရာဇိကက်ထားသူမ်ားက ပင္ ႏိုင္ငံေရးသူေတာ္စင္မ်ားသဖြယ္ ႏႈတ္ျဖင့္တမ်ိဳး အျပဳအမူျဖင့္တသြယ္ စာေပျဖင့္တတန္ ကက္ကက္လန္စြာတာေတးေနၾကသည္မွာလည္း မၾကားခ်င္မျမင္ခ်င္အဆံုး ျမင္ေတြ႔ၾကား သိေနရသည္။ သူတို႔သည္ကိုယ့္အနာကိုယ္ဖံုးလို၍ ရွက္ရမး္ရမ္းကာ ဆိုက္ကားဘီးေပါက္ သံကို အေျမာက္သံထင္၍ေယာင္ရမ္းေအာ္ေလသလား။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ အေရာင္ အေသြးတူသူခ်င္း အစြယ္သံေပးၾကျခင္းမွ်သာ။
တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ ယံုၾကည္ခ်က္ကိုအျမင့္ဆံုးေနရာ၌ထားသူမ်ားအဖို႔ကား ထိုသို႔မဟုတ္ၾက။ တိုင္းျပည္ကိုဖ်က္ဆီးေနေသာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးကို မည္သို႔ဖယ္ရွား ပစ္ရမည္နည္း။ ငါသည္ထိုအေရးတြင္မည္သၫ့္အခန္းက႑မွ စြမ္းေဆာင္ပါဝင္ႏိုင္မည္နည္း ဟုအစဥ္သျဖင့္ေတြးေတာႀကံဆေနေလ့ရွိသည္။ သူထမ္းႏိုင္သၫ့္ဝန္ကို သူ႔ပခံုးေပၚတြင္ သူ႔ ဖာသာသူတင္ကာ ယံုၾကည္ရာပန္းတိုင္သို႔ မေရာက္အေရာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ စကၠန္႔တိုင္းတြင္ အားထုတ္ေနေလ့ရွိသည္။ က်ေနာ္ေတြ႔ဖူးေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားအခ်ိဳ႔ကိုသတိရမိသည္။ ဦး ေစာႏိုင္းႏိုင္း။ သူကား ရန္ကုန္တိုင္း ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႔နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ၁၉၉ဝခုႏွစ္ကတႀကိမ္ စစ္အာဏာရွင္က မတရားေသာဥပေဒမ်ားျဖင့္ ဆယ္ႏွစ္အျပစ္ေပးခဲ့သည္။ ေထာင္မွျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ သကၠရာဇ္၂ဝဝဝ တြင္တႀကိမ္ျပန္လည္ဖမ္းဆီးကာ ၂၁ႏွစ္ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းကို ခံေနရသည္။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္၍ ေဒၚလာစားရမည္ကိုအပထား မိသားစုစီးပြါးေရးအားလံုးကို ကပ္ေက်းႏွင့္ျဖတ္သလို တစစီအျဖတ္ခံရသည္။ သားသမီးပညာေရးတက္လမ္းအားလံုးကို အၫြန္႔ခ်ိဳးခံရသည္။ သူက က်ေနာ့ကိုေထာင္တြင္း၌ေျပာျပဖူးခဲ့သည္မွာ “ဆရာေဌးဝင္း ဦးဟာပညာတတ္လည္း ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ အရာရွိလည္းျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ သူေဌးလည္းျဖစ္ခဲ့ၿပီ။ ဒါေပမဲ့အဲဒါေတြဟာ ဦးအျဖစ္ခ်င္ဆံုး အလုပ္ခ်င္ ဆံုးအရာေတြမဟုတ္ခဲ့ဘူးကြဆရာေဌးဝင္းရ။ အခုဦးလုပ္ေနတဲ့အရာဟာ တိုင္း ျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးတခုလံုးရဲ့အေရးျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ငါအလုပ္ခ်င္ဆံုးအရာျဖစ္တယ္။ ဒီအတြက္ ဘယ္လိုအေနအထားမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဦးတို႔ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္သြားမယ္။ ျမန္မာႏို္င္ငံမွာ ဒီမို ကေရစီစနစ္မလြဲမေသြထြန္းကားရမယ္ဆိုတာကို ဦးလံုးဝယံုၾကည္တယ္ကြာ။ ဒီအတြက္ ေတာ့ေပးဆပ္ၾကရမွာေပါ့ စြန္႔လႊတ္ၾကရမွာေပါ့။ တန္ဖိုးအႀကီးႀကီးေပးဆပ္ရတယ္ဆိုတာ ဦးတို႔လိုခ်င္တဲ့အရာက အလြန္အဖိုးတန္ေနလို႔ဘဲမွတ္ပါ” ဟုျဖစ္သည္။ ဤစကားကို အင္း စိန္ေထာင္ တိုက္အမွတ္ေလး(ရွည္)တြင္ ေျပာျပခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၂ဝဝ၂ခုနွစ္ကုန္ခန္႔ကျဖစ္ ၏။ ယင္းစကားကုိေျပာျပေနစဥ္တြင္ အျပင္ဘက္၌သူအလြန္ခ်စ္ေသာသမီးငယ္သည္ ပါရဂူ ဘြဲ႔ကိုတက္ေရာက္သင္ၾကားရန္ ဆႏၵျပင္းျပေနေသာအခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ စစ္အ စိုးရက နင့္အေဖနအဖကိုအာမခံေတာ့ဘဲ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ေတာ့ပါဘူးဟု လက္မွတ္ထိုးမွသာ ႏိုင္ငံျခားသြားခြင့္ေပးမည္ဟု အၾကပ္ကိုင္ေနသၫ့္ကာလျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးကား ခ်စ္သမီးအလိုထက္တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာကိုၾကၫ့္ခဲ့ေလသည္။ အလားတူ ဖ်ာပံုနီလံုဦးဆိုေသာ ကဗ်ာဆရာႀကီးသည္လည္း ထိုနည္းတူအျဖစ္မ်ိဳးကိုေထာင္တြင္းတြင္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးသည္။ သမီးျဖစ္သူသည္ ျမန္မာစာပါရဂူဘြဲ႔တန္းကိုတက္ေရာက္ရန္ အခြင့္အလမ္းကိုရရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ဖခင္ကႏိုင္ငံေရးသမားျဖစ္ေန၍ နင့္အေဖႏိုင္ငံေရးကိုစြန္႔လႊတ္မွသာ ယင္းအတန္း ကိုတက္ခြင့္ရမည္ဟု ပညာေရးအာဏာပိုင္မ်ားကဆို၍ ဖခင္အားေထာင္သို႔လာကာ ႏိုင္ငံ ေရးကိုစြန္႔၍ သူမပါရဂူတက္ခြင့္ရေရးကိုကူညီရန္ သူမ၏ဖခင္ထံတြင္ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးကား ခ်စ္သမီးတမ်က္ႏွာထက္ တႏို္င္ငံလံုးမွသမီးမ်ားအတြက္ ျပည္သူ မ်ားအတြက္ အင္းစိန္ေထာင္ကငရဲခန္းတြင္ ဆက္လက္ေနထိုင္ခဲ့သည္။ အာဏာ အသျပာ ဘာတခုမွရစရာမရွိသၫ့္အျပင္ ရွိတာအားလံုးေျပာင္၍ သားသမီးမ်ိဳးဆက္မ်ားကိုပင္ အၫြန္႔ခ်ိဳးခံထားရေသာ္လည္း မိမိယံုၾကည္ရာကိုေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကေသာ တုိင္းျပည္၏ သားေကာင္းရတနာ သမီးေကာင္းရတနာ ႏို္င္ငံေရးသမားႀကီးမ်ားကား တိုင္းျပည္ႀကီး၏ အနာဂတ္ေကာင္းစားေရးကိုသာ ေတြးေနၾက၏။
ႏိုင္ငံေရးပါရာဇိကသင့္ထားသူမ်ားကား ထိုသို႔မဟုတ္။ ဖံုးရင္းေပၚဆိုသလို သူတပါး ကိုကဲ့ရဲ့သၿဂၤ ိုဟ္အျပစ္ဆိုရင္း အခ်င္းခ်င္းပုဂၢလိက အာဃာတမ်ားကိုမီးေမႊးသလိုေမႊးကာ ရန္ပြါးလွ်က္ရွိ၏။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိဒၾၶြိတင္ရင္း ႏိုင္ငံေရးအေရကြၽတ္ကာ ငါးစိမ္းတန္းကို ေရာက္မွန္းမသိေရာက္သြားၾကေလ၏။ တကယ္ျဖစ္သင့္သည္က ကိုယ္စြမ္းႏိုင္သမွ်လုပ္ရန္ သာ။ အမွန္တကယ္အလုပ္လုပ္ေနသူအဖို႔ အလုပ္မလုပ္သူမ်ားကဲ့သို႔ ရန္ျဖစ္ေနဖို႔ အခ်ိန္ မရွိပါ။ သူ႔မူ၊ သူပန္းတိုင္ ရွိၿပီးသားျဖစ္၍ ယင္းမူ၊ယင္းပန္းတိုင္မ်ားသည္ ျပည္သူကိုအမွန္ တကယ္ အက်ိဳးျပဳမည္ဆိုက ေအာင္ပြဲဆင္မည္မွာေသခ်ာသည္။ စာရြက္ေပၚတြင္ ရည္ မွန္းခ်က္ စကား လံုးႀကီးႀကီးကိုေရးၿပီး စကားလံုးမ်ားသယ္ေဆာင္ရာေနာက္ကို လူကမလိုက္ႏိုင္ဘဲ စကားလံုးပိေနေသာသူမ်ားကား ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္တူးေနသူမ်ား သို႔မဟုတ္ ဆြမ္းဆန္ထဲကၾကြက္ေခ်းမ်ားသာျဖစ္ေနမည္ဟု ဆိုခ်င္သည္။

.......................
http://arakannews.blogspot.com/
.

၁. ၾကားပိမ့္သူျမတ္၊ အမ်ားမွတ္စိမ့္၊ ဟိတတၱိက၊ ၾသ၀ါဒျဖင့္၊ ဆံုးမပီးလီ၊ နား၀င့္စီေလာ့၊ နီသို႕ထင္ယွား၊ ဘုရားတရားသဃၤာ၊ ရတနာထြဋ္္ထား၊ ျမတ္သံုးပါးကို၊ ဦးဖ်ားထြဋ္ထက္၊ အၿမဲရြက္ဆို၊ စံုမက္သဒၵါ ၾကည္စီမင္း ။

၂. အသက္ရွည္စြာ၊ အနာမဲ့ေၾကာင္း၊ ေကာင္းလွစီခ်င္၊ ပဲ့ျပင္နိစၥ၊ ကြပ္ဆံုးမသား၊ မိဘဆရာ၊ စကားနာ၍၊ က်မ္းစာသိျမင္၊ တတ္ေအာင္သင္ေလာ့၊ ေပၚလြင္မျပဳ၊ ေကာင္းရာတုလွ်က္၊ ေကာင္းမႈျမတ္ႏိုး၊ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳး၍၊ ေကာင္းက်ိဳးကိုယ္၌ တည္စီမင္း။.၃. သူႀကီးမိဘ၊ ဆရာစသား၊ စိုးရသခင္၊ ေက်းဇူးသွ်င္သို႔၊ ျပစ္တင္ေမာင္းမဲ၊ ရိုက္ပုတ္ဆဲလည္း၊ ၀မ္းထဲယံု႔ယံု႔၊ ယုန္လွ်င္က်ံဳ႕သို႔၊ ဆိုတံု႕မ၀ံ့၊ ေစာင္းမာန္ညံ့ ၍၊ ေၾကာက္ရြံ႕ရိုေသ၊ သီးခံေထြျဖင့္၊ ေကာင္းနီႏွလံုး ယဥ္စီမင္း။

၄. ဆႏၵာေဒါသ၊ ဘယာေမာဟ၊ အပါယ္က်သား၊ ဓမၼေလးမည္၊ ဂတိတည္လွ်က္၊ နတ္ျပည္လူ႔ရြာ၊ ခ်မ္းသာေကာင္းမြန္၊ စံစုန္ဆန္၍၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း၊ က်င့္ေကာင္းသီလ၊ လွဴဒါနႏွင့္၊ ပုညလယ္ၿမီ၊ စိုက္ႀကဲေထြျဖင့္၊ ပ်ိဳးၿခီအပင္ စည္စီမင္း။

၅. ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး၊ ေစာင့္သံုးၿမဲစြာ၊ သတၱ၀ါကို၊ ေမတၱာသက္စီ၊ လွဴဖို႔၀ီ၍၊ စိတ္စီၾကည္သန္၊ သေဘာမွန္သား၊ ပစၥဳပၸန္သံသရာ၊ ခ်မ္းသာစီးပြါး၊ ႏွစ္ပါးျမင္တတ္၊ သူေတာ္ျမတ္ကို၊ မျပတ္ခ်စ္ခင္၊ မိတ္ကၽြမ္း၀င္ရ၊ ၿမဲပင္စင္းလွ်င္း ေပါင္းယွဥ္မင္း။

၆. ပညာမ်က္စိ၊ ျမင္မဟိရ မသိတရား၊ အယူမွားလွ်က္၊ စီးပြားမေမွ်ာ္၊ က်ိဴးမေပၚသား၊ သူေတာ္မဟုတ္၊ ယုတ္သည့္စရိုက္၊ လူသူမိုက္ကို၊ မႀကိဳက္မခ်စ္၊ ရန္သူစစ္သို႔၊ မႏွစ္သက္ပဲ၊ ဝီးစြာခ်ဲ၍၊ အၿမဲခြာယွင္း ဖဲၾကဥ္မင္း။

၇. ပါဏာတိပါတ္၊ မသတ္သူ႔အသက္၊ ခိုး၀ွက္မမူ၊ မယူသီစာ၊ အိမ္ယာမမွား၊ မုသားမဆို၊ ကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်၊ ေစာင္႔သီလႏွင္႔၊ ဒါနလွဴ၀တ္၊ ရက္မခၽြတ္လွ်င္၊ မျပတ္ေဆာက္တည္၊ ဆုႀကီးရည္၍ ၊ မၾကည္ခိုက္ရန္၊ သူက်ဴးလြန္လည္း၊ ေစာင္မာန္မျပင္း ယဥ္စီမင္း။

၈. မိခင္ဖခင္၊ ေက်းဇူးသွ်င္ကို၊ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး၊ ဂူပထိုုးသို႔၊ ရွိခိုးဦးတင္၊ ၾကည္လင္ျမတ္ေလး၊ သိမ္းျမန္းမႊီး၍၊ လုပ္ေကၽြးခယ၊ ရိုတုတ္ကြလွ်က္၊ ႀကီးထ(လွ)သက္အို၊ မ်ိဳးဆြီကိုလည္း၊ ၾကည္ညိဳညႊတ္တိမ္း၊ ပိုက္ထုပ္သိမ္း၍၊ ခပ္သိမ္းမယြင္း ၿငိမ္းစီမင္း။

မိခင္ဖခင္၊ ေက်းဇူးသွ်င္ကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး၊ ဂူပုထိုးသို႔ ရွိခိုးဦးတင္၊ ၾကည္လင္ျမတ္ေလး လုပ္ေကၽြးခယ၊ ႐ိုတုပ္ကြလွ်က္ ႀကီးလွသက္အို၊ မ်ိဳးဆြီကိုလည္း ၾကည္ညိဳၫြတ္တိမ္း၊ ပိုက္ထုပ္သိမ္း၍ မယိမ္းစင္းလွ်င္းၿငိမ္းစီမင္း --။ (အဘိုးသွ်င္စာသား)

၉. စတုဒိသာ၊ ေလးမ်က္ႏွာမွ၊ ေရာက္လာအမ်ား၊ ပုဏၰားရဟန္း၊ ဆြမ္းပန္းခ်ိဳ႕တဲ့၊ ရိကၡာမဲ့ကို၊ ယူခဥစၥာ၊ အိမ္ေလွာင္ခါ၌၊ လြယ္ကာထားယူ၊ ထိုသည့္သူသို႔၊ လိုတူမွတ္သား၊ သနားျမတ္လည္း၊ ၀တ္စားပီး၍၊ ေကၽြးမြီးထံရင္း ၿငိမ္းစီမင္း။

၁၀. အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡအနတၱာ၊ သံုးပါးလကၡဏာ၊ မခ်ာေအာက္မိ၊ တစိစိလွ်င္၊ အေလ့အထ၊ ကြပ္ဆံုးမ၍၊ ပဥၥခႏၶာ၊ ငါးျဖာနာမ္ရုပ္၊ ျဖစ္ခ်ဳပ္ႀကိ္မ္ဖန္၊ စက္၀ဟန္သို႔၊ ဖန္တလဲလဲ၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲကို၊ ၀မ္းထဲသံေ၀၊ ထိတ္လန္႔ေထြျဖင့္၊ ရိုေသသည္းတြင္း က်ိန္းစီမင္း။

၁၁. ေလာဘေဒါသ၊ ေမာဟသူပ်က္၊ နိတိုင္းဖက္၍၊ အမ်က္လည္းလြန္၊ တဖ်င္သန္လွ်င္၊ ၿပီးလြန္ဖင္ဖင္၊ အာရံုျမင္က၊ ခင္ခင္မြတ္မြတ္၊ လိုက္တံုတတ္သား၊ ထူးပြတ္မဆိုင္း၊ စိတ္ဆင္ရိုင္းကို၊ သံုးပိုင္းမခ်ာ၊ ယဥ္စိမ့္ငွာလွ်င္၊ ပညာထိန္း၍ မွိန္းစီမင္း။

၁၂. လယ္လုပ္ကုန္သြယ္၊ ေရာင္း၀ယ္ၿမီခ်၊ တြက္ဆစိတ္ျပား၊ အပါးပါးလွ်င္၊ အပြားအရင္း၊ လတြင္းတက္တိုး၊ ထမ္းပိုးႏွစ္လည္၊ ခ်သည္မျပတ္ အိမ္ေထာင္၀တ္ျဖင့္၊ အမွတ္ၿမဲၿမံ၊ လုပ္ႀကံႀကိဳးစား၊ ကၽြဲႏြားဆိတ္၀က္၊ ၀မ္းဘဲငွက္ႏွင့္၊ ၾကက္ကမၾကြင္း၊ သိမ္းမီြးျပင္းလွ်က္၊ မ်ားျခင္းစံုစီ၊ တႏၵီပယ္ေရွာင္း၊ ထပ္ကာေလာင္းလွ်က္၊ ပဲေျပာင္းစပါး၊ က်ီျပည့္ထား၍၊ ခြက္ျပားေရႊေငြ၊ ဆည္းပူးေထြျဖင့္၊ မ်ိဳးဆြီမွီတင္း ၾကြယ္စီမင္း။

၁၃. ထံုးတီးနည္းနာ၊ အျဖာျဖာ၌၊ ပညာရွာမွီး၊ မႀကီးသက္ရြယ္၊ အငယ္ေသာ္က၊ ႀကိဳးလံု႔လလွ်က္၊ တုပ္ကြပုဆစ္၊ ဆရာစစ္၌၊ ေၾကာက္ခ်စ္ရိုေသ၊ လုပ္ေကၽြးေထြျဖင့္၊ စာပီတတ္ေၾကာင္း၊ တေခ်ာင္းေခ်ာင္းလွ်င္၊ ၿခိမ္းေမာင္းသီးခံ၊ ဆရာ့ထံ၌၊ သင္အံ့က်က္သိ၊ တနိတပါး၊ မွတ္သားပါလီ၊ ၀မ္းထဲၿခြီ၍၊ အေထြအထူး၊ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို၊ ဆည္းပူးသန္႔ယွွင္း ေက်စီမင္း။

(ပထမပိုင္း)
ထံုးမီွးနည္းနာ၊ အျဖာျဖာ၌ ပညာရွာမွီး၊ မႀကီးသက္ရြယ္ အငယ္ေသာ္က၊ ႀကိဳးလံုးလလွ်က္ တုပ္ကြပုဆစ္၊ ဆရာစစ္သို႔ ေၾကာက္ခ်စ္႐ိုသီ၊ စာပီတတ္ေၾကာင္း တေခ်ာင္းေခ်ာင္းလွ်င္၊ ၿငိမ္ေအာင္းသည္းခံ ဆရာထံ၌၊ သင္အံမွတ္သိ တနိတျခား၊ ပြားမ်ားစံုစီ ၀မ္းထဲခြီ၍၊ တလီတထူး ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ဆည္းပူးသိျမင္ႄကြယ္စီမင္း ။ (အဘိုးသွ်င္စာသား)

၁၄. ဘိုးဘီးစဥ္ဆက္၊ မပ်က္သံုးစြဲ၊ က်င္႔ၿမဲလံု႔လ၊ စာရိတၱျဖင္႔၊ မိဘအလိုက္၊ စရိုက္က်င့္ရိုး၊ အမ်ိဳးႏြယ္လ်ဥ္၊ ေစာင္႔စည္းၾကဥ္၍၊ အယွဥ္အေပါင္း၊ ခင္ပြန္းေကာင္းႏွင့္၊ သူေဟာင္းသက္ႀကီး၊ ထံုးနည္းတီးကို၊ မၿငီးမေငြ႕၊ က်က္မွတ္ေလ့လွ်က္၊
ေျခာက္သြိစကား၊ စပ္ၾကားသူပ်က္၊ ကုန္းတိုက္ဖ်က္လည္း၊ ရက္ရက္မယံု လြယ္ႏွင့္မင္း။

၁၅. သူေတာ္တကာ၊ တတ္စရာသား၊ အဌာရသ၊ သိပၸအျပား၊ အတတ္မ်ားကို မွတ္သားသတိ၊ ပညာဟိရို႕၊ တတ္သိအပ္စြ၊ ထိုသိပၸကို၊ ႏွံ႔မွ်လံုၿခံဳ၊ မတတ္တံုလည္း၊ တစံုတစ္ခု၊ တတ္ေအာင္ျပဳ၍၊ လူမႈအိမ္ေထာင္၊ စီးပြါးေဆာင္ေလာ့၊ ညဥ့္ေမွာင္မသိ၊ ၾကက္မ်က္စိသို႔၊ မိမိကိုယ္ဖို႔၊ အတတ္ခ်ိဳ႕လည္း၊ သူရို႔ျပစ္တင္၊ ဆင္းရဲျမင္အံ့၊ ထင္ထင္မ်က္ေျမာ္၊ မေကာ္ေရာ္သည္၊ အိုေသာ္သူမရယ္ စီႏွင့္မင္း။

၁၆. ဃရာ၀ါသ၊ သမၺဓဟု၊ ကိစၥျမားေျမာင္၊ လူရို႕ေဘာင္၌၊ အိမ္ေထာင္သက္မီြး၊ ျခႏွယ္ၿပီးသား၊ လူေရးေက်စြာ၊ အျဖာျဖာကို၊ လိမ္မာအတတ္၊ ခ်ားရဟတ္သို႔၊ လွည့္ပတ္ၿပီးမွ၊ ႀကံတြက္ဆလွ်က္၊ လံု႔လပင္စည္၊ အရင္းတည္လွ်က္၊
ခက္ရွည္ပညာ၊ ခ်မ္းသာအသီး၊ ႀကီးစရြိရြိ၊ အဓေလ့ျဖင့္၊ မမိမက်န္၊ လူမႈပြန္လွ်က္၊ ေစာင္းမာန္မဲ့ဆံုး၊ ေတာ္ေျဖာင့္သံုး၍၊ ႏွလံုးသန္႔စင္ ၾကြယ္စီမင္း။

၁၇. ေလးကၽြန္းထိပ္ေခါင္၊ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ႏွင့္၊ ယွဥ္ေဆာင္ႏႈိင္းလည္း၊ အတိုင္းမသိ၊ ေက်းဇူးဟိသည္၊ အမိကားတိုက္၊ သိုက္ကားမယား၊ သားကားႏြယ္ဆက္၊ ခက္လက္မ်ိဳးဆြီ၊ ကၽြန္ေျခြေရႊႏွင့္၊ အုပ္ေထြမကြဲ၊ လူခပဲအား၊ ဆင္းရဲေဖ်ာက္ပယ္၊ ခ်မ္းသာကယ္၍၊ လူ၀ယ္လူေကာင္း၊ ျဖစ္ေတာ္ေခ်ာင္းဟု၊ လူေပါင္းေျပာပ၊ ခ်ီးမြမ္းရလွ်က္၊ ေၾကာင့္ၾက ေဘးဘ်မ္း၊ ေဖ်ာက္ႏိုင္စြမ္းသား၊ စိတ္၀န္းေျဖာင့္တန္း၊ ဆြီခင္ပြန္းကို၊ ခ်စ္ပန္းနံ႕မျပယ္ စီႏွင့္မင္း။

၁၈. စိေျမ့သိပ္သည္း၊ ရြိရြိဆည္းေလာ့၊ စရည္းအိုးခြက္၊ ႀကီးစြာလ်က္လွ်င္၊ စဥ္စက္က်မ်ား၊ ျပည့္ေသာလားသို႕၊ ပ်ား၏နည္းထံုး၊ မွတ္က်င့္သံုး၍၊ ျခပုန္းေတာင္ပို႔၊ ဖို႔သည္းျခင္းရာ၊ လူလိမ္မာရို႕၊ ဥစၥာဆည္းေထြ၊ တတ္လွစီေလာ့၊ ၾကြက္သီတခု၊ အရင္းျပဳ၍၊ ၾကြယ္မႈတတ္ဆံုး၊ သဌီးထံုးကို၊ ႏွလံုးမူလွ်က္၊ ႀကံစည္နက္ကို၊ သူ႔ထက္ကံုးကယ္ ၾကြယ္စီမင္း။

၁၉. လံု႔လပညာ၊ လိမ္မာတတ္တံု၊ ဆင္စြယ္စံုသို႔၊ ကိုယ္လံုၿမဲၿမံ၊ ေကာင္းေအာင္သံသား၊ လုပ္ႀကံေသသပ္၊ ေယာက်္ားျမတ္ရို႔၊ မွတ္သည့္အတိုင္း၊ ျပည့္လႈိင္းခ်မ္းသာ၊ စီးပြားရွာအံ၊ ပညာခ်ိဳ႕တဲ့၊ လံုလမဲ့ဟု၊ ကဲ့ရဲ့သၿဂၤဳိိဟ္၊ သူမ်ားဆိုလည္း၊ ကိုယ္ကိုမခ်စ္၊ အက်င့္ညစ္သား၊ အျပစ္ဖြဲ႔ပို႔၊ လူသြမ္းရို႕ကား၊ မည္သို႕မသိ၊ ပ်င္းရိရိလွ်င္၊ ရွိသည္ကိုယ့္ဖို႕၊ ကုသိုလ္ပို႕က၊ ငါရို႕နီရာ၊ စီးပြားလာအံ့၊ ၾကမၼာကိုယ္ခ်ည္း၊ မွတ္ထင္ရည္း၍၊ က်င့္နည္းညံ့ဆံုး၊ သူပ်က္ထံုးကို၊ ႏွလံုးမၿငိတြယ္ စီႏွင့္မင္း။

၂၀. ေက်ာင္းေတာ္ခရီး၊ လမ္းမႀကီး၌၊ ပင္ထီးပေညာင္၊ ျမစ္တေထာင္ႏွင့္၊ ျမားေျမာင္ခက္လက္၊ ရြက္လည္းစိပ္စိပ္၊ စိစိသိပ္လွ်က္၊ ရိပ္လည္းၿမိဳင္ၿမိဳင္၊ လီမႏိုင္လွ်င္၊ ပင္ခိုင္သီးမွည့္၊ အျပည့္က်ီးငွက္၊ စားလွ်က္ေသာင္းသဲ၊ မွီ၀ဲလူဗိုလ္၊ ရိပ္ခိုအမ်ား၊ ခရီးသြားရို႕၊ နားနီေပ်ာ္ရႊင္၊ ထိုသစ္ပင္ကား၊ ၀င္လာေသာသူ၊ ခပ္သိမ္းလူကုိ၊ ပူဆာၿငိမ္းေအာင္၊ စီးပြားေဆာင္သို႔၊ လူ႔ေဘာင္ေကာင္ၾကြယ္၊ လူကံုကယ္လည္း၊ ထိုႏွယ္လည္းေကာင္း၊ ျဖစ္တံုေခ်ာင္း၍၊ မ်ိဳးေပါင္းဆြီပါး၊ လူအမ်ားကို၊ သနားၾကင္နာ၊ စီးပြါးရွာ၍၊ ေမတၱာမကင္း၊ မ,စ ျခင္းျဖင့္၊ ထံရင္းမွီကိုး ကြယ္စီမင္း။

၂၁. ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ၊ လူတကာကို၊ သာသာခ်ိဳခ်ိဳ၊ ခ်စ္ဖြယ္ဆို၍၊ စိုစိုျပည္ျပည္၊ က်င့္မူနည္ျဖင့္၊ လည္လည္ပတ္ပတ္ ၊ေလာက၀တ္၌၊ ျပတ္ျပတ္သားသား၊ အျပားျပားလွ်င္၊ မႈမ်ားခပ္သိမ္း၊ ေဆာင္တိုင္းၿငိမ္းလွ်က္၊ သူစိမ္းသူက်က္၊ ေပါင္းဖက္သရြိ၊ မိဘတြိသို႔၊ မြိမြိေလ်ာ္ေလ်ာ္၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၊ ႏႈတ္ခ်ိဳပ်ားႏွင့္၊ ၀တ္စားေထာက္ပံ့၊ ျဖန္႔ျဖဴးႏွံ႔လွ်က္၊ အလြန္႔ကၽြန္ေက်း၊ ဆီြသားၿမီးကို၊ ေကၽြးမီြးမညိွဳး ငယ္စီမင္း။

၂၂. ေလာကသာရ၊ က်မ္းအစ၌၊ ဆံုးမစကား၊ မ်ိဳးေလးပါးကို၊ မွတ္သားစိမ့္ငွာ၊ ပ်ိဳ႕လကၤာျဖင့့္၊ နည္းနာေထြျပား၊ ထံုးေပါင္းၾကားသည္၊ တျခား ပထမပိုင္းတည္း။…….။

(ဒုတိယပိုင္း)

၂၃. ျပည့္သူ႔ထြဋ္ဦး၊ ဘုန္းေရာင္ျမဴးသည့္၊ ရန္ငူးလူ႔ေဘာင္၊ ထြဋ္ေခါင္ရာဇာ၊ ဆံုးမနာေလာ့၊ ကမၻာအစ၊ မဟာသမၼတ၊ ခတၱိယရို႕၊ နီၾကက်င့္ရိုး၊ ေကာင္းက်ိဳးအလွဴ၊ စြန္႔ႀကဲမူလည္း၊ စိတ္ယူေျဖာင့္စင္း၊ ႏူးညံံ့ျခင္းႏွင့္၊ သီတင္းေစာင့္စည္း၊ မ်က္နည္းသည္းခံ၊ ၿခိဳးၿခံသမႈ၊ မျပဳညွင္းဆဲ၊ ဆင္းရဲမရွာ၊ ေမတၱာသက္ျဖန္႔၊ လူအ၀ွန္႔အား၊ မဆန္႔က်င္ၿပီး၊ ဤသုိ႔ ရီးသား၊ ဆယ္ေထြေစာင္႔ၾကပ္၊ တရားကြပ္၍၊ လက္ထပ္ေခၚျပဳ၊ သၿဂၤဳိိဟ္မႈလည္း၊ ေလးခုအစိ၊ ျပကတိျဖင္႔၊ က်င့္ေလ့မၾကြင္း က်န္စီမင္း။

၂၄. ျပည္ႀကီးေသဌီနင္း၊ မင္းတုိ႔ေသာ္ကား၊ သူတပါးထက္၊ ဆယ္ဆတက္၍၊ အိပ္စက္နည္းပါး၊ လူအမ်ားကို ၊စီးပြားခ်မ္းသာ၊ နိတုိင္းရွာေလာ႔၊ အခါခပ္သိမ္း၊ မုဒိမ္းခိုးသူ၊ မပူစီရ၊ ဆုံးမကြပ္ညွပ္၊ ပညတ္အလြန္၊ ရွိးမင္းမြန္ရို႔၊ ညြန္ခဲ႔ေသာတိုင္း၊ က်င့္သမိုင္းျဖင္႔၊ ႏႈန္းႏႈိင္းမယြင္း၊ တမ်ဥ္းခင္းသို႔၊ က်င့္ျခင္းမခၽြတ္၊ တည့္မတ္မတ္လွ်င္၊ လူနတ္ခ်စ္ဖြယ္၊ ေက်းဇူးၾကြယ္၍၊ က်င့္ႏြယ္လမ္းရုိး မွန္စီမင္း။

၂၅. မမိမေလ်ာ႔၊ မေပါ႔လုပ္ႀကံ၊ ကၽြန္ကိုယ္ရံလည္း၊ ၿမဲၿမံေစာင္႔ေယွာက္၊ ထက္ေအာက္တြင္းျပင္၊ မြမ္းျပင္အျပည္႔၊ အိပ္ဖန္ထည္႔လ်က္၊ အၾကည္႔အရႈ၊ အမႈမလင္႔၊ အက်င္႔မေကာင္း၊ အေဟာင္းအသစ္၊ ထြက္၀င္စစ္၍၊ ကၽြန္ခ်စ္ကၽြန္ယုံ၊ ထမ္းကုန္မႈမ်ား၊ ရီျခားေျမာ္ျမင္၊ တိုင္ပင္ႀကံသီး၊ အမတ္ႀကီးကုိ၊ အနီးထံပါး၊ သက္ေစာင္႔ထား၍၊ ယုံမွားမဲ႔လွ်င္း၊ နွလုံးသြင္းလွ်က္၊ ခ်စ္ျခင္းသူ႔ထက္ လြန္စီမင္း။

၂၆. ျပည္ထဲအေရး၊ ေပါက္ႏွင့္ေက်းသို႔၊ ႀကံေတြးလွည့္ကာ၊ မသိသာတည့္ အရာျမင္ျမင္၊ မျဖစ္ခင္က၊ တုိင္ပင္မျပတ္၊ ကၽြန္မူွးမတ္နွင့္၊ ၾကန္ဘတ္ဟူးရား၊ ပညာမ်ားသား၊ ပုဏၰားရဟန္း၊ ရွိတြင္၀န္း၍၊ ကိန္းခန္းဒသာ၊ အခါမီးမူ၊ အရွိအေနာက္၊ ေတာင္ေျမာက္ရီၾကည္း၊ စီစဥ္သည္းလွ်က္၊ ေစာင္႔စည္းရံတား၊ ကင္းေထာက္ထား၍၊ ၿမီျခားသူမလြန္ စီႏွင့္မင္း။

၂၇. သူ႔ျပည္သူ႔ရြာ၊ သူ႔ရပ္မွာ၌၊ ျခင္းရာသိေၾကာင္း၊ ဥာဏ္ေကာင္းေရး၀င္၊ တိုင္ပင္ႀကံေထြ၊ သူလွ်ဳိစီ၍၊ မနီစုံစမ္း၊ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္၊ အားအင္ေထာင္လွ်က္၊ ေနာက္ေနာင္ၿမီးသား၊ စီးပြါးရွည္စီ၊ တည္စိမ့္စီေၾကာင္း၊ ႏႈတ္ေကာင္းခြန္းသာ၊ လက္ေဆာင္စာႏွင့္၊ စီပါးစင္းလ်င္း၊ ထိုထိုမင္းကို၊ ခ်စ္တင္းမီးျမန္း၊ ဆြီခင္ပြန္းဟု၊ မိတ္မွန္းကိုယ္ကို၊ တံတစ္ဆို၍၊ ခ်စ္လိုစကား မွန္စီမင္း။

၂၈. ငါ့ျပည္ငါ့ရြာ၊ ငါ့ရပ္မွာ၌၊ ဇာတာအလို၊ ၿဂိဳဟ္လည္းမေကာင္း၊ ထပ္ေလာင္းထိတ္ထံု၊ ပ်ံတံုက်ီးငွက္၊ ႏႈတ္ထြတ္စနည္း၊ ေႏွာင့္ယွက္သည္းမူ၊ ေစာင့္စည္းရံတား၊ မႏၱရားႏွင့္၊ သမားကြယ္ကာ၊ လြတ္စိမ့္ငွာျဖင့္၊ ၿဂိဳဟ္စာပို႔ပီး၊ သႏၱီးပူေဇာ္၊ သႀကၤန္ေခၚ၍၊ သံုးေဘာ္ျမတ္စြာ၊ ရတနာကို၊ မကြာကပ္ဆည္း၊ ေကာင္းမႈခ်ည္းတည့္၊ ျဖင္ပည္းေျပာထူ၊ စြန္႔ႀကဲလွဴ၍၊ ၾကည္ျဖဴစိတ္ထက္ သန္စီမင္း။

၂၉. ခပ္သိမ္းျပည္သူ၊ ရဟန္းလူကို၊ သိမ္းျမန္းပိုက္ထုပ္၊ ၾကက္သားအုပ္သို႔၊ မလႈပ္စီေၾကာင္း၊ လွည့္ျဖားေယာင္းလွ်က္၊ က်င့္ေဟာင္းမလြန္၊ တုတ္ခြန္အျပင္း၊ သနားျခင္းျဖင့္၊ ႏွိပ္နင္းကလူ၊ မပူစီရ၊ ကြပ္ဆံုးမလွ်က္၊ ထြန္းပေျပာင္ေျပာင္၊ မိုးထိပ္ေခါင္၌၊ အေရာင္ခ်မ္းလြန္၊ လဗိမၼာန္လွ်င္၊ ပူပန္မဟိ၊ ၿငိမ္းလီဘိသို႔၊ ၾကယ္တိရံကာ၊ တင့္တယ္စြာသား၊ ပမာပံုသင့္၊ လႏွယ္ပြင့္၍၊ လင္းပြင့္တိုင္းကား၊ စည္ပင္ပြားလွ်က္၊ လူမ်ားေကာင္းခ်ီး ထြန္စီမင္း။

၃၀. လူမ်ားအထိပ္၊ စိုးမိုးႏွိပ္သား၊ တံဆိပ္မွန္ကင္း၊ ထိုထိုမင္းကား၊ ေဖြနည္းစိစစ္၊ ရန္အျမစ္ကို၊ တူးပစ္ႏိုင္စီ၊ ရန္ျမစ္သီမွ၊ ရြာနီျပည္သူ၊ ခပ္သိမ္းလူကို၊ မပူမဆာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသာအံ့၊ မလာႏွစ္ဆစ္၊ မိုးႀကိဳးပစ္သို႔၊ ရန္စစ္မ်ားကို၊ ေဖ်ာင့္လြင့္ၿဖိဳေလာ့၊ ရန္လိုမဟိ၊ ရဲစြမ္းျပည့္သား၊ မလွည့္ငဲ့ေစာင္း၊ သူရဲေကာင္းကို၊ မ်ားေၾကာင္းဆည္းပူး၊ ပီးကမ္းၾကဴးလွ်က္၊ ေက်းဇူးအလိုက္၊ သိမ္းျမန္းပိုက္၍၊ ခ်စ္ႀကိဳက္သနား၊ ရင္၀ယ္သားသို႔၊ ျဖည့္ျပားမင္းေရး ပြန္စီမင္း။

၃၁. ကာမေဒ၀၊ စသည္အျပား၊ နတ္ေလးပါးတြင္၊ တပါးမည္မွတ္၊ ေလာကနတ္ဟု၊ လူ႔ထြဋ္ဦးစြန္း၊ ဘုန္းေတာ္ထြန္းသား၊ လွ်ံ၀န္းစိုးပိုက္၊ မင္းသို႔လိုက္၍၊ ျပည္၌ျပည္သူ၊ မင္းမတူလွ်င္၊ က်င့္မူမလြဲ၊ သံုးစြဲေလ့လာ၊ က်င့္ကုန္ရာသည္၊ ရာဇျပဌာန္း၊ ၾကငွန္းမွန္ကင္း၊ မေၾကာင္းရင္းကား၊ မင္းလွ်င္တေယာက္၊ လွံမေစာက္ျဖင့္၊ မေကာက္မယြန္း၊ ေတာ္ေျဖာင့္တန္းက၊ ထက္၀န္းဗိုလ္ပါ၊ လူတကာလည္း၊ ညီညာေတာ္မွန္၊ မင္းအဟန္သို႔၊ ေကာင္းမြန္က်င့္မႈ၊ ႏွလံုးျပဳအံ့၊ ျပည့္သူမ်က္ပြင့္၊ ေကာင္းေအာင္က်င့္ေလာ့၊ ပံုသင့္က်မ္းလာ၊ ဥပမာကား၊ အရာအေထာင္၊ ႏြားကုန္ေအာင္တြင္၊ ရွိေဆာင္ႏြားလား၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လားက၊ ႏြားမ်ားစင္စိုက္၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္သို႔၊ စရုိက္က်င့္မူ၊ ခပ္သိမ္းလူလည္း၊ ထို႔တူလည္းေကာင္း၊ ျဖစ္ရာေခ်ာင္းသည္၊ မင္းေကာင္းေတာ္ေျဖာင့္ မွန္စီမင္း။

၃၂. မာသုကုဇၥ်ိ၊ မဟာရာဇ၊ မာသုကုဇၥ်ိ၊ ရေထသဘ၊ သမၺဳဒၶလွ်င္၊ ဆံုးမေဟာၾကား၊ ဤတရားကို၊ မွတ္သားလည္းျပဳ၊ သီးခံမႈျဖင့္၊ ျပည့္သူ႕ခမည္း၊ မ်က္ေတာ္နည္းေလာ့၊ ျဖဳတ္ခ်ည္းအမ်က္၊ ထြက္သက္မျပင္း၊ လူခပင္းကား၊ မင္းကိုေၾကာက္ေယွာင္၊ ေလာင္ပူရဲရဲ၊ ရွားမီးခဲသို႕၊ ၀မ္းထဲခ်ဲ႕ခ်ဲ႕၊ အမ်က္မဲ့လည္း၊ တုန္လဲ့ရြံ႕ရွာ၊ ေၾကာက္ကုန္ရာႏွင့့္၊ ျပင္းစြာအမ်က္၊ ထြက္တၿပီးကာ၊ ၾကက္သီးထ၀ွန္၊ အူခ်ာမႊန္မွ်၊ အလြန္အၾကဴး၊ ေၾကာက္မိန္းမူးလွ်က္၊ ဆူးဆူးရားရား၊ အမ်က္အားကို၊ တရားစြဲကိုင္၊ မခ်ဳပ္ႏိုင္သည္း၊ စိတ္ခိုင္တည္တံ့၊ ဆင္ျခင္၀ံ့၍၊ မ၀ံ့ႏွစ္ဆစ္၊ ႀကိမ္ဖန္စစ္၍၊ အျပစ္အေလ်ာက္၊ သံုးႀကိမ္ေျမာက္မွ၊ ေသေလာက္ေလ်ာ္ဖီး၊ မင္းဒဏ္ပီးလည္း ၊ ကြပ္ေရးဖန္မ်ား စီႏွင့္မင္း။

၃၃. ခပ္သိမ္းျပည္သူ၊ လူမ်ားထိပ္မိုး၊ ရီၿမီစိုးထ၊ ျပည့္ၿဖိဴးခ်မ္းသာ၊ က်င့္ရာအမ်ား၊ ခုနစ္ပါးလွ်င္၊ စီးပြားစင္စစ္၊ မ်ားသည္ျဖစ္၍၊ သွ်င္ခ်စ္ဘုရား၊ မင္းတို႔အားကို၊ ေဟာထားခဲ့သည္၊ ခုႏွစ္မည္ကာ၊ လူ႔ျပည္ေစာင့္တတ္၊ နတ္ကိုျမတ္ႏိုး၊ အမ်ိဳးဆြီနီး၊ သက္ႀကီးရိုေသ၊ ျပည္နီရြာသူ၊ ႏိုင္ထက္မူျဖင္႔၊ မယူသားၿမီး၊ မႈရီးတိုင္ပင္၊ ညီညြတ္အင္ႏွင္႔၊ လာခ်င္ထက္၀န္း၊ ရဟန္းပုဏၰား၊ သိမ္းပကားျဖင္႔၊ တရားမယြင္း၊ ျဖည္႔တင္းေကၽြးမြီး၊ မလာသိမ္းေသာ္၊ နီးဝီးရပ္သား၊ သူရို႕အားကို၊ မလားစီေအာင္၊ ေက်းဇူးေဆာင္လွ်က္၊ ျပည္ေထာင္အေရး၊ ရွိကေတြးသည္၊ ပညတ္မလြန္၊ လမ္းမွန္စိုက္စိုက္၊ ရာထင္လိုက္လွ်က္၊ တိမ္ထက္လွစ္ထြန္း၊ လအ၀န္းသို႔၊ ေလးကၽြန္းရိပ္ေမွာင္၊ ဘုန္းအေရာင္ျဖင္႔၊ ေျပာင္ေျပာင္၀င္း၀ါ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသာ၍၊ ျပည္ရြာတိုင္းကား ပြားစီမင္း။

၃၄. သမၻာရင့္ၿဖိဳး၊ ရွိးေကာင္းက်ိဳးေၾကာင့္၊ တန္ခိုးထြန္းလွ်ံ၊ လူ႔ထိပ္စံသား၊ ဘုန္းခၽြံရန္နည္၊ မင္းရို႕သည္ကား၊ အရွည္ေရးရာ၊ ျမင္ႏိုင္စြာသား၊ လိမ္မာက၀ိ၊ ပညာဟိကို၊ ပီတိခ်စ္ျပင္း၊ ႏွလံုးသြင္း၍၊ ဆိုျခင္းထြက္သံ၊ နားပါးခံလွ်က္၊ ထံုးစံနည္းနာ၊ တိုင္ပင္ရာ၏၊ ဥာဏ္၀ါကြန္႔ျမဴး၊ ဂုဏ္ျဖင့္ထူးသား၊ ေက်းဇူးေရာင္ၿငိ၊ ပညာဟိႏွင့္၊ ျပည္ႀကီးေသဌီနင္း၊ ျပည့္သွ်င္မင္းရို႕၊ မကင္းစီရာ၊ ဥပမာကား၊ ရတနာဂူ၊ နႏၵမူ၌၊ မဥၥဴပန္းလား၊ ေက်ာ္ထင္ယွားအံ့၊ ႏွစ္ပါးေပါင္းဖက္၊ အက်ိဳးနက္အံ့၊ ထမ္းရြက္ေဆာင္ျပဳ၊ ျပည္ထဲမႈေၾကာင့္၊ စိငုျမင္ၿပီး၊ ပညာႀကီးကို၊ ထံုးတီးစံုရီး၊ ပံုစံမီး၍၊ က်င့္ေရးလြန္စိတ္ ျဖာစီမင္း။

၃၅. ဆင္ျမင္းရထား၊ ၿခီသည္အားႏွင့္၊ ေလးပါးစစ္အင္၊ စစ္ဘုရင္လည္း၊ မြမ္းျဖင္ၿဖီးေထြ၊ မ်ားလွစီေလာ့၊ အနီမက်၊ ရန္စစ္ထေသာ္၊ ျဖျဖလိုက္လံ၊ စစ္ဦးႏွံမွ၊ ရြံ႕ေလရြံ႕ရြံ႕၊ ေနာက္မ၀ံ့တည့္၊ ဖို႔ရြံ႕ညည္းတည္း၊ ေၾကာက္ရြံ႕သည္း၍၊ သရည္းလီဖြယ္၊ ရန္စစ္သြယ္လိမ့့္ ၊မျပယ္လီသိမ္း၊ စစ္မက္ႀကိမ္းမူ၊ ပြန္းတီးမႈေဆာင္သူရဲေခါင္ကို၊ ဆင္ေျပာင္မုန္တပ္၊ မင္းစီးအပ္၍၊ ေနာက္ထပ္အမ်ား၊ ဆင္ျမင္းျပားလွ်က္၊ ရွိဖ်ားတည္တြင္၊ စစ္စီရင္ေလာ့၊ စစ္ဆင္သံုးပါး၊ အဖ်ားၿဖီးထပ္၊ ပြင့္ခ်ပ္ၾကာသြင္၊ ဆင္လည္းခၽြန္းတည္း၊ ျမင္းလည္းဇက္ခ်ဳပ္၊ ၿခီသည္အုပ္လွ်က္၊ စစ္ရုပ္အ၀န္း၊ ေကာ့ယြန္းတက္ဟန္၊ လွည္းသ႑ာန္သိုု႔၊ တတ္ပြန္းနား၀င္၊ စစ္ေရးဆင္၍၊ ေအာင္ျမင္စိမ့္ေထြ၊ ဥကပေဒျဖင့္၊ စစ္ၿမီအရပ္၊ စစ္မွဴးကြပ္လွ်က္၊ ရြပ္ရြပ္ထိုးခုတ္၊ ၾကက္ရဲစုတ္သို႔၊ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္း လြန္စီမင္း။

၃၆. သာမ်ားမစၥ၊ စသည္အဂၤါ၊ ခုနစ္ျဖာကို၊ ျပည္ရြာျပကတိ၊ စံုစိလွ်င္းေအာင္၊ ျပည္ေထာင္ဟူက၊ ျပည္ကိစၥကို၊ လံု႔လၿဖီးထူ၊ ႏွလံုးမူေလာ့၊ ရန္သူေၾကာက္ဖြယ္၊ နက္၀န္းက်ယ္သား၊ ပင္လယ္က်ံဳးေျမာင္း၊ ရီနီေကာင္းလွ်က္၊ ရဲေလာင္းရင္တား၊ တံခါးတုရိုဏ္၊ ႀက့ံခိုင္ၿမိဳ႕ကို၊ တသိန္းၿဖိဳလည္း၊ မၿပိဳႏိုင္မူ၊ ႀကီးက်ယ္ထုႏွင့္၊ မ်က္ယႈလွတင့္၊ တန္ေဆာင္ဆင့္၍၊ သြယ္ျမင့္ျပေဆာင္၊ ျမားေျမာင္လက္နက္၊ ၿမိဳ႕ထက္ပတ္ေလွ်ာက္၊ စစ္တဲေဆာက္၍၊ ရင္ေလွ်ာက္ပတ္ကုန္း၊ သူရဲပုန္းက၊ စသည္မက်န္၊ တံခြန္ေလာက္လႊဲ၊ စူးရဲကစ၊ အနီက်လွ်င္၊ သဗၺကိရိယာ၊ ၿမိဳ႕တန္ဆာလည္း၊ မ်ားစြာျပည့္ႏွက္၊ ႀကံစည္နက္လွ်က္၊ ၾကမ္းခက္ရဲမာန္၊ ျခေသၤ့ဟန္သို႔၊ ရန္ကိုကဲမိုး၊ မိုးႏွယ္ႀကိိဳး၍၊ တန္ခိုးေက်ာ္ထင္ ရွားစီမင္း။

၃၇. အမ်ိဳးေလးပါး၊ ပုဏၰားပုေဏၰး၊ သဌီးသၾကြယ္၊ ကုန္သြယ္သူပင္၊ သူထင္သူရွား၊ ျပည္နီမ်ားလွ်က္၊ စပါးဆန္ရီ၊ ျပည့္လြန္စီလည္း၊ ေျပာင္းပဲလူးဆတ္၊ အထပ္ထပ္လွ်င္၊ အလပ္ၿမီနည္း၊ လုပ္ႀကံဆည္းမွ၊ ပစၥည္းျဖင့္ၿပီး၊ ျပည္ႀကီးလကၡဏာ၊ ရီဆာေလာက္ငံ့၊ စိႏွံသိုထား၊ ဆီးသမားႏွင့္၊ ဟူးရာမကြာ၊ တတ္လိမၼာသား၊ ေရးရာပြန္းတီး၊ မတ္ႀကီးႀကံထက္၊ တံု႔ဖက္တိုင္ပင္၊ ေျမာ္ျမင္က်ိဳးေၾကာင္း၊ ခင္ပြန္းေကာင္းတည့္၊ ေစာေလာင္းက်င့္အပ္၊ ေစာင္မကြပ္လွ်က္၊ ထူထပ္တိုင္းကား၊ ေအာင္ျခင္းမ်ားလီ၊ ျပည္ေထာင္နီမ်ိဳး၊ လုပ္ေဆာင္ႀကိဳးေလာ့၊ ျမင္းရိုးဆင္သည္၊ စစ္က်င္လည္သား၊ ခိုင္က်ည္သူရဲ၊ ရန္မဖဲကိုု၊ ခ်စ္ၿမဲျမတ္လည္း၊ ေက်းလက္ပီး၍၊ သိမ္းမီြးျဖည့္တင္း၊ ျဖန္႔ျဖဴးျခင္းျဖင့္၊ လြန္းမင္းခ်စ္သနား တည္စီမင္း။

၃၈. အေခါင္ၾကငွန္း၊ လူ႔ထိပ္ထြန္းသား၊ ဦးစြန္းအခ်ာ၊ မင္းတကာရို႕၊ ပမာပံုခင္း၊ ျခေသၤ့မင္းႏွင့္၊ က်င့္ျခင္းအညီ၊ တူၾကစီေလာ့၊ ေလးေထြအရိုး၊ ျခေသၤ့မ်ိဳးတြင္၊ တန္ခိုးႀကီးေခါင္၊ ေတာသံုးေထာင္ကို ၊စိုးပိုင္ႏွိမ္နင္း၊ စြမ္းအားျပင္းသည္၊ သားမင္းျမတ္စြာ၊ ေကသရာလွ်င္၊ အခါနိစၥ၊ သဘာ၀ျဖင့္၊ သူရဇာတိ၊ ရဲျခင္းဟိသည္၊ မိမိ္အစာ၊ ရွာလိုခါမွ၊ နီရာေက်ာက္ဂူ၊ ထြတ္လက္ျပဴေသာ္၊ ရန္သူယွဳၾကည့္၊ ငဲ့လွည့္မ်က္ေစာင္း၊ ၿခိမ္းေမာင္းေဟာက္သံ၊ ျမဴးထူးစံမွ၊ ခၽြံခၽြံစိုက္စိုက္၊ သားကိုလိုက္၍၊ သတ္ကိုက္စီးႏြံ၊ သြီးသံေသာက္တုတ္၊ အားကိုထုတ္၍၊ ကိုက္ဆုတ္ႏွိပ္နယ္၊ ႀကီးငယ္မဟူ၊ လူမ်ားထိပ္လယ္၊ စိုးစံပယ္သည္၊ ဘုန္းၾကြယ္ရာဇာ၊ က်င့္အပ္စြာ၊ ေရးရာေမွ်ာ္ယွဳ၊ ခပ္သိမ္းမႈကို၊ ဗဟုကိစၥ၊ ဟူသမွ်လွ်င္၊ လံု႔လပည္းတူ၊ အားကိုမူျဖင့္၊ ရန္သူစဲ၍၊ ျပည္ထဲပြင့္လင္း သာစီမင္း။

၃၉. နရာဓိပတိ၊ သိဒၶိထြဋ္္တင္၊ ျမတ္ဆံုးတင္သည္၊ ျပည့္သွ်င္ဘုန္းလိႈင္၊ က်င့္နည္းခိုင္၍၊ ဥဗ်ိဳင္းငွက္တူ၊ က်င့္ေတာ္မူေသာ္၊ ျဖဴသည္အဆင္း၊ မႊြီးေရာင္၀င္းသား၊ လိုင္က်င္းၿခီရွည္၊ ထိုငွက္သည္ကား၊ ေဖြနီအစာ၊ လွည့္ပတ္ရွာ၍၊ ျမစ္သာျမစ္ေလာင္း၊ ေခ်ာင္းေျမာင္းကမ္းနား၊ သြားလာမြိညက္၊ ၿငိမ္သက္ဣိေျႏၵ၊ ေထြရွဳစိ္မ့္စီ၊ မိန္းမိန္းနီလွ်က္၊ ရီမွာပြက္က်င္၊ ငါးကိုျမင္ေသာ္၊ ခုန္မင္လွ်ပ္လွ်ပ္၊ ရေအာင္ဟပ္သို႔၊ ျပည့္ကြပ္လူမွဴး၊ ေစာရန္ငူးလည္း၊ ဆူးဆူးက်င့္မူ၊ ဗ်ိဳင္းမတူလွ်င္၊ ဟူဟူသေရြ႕၊ အဓေလ့ျဖင့္၊ အမြိေစာင့္ေယွာက္၊ သာေလ်ာက္ျဖည္းျဖည္း၊ က်င့္သိ္ပ္သည္းလွ်က္၊ တိုင္တည္းသမႈ၊ ေျမာ္ၾကည့္ယႈမွ၊ အန္တုအန္ပ၊ အစေထာ္ေလာ္၊ ေပၚသည္အႀကိိဳက္၊ ကြပ္ညွပ္လိုက္၍၊ ေနာက္၌ရန္မလာ စီႏွင့္မင္း။

၄၀. ဗာဟုဗလ၊ စသည္တြက္ရီ၊ အားငါးေထြျဖင့္၊ တိုင္းျပည္ေသဌီနင္း၊ မင္းရို႕ေသာ္သာ၊ ျပည့္ႏိုင္ရာဟု၊ ျမတ္စြာဘုရား၊ ဤလူမ်ားကို၊ ေဟာၾကားမိန္႔ျမြက္၊ ေရႊႏႈတ္နက္ျဖင့္၊ မပ်က္စီေအာင္၊ ေက်းဇူးေဆာင္ေလာ့၊ လူေဘာင္လူ႔ထြဋ္၊ လူမင္းျမတ္တို႔၊ ဆင္မွတ္တန္းဆာ၊ ရတနာသို႔၊ မကြာၿမဲတည္၊ အင္ငါးမည္တြင္၊ အထြဋ္တင္သား၊ မ်က္ရွင္အလား၊ ပညာအားျဖင့္၊ စီးပြါးျမင္ႏိုင္၊ ၿမဲေၾကာင္းကိုင္၍၊ ျပည့္လႈိင္ေက်းဇူး၊ အထူးထူးထြင္၊ အမွူးစင္စစ္၊ ရွိလားျဖစ္လွ်က္၊ အျပစ္ခြာေယွာင္္၊ အက်ိဳးေဆာင္သား၊ တက္ေခါင္လိမၼာ၊ မတ္ပညာကို၊ စီပါသံုးစြဲ၊ ကိုယ္၌ၿမဲကာ၊ ငရဲမလား၊ ရွိယႈလားလွ်က္၊ ျမတ္ဖ်ားနိဗၺာန္၊ ခရီးညႊန္လွ်က္၊ သမႏၲစက္၊ အျမင္နက္သား၊ ပြားတတ္ပညာ၊ မတ္လိမၼာအား၊ ဆရာတစ္ဆူ၊ တိုင္ပင္မူလွ်က္၊ ဆံုးမခက္သား၊ သူပ်က္တစ္ေယာက္၊ ပါယ္မေၾကာက္ကိို၊ ႏွင္ေျခာက္ၿခိမ္းေမာင္း၊ စီးတစ္ေခ်ာင္းလွ်င္၊ ေထာင္းေထာင္းညက္ညက္၊ မ်က္ႏွာဖ်က္၍၊ ရန္ဘက္မညွာတာ စီႏွင့္မင္း။

၄၁. အပၸေမယ်၊ အနႏၲလွ်င္၊ ဆံုးစမတင္၊ ကမ္းမျမင္သား၊ ရီျပင္၀န္းက်ယ္၊ ပင္လယ္ျမစ္မ၊ သမုဒၵ၌၊ ငါးရာ့ငါးစင္း၊ ျမစ္ခပင္းရို႕၊ စင္းလွ်င္းမရွာ၊ စီး၀င္လာသို႔၊ ခ်မ္းသာေခါင္ေရာက္၊ မင္းျဖစ္ေျမာက္က၊ ထပ္ေလွာက္ရတနာ၊ မ်ားလွစြာသား၊ ဥစၥာေရႊေငြ၊ အေထြအျပား၊ အပါးပါးလွ်င္၊ ၀တ္စားတန္ဆာ၊ လိုရာရာတည့္၊ မၾကာမတင္၊ ေရာက္လာလွ်င္လည္း၊ လိုခ်င္သမႈ၊ မျပဳေလက်င္၊ ျပည္ႀကီးသွ်င္ရို႔၊ ဆင္ျခင္ေကာင္းစြ၊ စိတ္ေလာဘကို၊ တရာ့တစ္စင္း၊ ထီးေဆာင္းမင္းရို႕၊ လက္ရင္းက်ပ္သို၊ ကၽြန္ျပဳလိုလွ်င္၊ သို႔ကိုေသာ္လည္း၊ နည္းသည္ႏွင္ႏွင္၊ လိုအင္ျပည့္ခဲ၊ မေရာက္ရဲတည္း၊ ျပည္ထဲေသဌီနင္း၊ မင္းတို႔ဘုန္းအား၊ စည္ပင္ပြား၏၊ ျပည္သားျပည္သူ၊ ေျပာထူပစၥည္း၊ ျဖင္ပည္းခိုင္ၿဖီး၊ ၾကြယ္ေျမာက္ၿပီးမွ၊ သစ္သီးခိုင္ညြတ္၊ မွည့္မွဆြတ္ေသာ္၊ ေကာင္းျမတ္ရသာ၊ ခ်ိဳၿမိန္စြာသို႔၊ ပမာထို႔ဟန္၊ မွည့္ခါတန္မွ၊ တုတ္ခြန္ခိုင္ျပြတ္၊ ျပည္သီးဆြတ္လွ်က္၊ အလြတ္မစား၊ အခ်ိဳ႕ထား၍၊ အမ်ားေက်ြးမြီး၊ ၀ီငွပီးသည္၊ က်င္႔ေရးတတ္လိမ္ မာစီမင္း။

၄၂. ၀သုႏၵရာ၊ ေျမမ်က္ႏွာထက္၊ ၾကမၼာေရွးဘုန္း၊ ကုသိုလ္မႈန္း၍၊ ခါဆုန္းခ်ိန္သင့္၊ ၾကာႏွယ္ပြင့္သား၊ ရင္႔သည့္ေတဇ၊ တန္ခိုးပလွ်က္၊ လူမ်ားမ်က္စိ၊ နရာဓိတို႔၊ ဂတိေလးပါး၊ မမွားစီေအာင္၊ ေက်းဇူးေဆာင္၍၊ တည္ေထာင္ကမာၻ၊ အစစြာက၊ ဆရာမႏု၊ ရေသ့ျပဳသား၊ လူမႈဆံုးျဖတ္၊ ဓမၼသတ္ႏွင့္၊ ညီညြတ္မယြင္း၊ ေစာင့္စည္းျခင္းျဖင့္၊ ခပင္းမ်က္ႏွာ၊ မနာအားပါး၊ ႏွစ္ဘက္သား၏၊ အၾကားလယ္မွန္၊ ခ်ိန္ခြင္မွန္သို႔၊ ဧကန္က်က်၊ မီးျမန္းမွလွ်င္၊ မဆမေတြး၊ ရွံဳးႏိုင္ပီးေလာ့၊ အေရးအေလ်ာက္၊ မေဖာက္မွန္ကန္၊ က်မ္း၌မွန္သား၊ ရွိးလြန္နည္းမွီး၊ ထံုးတည္းမွတ္သား၊ ပိုင္းျခားအဟုတ္၊ စက္သြားခုတ္သို႔၊ စုတ္စုတ္ထြင္းထြင္း၊ ႀကံထိုးယြင္းလွ်က္၊ စင္းစင္းမတ္မတ္၊ တရားျဖတ္၍၊ လူနတ္ေကာင္းခ်ီး ျငာစီမင္း။

၄၃. မဟီပတိ၊ ယသႆိဟု၊ ၿမီႀကီးသခင္၊ စီးစိမ္ျပင္သား၊ ေက်ာ္ထင္လူ႔ျပည္၊ မင္းရို႕သည္လၽွင္၊ အရွည္မေမွ်ာ္၊ မေတာ္အလ်ား၊ မိေလ်ာ့ျငား၍၊ တရားမေစာင္႕၊ မေျဖာင္႕မစင္း၊ အက်င့္ယြင္းမူ၊ ထိုမင္းလက္ထက္၊ ၿမီႀကီးလွ်က္လည္း၊ သက္ခၾသဇာ၊ ေအာက္မွာရြိလီ၊ ထဲတဗြီ၌၊ နီဘိရကား၊ အျမားပည္းျဖင္၊ ေရာက္လွည့္က်င္သား၊ သစ္ပင္သစ္သီး၊ မႀကီးလံုးဖန္၊ အမြန္ရသာ၊ ၾသဇာမဟိ၊ ပ်က္သိသိတည့္၊ ထို႔ၿပီးအပ၊ ဆီး၀ါးစသည္၊ ေတဇမထက္၊ ပ်က္ခဲ့ရသာ၊ စားလီပါလည္း၊ အနာလြတ္ခဲ၊ ရြိရြိရဲလွ်က္၊ ေကာင္းၿမဲမေကာင္း၊ မိုးလီေႏွာင္း၍၊ ေသာင္းခေကာက္ပင္၊ ပ်ိဳးမရွင္တည့္၊ ျပည့္သွ်င္မင္းႀကီး၊ တရားမွီးမူ၊ ၿမီႀကီးရသာ၊ ၾသဇာတိုးတက္၊ ခ်ိဳျမက္သစ္သီး၊ အႀကီးလံုးလွ၊ ဆီး၀ါးစသည္၊ ေတဇထက္ျမတ္၊ ေရာဂါလြတ္၍၊ ရြာဆြတ္မိုးေကာင္း၊ ေကာက္မေသာင္းတည့္၊ မင္းေကာင္းရို႕ေၾကာင့္၊ တရားေစာင့္ေလာ့၊ သွ်စ္ေသာင္းၿမီျပင္၊ ရန္ကိုသင္လွ်က္၊ ျပည္တြင္းျပည္သူ၊ ခပ္သိမ္းလူလည္း၊ ဆုယူမ်ားစြာ၊ ခ်စ္ၾကင္နာ၍၊ ေမတၱာမိုးႀကီး ရြာစီမင္း။

၄၄. လကၤာဒီပ၊ သီဟဠဟု၊ နာမျပ႒ာန္း၊ သီဟိုကၽြန္း၌၊ ထြန္းသည္နီသြင္၊ တန္ခိုးထင္သား၊ သခၤေဗာဓိ၊ အမည္ဟိသည္၊ မင္းႀကီးက်င့္ထူ၊ ႏွလံုးမူေလာ့၊ နတ္လူခ်စ္ျပင္း၊ ထိုသည့္မင္းကား၊ ေစာင့္ျခင္းတရား၊ မယြင္းမွားတည့္၊ ခိုးသားပူေလာင္၊ ေခါင္သည့္မိုးႏွင့္၊ နတ္ဆိုးဘီလူး၊ စားၾကဴးလူသား၊ ေဘးသံုးပါးကို၊ သိၾကားနတ္တိုင္၊ ဓိဌာန္လိႈင္လွ်က္၊ အသက္စြန္႕စား၊ ျပည္သူမ်ားေၾကာင့္၊ ဖိတားေပ်ာက္စီ၊ မိုးေကာင္းစီ၏၊ က်င့္ေထြလိုလား၊ မတတ္ျငားလည္း၊ ရွိဳးရွာဆိုးေကာင္း၊ က်ိဳးတေၾကာင္းမွ်၊ မင္းေကာင္းမွန္ကဲ၊ က်င့္မူရဲေလာ့၊ ေဖာက္လဲတတ္စြာ၊ သက္ခႏၶာကား၊ အခါျမင့္ရွည္၊ မတည္ႏိုင္ဘဲ၊ ေက်းဇူးေသာ္မူ၊ သူေတာ္လူရို႔၊ ေျပာမူျမင့္ၾကာ၊ ခ်ီးမြမ္းရာလွ်င္၊ ကမၻာပတ္လံုး၊ ေျပာမဆံုးတည့္၊ ရွိထံုးနည္းခိုင္း၊ ေကာင္းက်င့္လိႈင္း၍၊ လူတိုင္းအံ့အဲ၊ ခ်ီးမြမ္းကဲလွ်က္၊ ျမင့္ၿမဲေက်းဇူး ၾကာစီမင္း။

၄၅. သဟႆေနတၱ၊ ၀ါသ၀ဟု၊ သကၠသူရိန္၊ ေဒ၀ိန္ထြဋ္ထား၊ မိုးသိၾကားလွ်က္၊ တရားေစာင့္သူ၊ က်င့္ေကာင္းလူကို၊ ေရးယူစိမ့္ငွာ၊ ေလးမ်က္ႏွာ၌၊ သြယ္ကာရန္ေထာက္၊ နတ္ေလးေယာက္ကို၊ ေစာင့္ေယွာက္ပိုင္းျခား၊ အၿမဲထားသို႔၊ တိုင္းကားအုပ္စိုး၊ ျပည္ထိပ္မိုးသား၊ တန္ခိုးထြန္းလင္း၊ လရို႕မင္းလည္း၊ က်င့္ျခင္းထို႔တူ၊ ဆင္းရဲသူအား၊ ကလူညွဥ္းဆဲ၊ မခဲစိမ့္ငွာ၊ ရပ္မ်က္ႏွာကို၊ ကြယ္ကာစိမ့္ေၾကာင္း၊ က်င့္ေကာင္းမြန္ရည္၊ သေဘာတည္လွ်က္၊ ႀကံစည္နက္နဲ၊ မႈထမ္းရဲသား၊ ခက္ခဲေရးရာ၊ လိမၼာတတ္ေျမာက္၊ မတ္ေလးေယာက္အား၊ လက္ေအာက္မွာထား၊ ေလးဖို႔ျခား၍၊ ေလးပါးဒိသာ၊ ရပ္ခန္း၀ါ၌၊ ျပည္ရြာကိစၥ၊ ဟူသမွ်ကို၊ ဆံုးမကံျမစ္၊ အျပစ္မေကာင္း၊ မပီးေကာင္းဟု၊ အေၾကာင္းစံုစမ္း၊ ရွိက်င့္တမ္းျဖင့္၊ မႈထမ္းအေစ၊ ကြပ္ညွပ္ေပ၏၊ လူ႔ဆြီသိၾကား၊ လူမင္းဖ်ားလည္း၊ ေလးပါးထပ္တူ၊ ပမာယူလွ်က္၊ ျပည္သူေစာင့္ေယွာက္၊ မတ္ေလးေယာက္ႏွင့္၊ အံ့ေလာက္လူ႔ေဘာင္၊ ျပည္ထဲေဆာင္၍၊ ျပည္ေထာင္ေၾကာက္ရႊံ႕ ယွားစီမင္း။

၄၆. အခါတပါး၊ ျမင္မိုရ္ဖ်ား၌၊ သိၾကားနီရာ၊ စစ္ျပဳလာသည့္၊ ျပင္းစြာမ်က္သွ်ိန္၊ အသူရိန္ကို၊ ေဒ၀ိန္သကၠ၊ စီးခ်င္းခ်၍၊ ေဒ၀သဘာ၊ သုဓမၼာဟု၊ သာသည္ဇရပ္၊ အမုိုးရပ္တြင္၊ ေနာင္ၾကပ္အၿမဲ၊ တုပ္၍ဆြဲေသာ္၊ ဆဲဆဲေရးေရး၊ ဟစ္ႀကီြးရြီရြတ္၊ တတြတ္တြတ္လွ်င္၊ အပတ္တကုတ္၊ ၾကမ္းၾကဳတ္စကား၊ နတ္မင္ဖ်ားကို၊ ႏြားႏွင့္အတူ၊ ငရဲသူဟု၊ ကလူကစာ၊ ဆဲေရးရွာလွ်က္၊ မ်က္မထြက္တည့္၊ ဆိုဘက္မထိုက္၊ ယင္းသူမိုက္ဟု၊ မွတ္ပိုက္ေသာေထြ၊ သီးခံစီ၏၊ ေရႊေျမရပ္စည္၊ ေရႊနန္တည္သား၊ နတ္ျပည္ေသဌီနင္း၊ သိၾကားမင္းလွ်င္၊ ခံျပင္းသီးညည္း၊ အမ်က္နည္း၍၊ ရီႀကီးေတာေတာင္၊ အာဏာေဆာင္သား၊ ဘုန္းေခါင္ထြန္းလင္း၊ လူရို႕မင္းလည္း၊ ပံုခင္းက်မ္းလာ၊ ထိုထိုစာ၌၊ ျပင္းစြာအမ်က္၊ မထြက္္ဖို႔ရာ၊ ခ်ဳပ္ျမစ္ထာေလာ့၊ ပညာတိုင္တည္း၊ မ်က္မာန္နည္းလွ်က္၊ လူလည္းေျပာေဟာ၊ နတ္ခ်စ္ေမာသည္၊ ေက်ာ္ေစာ ခ်ီးအံ့ ၾသစီမင္း။

၄၇. ေလာကသာရ၊ က်မ္းဂႏၱ၌၊ ဓမၼရသာ အလကၤာျဖင့္၊ တန္းဆာလည္းဆင္၊ ဖြဲ႕စီရင္လွ်က္၊ က်မ္းျမင္ေထြျပား၊ အပါးပါးတည့္၊ မ်ားသည့္ထံုးနည္း၊ မွတ္ဖြယ္ခ်ည္းလွ်င္၊ ပမည္းပမာ၊ နည္းနာနယ၊ ပြတ္ပံုခ်သို႔၊ ခတၱိယရာဇာ၊ ဇနာဓိပ၊ ဘူပါလဟု၊ ေလာကထြဋ္ဖ်ား၊ မင္းရို႕အားကို၊ စီးပြါးခ်မ္းသာ၊ ျဖစ္စိမ့္ငွာလွ်င္၊ ပညာေသတၱဳ၊ စည္းရံုးျပဳလွ်က္၊ က်င့္မူဆန္းျပား၊ ဆံုးမၾကားေသာ္၊ ေကာင္းဖ်ားမြန္ရည္၊ ေက်ာ္ေစာသည္ကား၊ အမည္ ရာဇာသာရတည္း။….။

တတိယပိုင္း

၄၈. မွတ္ကုန္ၾကေလာ့၊ ျဗဟၼာ့ႏြယ္ဖြါး၊ ပုဏၰားမ်ိဳးရို႕၊ ေကာင္းက်ိဳးစကား၊ ငါလွ်င္ၾကားစိမ့္၊ ရွိဖ်ားကမၻာ၊ မစစြာက၊ ျဗဟၼာပိုင္းျခား၊ ဆီးသမားႏွင့္၊ ဟူးရားၾကယ္ျမင္၊ ေကာင္းကင္နက္သတ္၊ တတ္သည္တခ်ိဳ႕၊ မီးပူေဇာ္သို႔၊ ေျဖာ္ေျဖာ္မန္းရြတ္၊ ၿဂိဳဟ္နတ္သႏၱီး၊ ဦးဆီးတျခား၊ ေခါင္အားေဗဒင္၊ သိျမင္ႏွံ႔စပ္၊ ေမးကပ္ကပ္ႏွင့္၊ ကလာပ္ဗ်ဦၨ၊ ဒ႑ီ၀ိဒဂ္၊ က်မ္းခက္ဗ်ာကရိုဏ္း၊ တတ္ႏိႈင္းတျခား၊ ဤေလးပါးကို၊ ပုဏၰားရို႕တြင္၊ မခ်ိဳ႕ေက်းဇူး၊ အထူးသမိုက္၊ မ်ိဳးလိုက္မွတ္သား၊ ဆီးသမားလည္း၊ ဆီး၀ါးတတ္ပြန္၊ ဆီးၾကန္ေလ့ကၽြမ္း၊ ဗိေႏၶာျပြမ္း၍၊ ဆီးက်မ္းထိုထို၊ သာရကိုလည္း၊ ဖြင့္ဆိုတတ္က်ယ္၊ ဓိပၸါယ္အနက္၊ လြန္ေလ့က်က္၍၊ ဓာတ္ပ်က္သည္းေျခ၊ သြီးလီေခ်ာက္ယွား၊ သလိပ္မ်ားက၊ စသည္ေရာဂါ၊ အနာအမ်ိဳး၊ ကိုးဆယ္ေျခာက္ပါး၊ အျပားျပားကို၊ မမွားလတ္ေအာင္၊ ကုသေဆာင္၍၊ အေခါင္သမား ေျမာက္ စီမင္း။

၄၉. ေဟာရဂႏၱ၊ ဂဏနဟု၊ သိပၸဟူးရာ၊ တတ္ေျမာက္ျမား၍၊ ပုဏၰားႏြယ္ရိုုး၊ သူေကာင္းမ်ိဳးရို႕၊ ႀကိဳးႀကိဳးကုတ္ကုတ္၊ အားအင္ထုတ္၍၊ အဟုတ္ေလ့လ၊ ပရိစၥျဖင့္၊ ၾကားကသိတတ္၊ ၿဗိဳ႕ဟဇ္ရာဇမတၱဏ္၊ ကိန္းဆန္ဓူ၀န္း၊ ၿဂိဳဟ္သြမ္းခြဲျခမ္း၊ ထုတ္ႏိုင္စြမ္းအား၊ စံုစမ္းစိရီ၊ မ်ားေထြမ႑ပ္၊ ထပ္ၾကပ္ေရာဂါ၊ ကာလစကၠိ၊ အၿမိတစုတ္၊ ေဖာ္ထုတ္ဓာတ္က်မ္း၊ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ၊ တတ္ေလ့လာ၍၊ သတၱဗီသ၊ လွည့္ထနကၡတ္၊ ျမင္းမိုရ္ပတ္သား၊ ဒြါဒသိရာသီ၊ ယာယီစက္ကြင္း၊ ၿဂိဳဟ္နင္းၿဂိဳဟ္ေျပာင္း၊ ေကာင္းမေကာင္းသား၊ က်ိဳးေၾကာင္းဆံုးျဖတ္၊ နီလၾကတ္ႏွင့္၊ ဥပဒ္အာယု၊ စဥ္းမႈတတ္ပြန္၊ စက္အဟန္သို႔၊ ထံုမြန္ကားကား၊ အသားအရိုး၊ စုျပည့္ၿဖိဳးလွ်က္၊ ဟိုးဟိုးထင္သိ၊ ပညာဟိဟု၊ ကိတၱိထင္ယွား၊ ျဗဟၼာသားရို႕၊ ဟူးရားတတ္ေခါင့္ ျမတ္စီမင္း။

၅၀. သာမယဇု၊ ဣသွ်ဳေဗဒင္၊ သံုးပံုျမင္၍၊ သန္႔စင္သီလ၊ အာစာရႏွင့္၊ မိဘမ်ိဳးစစ္၊ အျဖစ္ျမတ္လွ၊ ျဗဟၼာဏဟု၊ တြင္ထမည္သာ၊ အဂၤါသံုးမည္၊ ေက်းဇူးတည္လွ်က္၊ ရြာျပည္တိုင္းကား၊ လွည့္ပတ္သြား၍၊ ထံုးသားမွန္ကူ၊ ခရုျဖဴႏွင့္၊ ပစၥဴ၀တ္လဲ၊ လက္ဘယ္ပတ္ျခံဳ၊ စပယ္ရံုလွ်က္၊ တင္တံုစလြယ္၊ လိုင္္မွာမကင္း၊ ခရုသင္းႏွင့္၊ အလင္းရသည္၊ ပတ္စည္က်စ္က်စ္၊ ဦးရစ္ေပါင္းထုပ္၊ ေနာက္ဆံအုပ္ႏွင့္၊ တုန္လႈပ္မဲ့လွ်င္း၊ ပြဲလယ္က်င္း၍၊ စိုးမင္းရို႕ရွိ၊ မရြိမတ္မတ္၊ ေဖာင္ေဖာင္ရြတ္လွ်က္၊ စိမ္းလတ္ျမသြင္၊ နီစာပင္ႏွင့္၊ ရီစင္ကမ္းမွတ္၊ က်င့္ၿမဲ၀တ္ျဖင့္၊ သူျမတ္ရို႕ထံ၊ အလွဴခံေလာ့၊ ၿခိဳးၿခံသိပ္သည္း၊ ဥစၥာဆည္းလွ်က္၊ ပစၥည္းေပါယယ္၊ ျဗဟၼာၾကြယ္ဟု၊ လူ၀ယ္သတင္း ေပါက္စီမင္း။

၅၁. ဥဒည္းမဇၽၥင္၊ နီ၀င္အခါ၊ ညစာသံုးပါး၊ ပိုင္းျခားဂါထာ၊ ရြတ္ၿမဲရာသား၊ ကာယသိဒၶိ၊ တစိသညာ၊ တတ္ေလ့လာလွ်က္၊ ေၾကာင္းျခာခြဲစိတ္၊ ပရမီသြာ၊ မဟာပိႏၷဲ၊ ေဘးလႊဲရန္ဖီ၊ နတ္စႏၥီကို၊ ပန္းနီပန္းျဖဴ၊ ပူေဇာ္မူလွ်က္၊ ဆုယူဆုေတာင္း၊ က်င့္လမ္းေဟာင္းျဖင့္၊ ဦးေခါင္းသႏီၱး၊ နိတိုင္းဆီးလွ်က္၊ လုပ္ေကၽြးမႈေဆာင္၊ ထဲေခ်ာင္တိုက္တြင္း၊ ထမင္းခ်က္ျပဳတ္၊ ငရုတ္ခ်င္းဆား၊ ဆီပ်ားသကာ၊ ဃနာေထာပတ္၊ ႀကံပြတ္ႏွမ္းပဲ၊ စားစၿမဲျဖင့္၊ အမဲအသား၊ သားငါးေယွာင္ၾကဥ္၊ မယွဥ္သက္သတ္၊ အက်င့္ေလ့လ၊ စာရိတၱျဖင့္၊ မိဘစုတိ၊ ခုနစ္နိလွ်င္၊ စိလတ္ေသာခါ၊ မကြာေဆာက္တည္၊ ကိုယ္စားရည္၍၊ စိတ္ၾကည္ျမတ္လည္း၊ အလွဴပီးေလာ့၊ ရွိးကလြန္လီ၊ ရွိးရိုးပီသား၊ မ်ိဳးဆြီက်င့္ၿမဲ၊ မွတ္သံုးစြဲလွ်က္၊ ငရဲမသက္၊ ခႏၶာပ်က္လည္း၊ အထက္နတ္ျပည္ ေရာက္စီမင္း။

၅၂. ျဂဟသႏၱိ၊ က်မ္းႏွင့္ညွိ၍၊ ဗလိပူေဇာ္၊ ၿဂိဳဟ္ေခၚၿဂိဳဟ္ႏွင္၊ ေဗဒင္ရြတ္မန္း၊ မႏၱန္တန္းလွ်က္၊ က်ယ္၀န္းစကၠ၊ မ႑လဟု၊ တရာ႔သွ်စ္ကြင္း၊ အင္းလည္းစီရင္၊ ဆင္သားဗိတာန္၊ တံခြန္တေလွ်ာက္၊ ျဖဴနီေဆာက္၍၊ ပယ္ေဖ်ာက္ရန္ေဘး၊ ဆီးပီးဦးေခါင္း၊ ဘိသိက္ေလာင္း၍၊ သူေကာင္းသူျမတ္၊ လြတ္စီအနာ၊ ဥပါဒ္ခြာေလာ့၊ ျပည္ရြာစီးပြါး၊ မ်ားစိမ့္သမႈ၊ ဟုတ္တိုင္းျပဳ၍၊ စုဘိက်ီးခဲ၊ ရဲရဲမီးတြင္း၊ ေလာင္ျခင္းေျဖာက္ေျဖာက္၊ ေပါက္ေပါက္စသည္၊ ပန္းငါးမည္ျဖင့္၊ ေဆာက္တည္မပ်က္၊ ခုနစ္ရက္လွ်င္၊ ခန္႔တြက္ပိုင္းျခား၊ မႏၱရားတည့္၊ ဖန္မ်ားစုရြတ္၊ ပ်ားေထာပတ္ႏွင့္၊ မီးနတ္ေကာ္ေရာ္၊ ယစ္ပူေဇာ္၍၊ လူေဘာ္ရန္စစ္ ေပ်ာက္စီမင္း။

၅၃. ေက်းဇူးပညာ၊ မ်ားစြာဂုဏ္အင္၊ ေဗဒင္တတ္သိ၊ ပညာဟိဟု၊ က၀ိပုဏၰား၊ အမ်ားသမိုက္၊ သသၤကရိုက္ကို၊ ၿမိဳွၿမိွုဳက္လွ်ာဖ်ား၊ စက္ထားရဟတ္၊ ပိ႗ကတ္သြင္သြင္၊ ႏႈတ္သံလြင္ႏွင့္၊ ပီျပင္မႈတ္မန္း၊ ၿဖိဳးၿဖိဳးျဖန္းလွ်က္၊ က်င့္ခန္းေထြျပား၊ အပါးပါးတည့္၊ မွတ္သားက်ယ္၀န္း၊ ဆန္းအလကၤာ၊ နား၀င္စြာ၍၊ ဂါထာဖြဲ႔စြမ္း၊ ခ်ီးမြမ္းစေလာက္၊ မင္းပြဲေမွာက္တြင္၊ တေယာက္ပ႑ိတ္၊ ပုေရာဟိတ္ဟု၊ ဘိသိတ္ဆရာ၊ ေျမာက္ထိုက္စြာလွ်က္၊ ဒိသာပါမုခ္၊ မည္ထုတ္ေက်ာ္ေအာင္၊ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္၍၊ တတ္ေခါင္လိမၼာ၊ ရွိအခါ၌၊ ဆရာေျမာက္လွ၊ ဇနကၠသို႔၊ လံု႔လႀကိဳးစား၊ မင္းရို႕အားကို၊ စီးပြားေရာက္ေအာင္၊ ေက်းဇူးေရာင္ျဖင့္၊ လူ႔ေဘာင္ထြန္းလင္း ေတာက္စီမင္း။

၅၄. လကၡာဏာၾကန္၊ တတ္ပြန္ေလ့လာ၊ မင္းျဖစ္ရာသား၊ လက္ညာဖ၀ါး၊ အျခားပ်က္ပ်က္၊ ၿခီထက္သက္၍၊ လက္သည္းမ်ားသြင္၊ အေရးျမင္မူ၊ မင္းလွ်င္စစ္စစ္၊ ျဖစ္အံအၿမဲ၊ မခ်ြတ္လြဲဟု၊ ၀မ္းထဲမရြံ၊ လုိင္ျဖတ္ခံေလာ့၊ ထံုးစံမွတ္သား၊ နည္းနာမ်ားကို၊ ပုဏၰားမ်ိဳးေကာင္း၊ လူအေပါင္းတြင္၊ ကဲေဆာင္းတတ္လြန္၊ ေကာ႑ဥ္းဟန္သို႔၊ ေဟာညြန္လကၡာဏာ၊ တတ္လွစြာ၍၊ ပညာကေ၀၊ ေျမာက္ေသာေထြျဖင့္၊ အေသအခ်ာ၊ နာနာသိပၸ၊ ကိစၥတတ္ပြန္၊ မႏၱန္ၿပီးစီး၊ နတ္ႀကီးသူရႆတီ၊ ပင့္ခ်ီေခၚခ်၊ စကားရလွ်က္၊ ေပါက္ျပေက်ာ္ထိတ္၊ ပုေရာဟိတ္ဟု၊ ဘိသိက္ဆရာ ေျမာက္စီမင္း။

၅၅. က်ယ္၀န္းစႀကၤ၀ဠာ၊ ကမာၻတည္စ၊ ေပၚဦးကလွ်င္၊ ျဗဟၼာႏြယ္ရိုး၊ ေက်ာ္ဟိုးဟိုးတည့္၊ ေကာင္းက်ိဳးစင္ၾကယ္၊ ေလးသြယ္ေဗဒင္၊ တတ္ၿပီးစင္သား၊ လူတြင္ထင္ယွား၊ ပုဏၰားမ်ားကို၊ က်င္စီလို၍၊ သံခ်ိဳလကၤာ၊ ထံုးပမာျဖင့္၊ နည္းနာေထြျပား၊ မွတ္စိမ့္ၾကားသည္၊ တျခားတတိယပိုင္းတည္း။…။

http://www.siberianbird.blogspot.com/
ကူးယူထားသည္.

We have to be benefited as couples, which are poorest and afraid under the Burmese rulers".
ဦးဦးသာထြန္း ( ၁၉၁၇ - ၁၉၉၀ )
ရခုိင္ျပည္၏အထင္ရွားဆုံး စာေပပညာရွိ
ရခုိင္ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ နာယက ႏွင့္ ရခုိင့္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္

၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ႀသဂတ္လ ( ၁၄ ) ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာစစ္အစုိးရမွ အစာထဲတြင္ အဆိပ္ထည့္၍ ေသြးေအးစြာျဖင့္ သုတ္သင္ျခင္း ခံခဲ႔ရေသာ ရခုိင္ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး တစ္ဦးျဖစ္သည္။
.

အတၳဳပၸတိ

ဆရာႀကီး ဦးဦးသာထြန္းကုိ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ ေျမာက္ဦးျမိဳ႔ေညာင္ပင္ေစ်းရြာေန အဖ ဦးေကာင္းစံရႊီး၊ အမိေေဒၚေအာင္ႀကြဇံရုိ႔မွ ၁၉၁၇-ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔ (ေသာႀကာေန႔)တြင္ ေမြးဖြားသန္႔စင္ခဲ႔ေသာ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္သည္။

ငယ္စဥ္အခါကပင္ အဖုိးျဖစ္သူရာဇ၀င္ဆရာႀကီးဦးသာထြန္းေအာင္က ရခုိင္ရာဇ၀င္၊ေဆးက်မ္း၊နကၡတ္က်မ္း၊

ပူရာဏ္က်မ္းမ်ားကုိ ႏွဳတ္တုိက္အာဂုံသင္ႀကားေပးခဲ႔ပါသည္။ န၀မတန္းတြင္ ပညာသင္ႀကားေနစဥ္ ဖခင္ကြယ္လြန္ခဲ႔သည့္အတြက္ ေက်ာင္းကႏွဳတ္ထြက္လုိက္ရျပီး ရဟန္းအရွင္ပုဂၢဳိလ္ မ်ားထံတြင္ သကၠဋ၊ ပါဠိ၊ သမုိင္း၊ အင္း ေဗဒင္ႏွင့္ အျခားေလာကီပညာရပ္မ်ားကုိ သင္ႀကားေလ့လာခဲ႔သည္။

၁၉၅၀-ခုႏွစ္က ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ထိ မူလတန္းေက်ာင္းဆရာအျဖစ္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ခဲ႔ပါသည္။ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္အထိ ေျမာက္ဦးျမိဳ႔ေရွးေဟာင္းသုေတသနဌာနခြဲတြင္ ရခုိင္-ျမန္မာ ပ႑ိတ္အျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔သည္။ ယခုလက္ရွိေျမာက္ဦးေရွးေဟာင္းသုေတသနျပတုိက္ႀကီးသည္ ဆရာႀကီး စုေဆာင္းတည္ေဆာက္ထားခဲ့သည့္ ျပတုိက္ႀကီးျဖစ္သည္။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္အထိေျမာက္ဦးေရွးေဟာင္း သုေတသနဌာနခြဲတြင္ အႀကံေပးပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ ဆက္လက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔သည္။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္အထိတူးေဖာ္ခဲ႔သည့္ ရခုိင္ေ၀သာလီျမိဳ႔ဟောင္းတူးေဖာက္မွု႔တြင္ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က်ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔သည္။

ေျမာက္ဦးျမဳိ႕ဘုရားသမုိင္း (၁၃၀၁-ခုႏွစ္ပုံႏွိပ္) ဦးရာဇ္ေတာင္ ဘုရားႀကီး သမုိင္း(ပုံႏွိပ္)၊ ေျမာက္ဦးျမိဳ႔ဘုရားသမုိင္းက်မ္း၊ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ခ်က္ (ပုံႏွိပ္) (၁၉၅၂-၅၃၊ ရကၡဳိင္ အမ်ဳိးသမီးသူရဲေကာင္းအတၳဳပၸတိ (၁၉၅၃-၅၄) (ပုံႏွိပ္)၊ ရကၡဳိင္ရာဇ၀င္ သေခၤပက်မ္း (၁၉၅၄-၅၅)ပုံႏွိပ္၊ ၀သဲဘုရားသမုိင္း(ပုံႏွိပ္)၊ ရွင္သတ္သမုိင္း(ပုံႏွိပ္) တုိ႔ကုိ ထုတ္ေ၀ခဲ႔သည္။

ရကၡဳိင္ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္၊ ရကၡဳိင္ရာဇ၀င္လကၤာ ဘာသာျပန္၊ ရကၡဳိင္ဒဂၤါးဘာသာျပန္၊ ရကၡဳိင္ျပည္ဓါတ္ေတာ္ဘုရားေစတီေတာ္ႏွင့္ ေျမာက္ဦးျမိဳ႔တန္ခုိးႀကီးဘုရား၊ သမုိင္းက်မ္းစာမူမ်ားကုိ ေရးသားျပဳစုျပီးေနာက္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီး ဆာဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ထံသုိ႔ ေပးအပ္ခဲ႔ပါသည္။ အံေတာ္သိမ္ဘုရားသမုိင္းက်မ္၊သဲထက္ဘုရားသမုိင္း၊ထီးေတာ္မုိးဘုရားသမုိင္း၊ေဘာင္ဒြတ္နတ္ေတာင္ဘုရား

သမုိင္း၊ ေ၀သာလီဘုရားႀကီးသမုိင္း၊ သိမ္ေတာ္ႀကီးဘုရားသမုိင္း၊ မဟာထီးဘုရားသမုိင္း၊ ပါးေတာ္ဘုရားသမုိင္း၊ ဘုရားေပၚဘုရားသမုိင္း၊ သွ်စ္ေသာင္းဘုရားသမုိင္း၊ မဂၤလဓါတ္ေရႊကူ ဘုရားသမုိင္းမ်ားကုိ လကၤာစကားေျပ ေမာ္ကြန္း စသည္တုိ႔ျဖင့္ ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ႔သည္။

ဓည၀တီမဂၢဇင္းကုိ စာတည္းႏွင့္ အယ္ဒီတာအျဖစ္တာ၀န္ယူထုတ္ေ၀ခဲ႔ဖူးသည္။ ဓည၀တီစာေစာင္၊ ဓည၀တီမဂၢဇင္း၊ ရခုိင္တန္ေဆာင္မဂၢဇင္း၊ မႏၲေလး ျပည္သူု႔ဂ်ာနယ္၊ ရန္ကုန္မဂၢဇင္း၊ စုံေထာက္မဂၢဇင္း၊ ယဥ္ေက်းမွု စာေစာင္၊ ရခုိင္မဂၢဇင္း၊ စစ္ေတြေကာလိပ္ မဂၢဇင္း၊ ရခုိင္ျပည္နယ္စာေစာင္၊ ၀ရာဇ္ေျမမဂၢဇင္း တုိ႔မွာ ဦးဦးသာထြန္း၊ ဦးသူရိယ အစရွိေသာ ကေလာင္အမည္မ်ားျဖင့္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ႔သည္။

ျမဳိ႔ေစာင့္နတ္ေဒ၀တာဗလီ ပူေဇာ္က်မ္း၊ အဥၹနနိဒန္း ေဆးက်မ္း၊ ရခုိင္စည္ျပဳလုပ္ပုံႏွင့့္ တီးကြက္တီးလုံးကဗ်ာမ်ား၊ စုေပါင္းစာတမ္း၊ ရခုိင္ထိမ္းျမားမဂၤလာ ပန္တ်ာ တီးလုံး တီးကြက္ႏွင့္ ျပဳလုပ္ပုံအတုိင္းအတာစာတမ္း၊ ရခုိင္သတ္ပုံသတ္ညႊန္ခြဲထားျခင္း အဓိပၸါယ္ ထြက္ပုံစာတမ္း၊ ရခုိင္ပေလြ အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ျပဳလုပ္ပုံအတုိင္းအတာစာတမ္း၊ ဗုဒၶပူဇာနိယဆီမီးကြက္ အက၊ ေတးခ်င္း၊ ကဗ်ာစသည္ုတို႔ကုိ ေရးသားျပဳစုခဲ႔သည္။

ဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႔က်မ္း (မူႀကမ္း)၊ ရခုိင္ရာဇ၀င္ (မူႀကမ္း)၊ ရခုိင္အကၡရာဆင္းသက္လာပုံက်မ္း (မူႀကမ္း)၊ ရခုိင္ေက်ာက္စာေပါင္းခ်ဳပ္က်မ္း (မူႀကမ္း) ၊ရခုိင္ျပည္ဘုရင္သမုိင္းက်မ္း (မူႀကမ္း)၊ ရခုိင္မင္းသားေဒါင္းမာတင္ (မူႀကမ္း)၊ ရွင္ဦးျမ၀ါ (မူႀကမ္း)၊ ဗ်ာလ စာတမ္း (မူႀကမ္း)၊ ေက်ာ္ေတာ္ျမိဳ႔ ေသလာဂီရိေမာရ ပဗၺတ ေတာင္ေျခရင္းက ေတြ႔ရွိရေသာ ေက်ာက္ဆစ္လက္ရာမ်ားကုိ သုေတသနျပဳခ်က္ (မူႀကမ္း) စသည္တုိ႔ကုိ ေရးသားျပဳစုခဲ႔သည္။

ႀသစေႀတးလ် ႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသားတကၠသုိလ္သုေတသီ PAMELA GURMAN ANCIENT APAKAN က်မ္းျပဳစုရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံ ပါရီျမဳိ႕မွ ပါေမာကၡေရာဘတ္ဆာဗ္ရ္ (BERNOT) အတြက္ရခုိင္ပုံျပင္ လိပ္ကန္ဖာမသတၳဳႏွင့္ က်ီးျဖဴရြာစာတမ္းတုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊ အဂၤလန္ႏုိင္ငံပါေမာကၡ ဦးလွသိန္း (ေခၚ) ဂၽြန္အုိကဲလ္ဖုိ႔လည္း ေစတီအေဆာက္အုံႏွင့္ နန္းအေဆာင္အအုံဆုိင္ရာစာတမ္း ကုိလည္းေကာင္း၊ အေမရိကန္ႏုိင္ငံအာရွေဖာင္ေဒးရွင္း အတြင္းေရးမွဴး ေဒးဗစ္စတိမ္းဗားဖုိ႔စ္လည္း ေ၀သာလီ ေက်ာက္ရုပ္တု ဆင္းတုမ်ားႏွစ္ေပါင္းႀကာေညာင္းမွဳ႕ တုိင္းတာမွဳ႕စာတမ္း ကုိလည္းေကာင္း၊ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ ပါေမာကၡအုိႏုိတုိ ရွုနန္႔ ရခုိင္စကားေျပာေလယူ ေလသိမ္း အသံထြက္ပုံစာတမ္းႏွင့္ ေဘာင္းဒြတ္ အရပ္မွာရွိေသာ ဒတ္ခ်္ေကာင္စလာ အေဆာက္အအုံ ပုံစံႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ခဲ႔ႀကပုံစာတမ္း ကုိလည္းေကာင္း ေရးသားျပဳစုခဲ႔သည္။

ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရယဥ္ေက်းမွဳ႕ဌာနႏွင့္ အျခားပုဂၢဳလ္တုိ႔ကုိလည္း ဦးမင္းႏုိင္၏ ျပည္ေထာင္စု အကပေဒသာစာအုပ္ (၁၉၅၅-ခုႏွစ္) ရခုိင္ေတးသံစာအုပ္ (၁၉၆၅) ရခုိင္တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ဓေလ့ထုံးစံမ်ား စာအုပ္၊ တုိင္းရင္သားယဥ္ေက်းမွဳ႕ ရုိးရာဓေလ့ထုံစံမ်ား၊ ရခုိင္ျပည္နယ္ဘ႑ာတုိက္ႀကီးမ်ားက်မ္း၊ ရခုိင္ရုိးရာစည္ႏွင့္ တူရိယာ တီးကြက္မ်ားစာတမ္း၊ ျမန္မာေ၀ဟာရ အဘိဓါန္က်မ္းျပဳစုရာတြင္ ေ၀ါဟာရစာလုံးမ်ားႏွင့္ ျပဳစုေပးပုိ႔ျခင္း၊ ရခုိင္ေ၀ါဟာရ အဘိဓါန္ျပဳရာတြင္လည္း ေ၀ါဟာရ စာလုံးမ်ားႏွင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္၊ က်မ္းကုိးကားခ်က္မ်ား စာအုပ္ျပဳစုျခင္း၊ ၁၉၇၆-၇၇ ခုရခုိင္ျပည္နယ္ႏွင့္၊ ရခုိင္ျပည္နယ္တံဆိပ္၊ ရခုိင္ရုိးရာ က်ား/ မ ၀တ္စုံစာတမ္း၊ ရခုိင္ျပည္နယ္ ျဖစ္စဥ္သမုိင္း၊ ေျမာက္ဦးျမိဳ႕ျဖစ္စဥ္သမို္င္း၊ ေျမာက္ဦးလမ္းညႊန္စသည္တုိ႔ကုိ ပါ၀င္ကူညီေရးသားျပဳစုခဲ႔သည္။

အထက္တန္းပညာဦးစီးဌာနညႊန္ခ်ဳပ္(ျငိမ္း) ပါေမာကၡဦးစံသာေအာင္အတြက္လည္း ၁၉၇၂-ခုႏွစ္၊ အဘိဓမၼာ ေကာက္ႏွဳတ္ခ်က္ပုရပုိက္ကုိ မုိက္ခရုိဖလင္ရုိက္ႏွိပ္ရန္အတြက္လည္းေကာင္း၊ ဂ၀ိက႑ပါသဏက်မ္း ေပမူကုိ မုိက္ခရုိဖလင္ရုိက္ႏွိပ္ရန္အတြက္လည္းေကာင္း၊ လွ်ဳိ႕၀ွက္ေက်ာက္စာဂဏန္းေရးနည္း ေပမူကုိ မုိက္ခရုိဖလင္ရုိက္ရန္အတြက္လည္းေကာင္း၊ ေအဒီ ၆ ရာစုႏွင့္ ယင္းမတုိင္ခင္မွ ရခုိင္ျပည္နယ္သုံး အကၡရာစာအုပ္ ျပဳစုရာတြင္လည္းေကာင္း၊ အနႏၵစျႏၵား ရွစ္ရာစု ရခုိင္ေ၀သာလီစာအုပ္ျပဳစုရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ရခုိင္ဒဂၤါးမ်ားသမုိင္းျပဳစုရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ဗုဒၶအႏုပညာ Art of Ancient Arakan စာအုပ္ျပဳစုရာတြင္လည္းေကာင္း ပါ၀င္ကူညီ လုပ္ကုိင္ခဲ႔သည္။

၁၉၅၉ ခုႏွစ္တြင္ ေရဒီယုိမွ ရခုိင္အသံကုိ အစအဆုံးထုတ္လႊင့္ခဲ႔ဖူးသည္။ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီျဖစ္ေသာ ရခုိင္ယဥ္ေက်းမွဳ၊ အေမြအႏွစ္ ရခုိင္သမုိင္း၊ ရခုိင္စာေပ၊ ရခုိင္ရုိးရာဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာမ်ားကုိ ကမၻာသိေအာင္ရွာေဖြစုေဆာင္းေလ့လာ ေဖာ္ထုတ္ခဲ႔ျပီး ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ႔ပါသည္။

ရခုိင္သူ-သား မ်ားကုိလည္း ရခုိင္ယဥ္ေက်းမွဳ႕ အေမြအႏွစ္ ရခုိင္သမုိင္း၊ ရခုိင္စာေပ၊ ရခုိင္ရုိးရာဓေလ့ ထုံးတမ္းစဥ္လာမ်ားကုိ ရွာေဖြစုေဆာင္းေလ့လာေဖာ္ထုတ္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ႀကရန္ အျမဲ ေဆာ္ႀသခဲ႔သည္။

ဆရာႀကီးသည္ ရခုိင္ယဥ္ေက်းမွဳအေမြအႏွစ္ ရခုိင္သမုိင္း၊ ရခုိင္ရုိးရာဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာ မ်ားကုိ အသစ္ျပန္လည္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ေသာ မေမ့ႏုိင္ရာ အမ်ဳိးသားဖခင္ႀကီးတစ္ဦးပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ဆရာႀကီးသည္ ၁၄ - ၈ - ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တြင္ စစ္ေတြျမဳိ႕တြင္ ကြယ္လြန္သြားခဲ႔ပါသည္။ ဆရာႀကီးတြင္ ဇနီး ေဒၚမစိန္သာ၊ သား ျဖစ္သူ ကုိေက်ာ္ထြန္းေအာင္ အျပင္ သမီးေလးေယာက္ က်န္ရစ္ခဲ႔သည္။

ကုိးကားခ်က္မ်ား

ရခုိင္ရုိးမမဂၢဇင္း
........
ခုိင္ႏုိင္လင္း
.

ေျမာက္ဦၤးျမိဳ႕တြင္ သကၠရာဇ္ (၁၁၀၅) နန္းတက္ခဲ့ေသာ နရပတိမင္းလက္ထက္ ပညာရွိ ငအိတက္ ငလက္ရိုးတို႔အား ဘုရင္မင္းျမတ္ေမးေတာ္မႈေသာေႀကာင္း ေျမာက္ဦးျမိဳ႔ သမီးသစ္အခန္႔ (၆) တြင့္ ေသာထားလဲ့ထား (၉၉)လတၱံ
.

၁။ မင္းတို႔မတရား က်င့္ေဖာက္ျပား၍ တိုင္းသားျပည္သူ ႀကြက္ႀကြက္ဆူ အိုးကင္းေရပူျဖစ္လတၱံ။
၂။ မင္းတို႔မတရား သူခိုးစားလည္းမ်ားလတၱံ။
၃။ လက္နက္အားကိုး ထိုးမင္းမ်ိဳးကို အုပ္စိုးပိုင္ရာ တိုင္းျပည္ရႊာမွာ သူခိုးဓါးျပ မ်ားလတၱံ။
၄။ သူမင္းငါမင္း အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ထိုးခါ မ်ားလတၱံ။
၅။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညမွာ ရာဇနတၳိ မင္းမရွိလည္းျဖစ္လတၱံ။
၆။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညမွာ ၀ါဒလက္ကိုင္ စစ္ပဲြျပိဳင္ကာ ဘယာေဘးႀကီးျဖစ္လတၱံ။
၇။ ရကၡျပည္သူ ႀကြက္ႀကြက္ဆူ အားကိုးရာမဲ့ျဖစ္လတၱံ။
၈။ ရကၡျပည္သူ ႀကြက္ႀကြက္ဆူ စိတ္၀မ္းကဲြသူ မ်ားလတၱံ။
၉။ ႏိူင္ငံေရးေယာင္ေယာင္ သူေတာင္းစားလည္း မ်ားလတၱံ။
၁၀။ ဘုရားကိုကား နိမ့္ရားထား ေမ်ာက္ကားအထက္တက္လတၱံ။

၁၁။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညမွာ သ၀ိအမွတ္ ပညာေက်ာ္တို႔ ဘာယာနတၳိျဖစ္လတၱံ။
၁၂။ ပညာရွိေပ်ာက္ ရကၡာျပည္မွာ ေဘးႀကီးေရာက္ကာ လူဆိုးမ်ားစြာျဖစ္လတၱံ။
၁၃။ သူျမတ္သားကို မနာလို ၀န္တိုစိတ္တို မ်ားလတၱံ။
၁၄။ သူျမတ္ကိုကား နိမ့္ရားထား လူဆိုးေရွ႔ေရာက္ျဖစ္လတၱံ။
၁၅။ လူႀကီးကိုကား နိမ့္ရာထား မင္းကခ်ီေျမာက္ လူငယ္ေရာက္ အေထာက္ကမာန္ျပဳလတၱံ။
၁၆။ ဘုရားတရား ေစာင့္သူမ်ား ရန္မ်ိဴးဘာယ္ႀကီး လြတ္လတၱံ။
၁၇။ ဘုရားတရား မေစာင့္ျခား ရန္ျငိဳးကပ္ႀကီး သင့္လတၱံ။
၁၈။ အမ်ိဳးေလးပါး မသိျငား ဘယာေဘးႀကီးသင့္လတၱံ။
၁၉။ မိခင္ဖခင္ ဘုရားခင္ကို ကိုးကြယ္သူမ်ား က်န္လတၱံ။
၂၀။ အမ်ိဳးေလးပါး သိသူမ်ား ဘယာေဘးႀကီးလြတ္လတၱံ။

၂၁။ မိခင္ဖခင္ ဘုရားရွင္ကို မသိသူမ်ား ဘယာေဘးႀကီးသင္လတၱံ။
၂၂။ ရခိုင္ေခါင္းတုန္း ျပည္၇ႊာကံုးလည္းမ်ားလတၱံ။
၂၃။ ရခိုင္ေခါင္းတုန္း ဗမာသံုးလည္း မ်ားလတၱံ။
၂၄။ ခ်င္းႏွင့္ရခိုင္ စားပဲြထိုင္ ဗမာေအာက္သား ေျပးလတၱံ။
၂၅။ မယူနတ္ႀကီး စည္ေတာ္တီ ယုလားေဘးႀကီး သင့္လတၱံ။
၂၆။ ဘူးသီးေတာင္နယ္ မင္းေခါင္းကုလား စိုးလတၱံ။
၂၇ ။ ကုလားေခါင္းထက္ အခါ(၉၅)ေပ်ာက္လတၱံ အမာရြပ္အခါ (၉၀)ေပးလတၱံ။
၂၈။ ကုလားကိုရွာ ေက်ာက္ေတာ္ေနမွာ ထိုခါတစ္ရုပ္ေတြ႔လတၱံ။
၂၉။ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာ္ ျဗိတၱာေပါင္းမ်ား လူေပါင္းေရာက္လည္း မ်ားလတၱံ။
၃၀။ မုသ၀ါဒီ ေျပာဆိုခါ မ်ားစြာစားေသာက္မ်ားလတၱံ။

၃၁။ မိဘကိုကား နိမ့္ရာထား သားကတ၇ားခံလတၱံ။
၃၂။ မိန္မေယာက်ၤား ထိုလူမ်ားကို ဒုကၡေဘးႀကီး ဆိုက္လတၱံ။
၃၃။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညမွာ မိန္႔မမ်ားစြာ လက္ေကာက္္ေျခးခ်င္း ကၽြတ္လတၱံ။
၃၄။ ထိုေသာမိန္႔မ ဣတၴိယာကား ခပဇာထမင္း ခ်က္လတၱံ။
၃၅။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညမွာ ေရႊေငြအသျပာ ရတနည္း ဗလာနတၳိ ရွဒတိတိလည္းျဖစ္လတၱံ။
၃၆။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညမွာ မ၀၀မ္းစာ ျဖစ္လတၱံ ။
၃၇။ ျမိဳ႔သား လူနတ္ လူသူျမတ္ နတ္ရုပ္ထိူးခါ တက္လတၱံ။
၃၈။ မယားစားမယ္ သားစားမယ္ ေခ်ာင္းဇ်ားေခ် ျမိဳင္ေခ်၀င္လို႔ ထိုးလတၱံ ။
၃၉။ အက်ၤ ီမဟုတ္ ကုလားျခဳတ္ကို ၀တ္လတၱံ ။
၄၀။ သေဘၤာမဟုတ္ ဘရဂုတ္ စီးသူမ်ားလတၱံ
၄၁။ အက်ၤ ီလက္တို လူလေဘာလည္း မ်ားလတၱံ။

၄၂။ ေယာက်ၤားမပီ လူလဗြီးလည္း မ်ား လတၲံ။
၄၃။ မိန္႔မ မတရား လင္ေပ်ာ္ထားလည္း မ်ားလတၲံ ။
၄၄။ အပ်ိဳကညာ ရတနာကို အသေရမလုံ ရူုပါရုံႏွင့္ သားျမတ္ေပၚေအာင္ ၀တ္လတၱံ ။
၄၅။ ထိုသည္မိန္း္႔မ ဖြားသည့္သားက သူခိုးဓါးျပ ျဖစ္လတၱံ။
၄၆။ မိန္႔မ မတရား က်င့္ေဖါက္ျပားလည္း စီးပြားကုန္သည္ လုပ္လတၱံ။
၄၇။ မိန္႔မ မတရား က်င့္ေဖါက္ျပားလည္း ေလာင္းတန္းကစား မ်ားလတၱံ။
၄၈။ ထိုသည္မိန္႔မ ဖြားသည့္သားက လူလိမ္လူညာျဖစ္လတၱံ။
၄၉။ေတာင္ကေအာက္ခ်င္း ျပားကိုဆင္း ေအာင္းခ်င္းေပၚေရးမ်ားလတၱံ။
၅၀။ ေက်းဇူးမသိ လူဒိ႒ိလည္းမ်ားလတၱံ။

၅၁။ တရားျပကာ စီးပြားရွာ အေ၇ွာင္စားသူ မ်ားလတၱံ။
၅၂။ အကကိုေဆာင္ သီိလေႀကာင္း အေရွာင္းမုသားေျပာလတၱံ။
၅၃။ ေခါင္းတုန္းရိပ္သာ သကၤန္း၀ါ ဦးျပည္ရဟန္းမ်ားလတၱံ။
၅၄။ ေက်ာင္းထို္င္းသံဃာ သကၤန္း၀ါ ဘ႑ာစိုးသူ မ်ားလတၱံ။
၅၅။ သိကၡာမလံု မလံုျခဳံ ဆူႀကံဳနိမ့္ျမင့္ မ်ားလတၱံ။
၅၆။ ပိဋကတ္ သံုးဖံုး မလံုျခံဳ ျငင္းခုန္ခိုက္ရန္ ျဖစ္ရလတၱံ။
၅၇။ စားျပီးအိပ္ေန ဘိကၡေ၀ေက်ာင္းစရုိက္မရ ေဒါသထြက္လည္းမ်ားလတၱံ။
၅၈။ ဘုန္းႀကီးမတရား ညဆြမ္းစားလည္းမ်ားလတၱံ။
၅၉။ ဘုန္းႀကီးေယာင္းေယာင္း ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ႏွင့္ မင္းေခါင္းဆရာ ခံလတၱံ။
၆၀။ အရဲ ရဟန္း တကၠတြန္းလည္း ေ၀းလတၱံ။

၆၁။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညတြင္ ျမတ္ရွင္ဗုဒၶ ကိုယ္အလွယ္္လွည္း ေတာသာယာမွာ ထိုခါေရာင္း၀ါ ျပလတၱံ။
၆၂။ နတ္မႈလာျပန္ ကန္ေတာ့သံကို ရခိုင္အမွန္ႀကားလတၱံ။
၆၃။ ေ၀သာလီေတာင္ရင္း ေတာအတြင္းက ေစာင့္ညွင္းတူရိယာ တြန္းလတၱံ (တီး)လတၱံ။
၆၄။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညမွာ သာသနာေရာင္း တေျပာင္းေျပာင္းႏွင့္ ေနလပမာ ထြန္းလတၱံ။
၆၅။ ဥတၱမဓုရ ျပည္ရကၡတြင္ အက်င့္ထူးဆန္း သီလပန္းႏွင့္ ရဟန္းကိုးပါး ေပးလတၱံ။
၆၆။ သာသနာ ဒါယကာ အေပါင္းမ်ားစြာတို႔ သဒၶါရႊင္လန္း ျဖစ္လတၱံ။
၆၇။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညမွာ ေရႊေငြမ်ားစြာ အသျပာႏွင့္ ဆန္ရီစပါးမ်ားလတၱံ။
၆၈။ ရကၡျပည္သူ တိုင္းဓညတြင္ သာ၀နာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းေသသူ မ်ားလတၱံ။
၆၉။ ရကၡျပည္သူ ခမ္းသိမ္းသူတို႔ ေမာတၱာတရား မ်ားလတၱံ ။
၇၀။ သီႀကားေဒ၀ါ နတ္တကာတို႔ မ်ားစြာကူညီ မ်ားလတၱံ။

၇၁။ ငျပီမတုန္ ျမိဳ႕ကိုဖံုကာ တစ္ေတြျမိဳ႕ႀကီး ကိုးခါပ်က္လတၱံ။
၇၂။ ျမစ္ဆိတ္ကမ္းပါး ေနသူမ်ားလည္း ဒုကၡေဘးႀကီး မ်ားလတၱံ။
၇၃။ ကုလားတန္ျမစ္ကမ္းပါး ရႊာခ်င္းမ်ားကို အပိုင္ကုလားလိမ္လတၱံ။
၇၄။ သာသနာေရာင္၀ါ ထိုေသာအခါ ဘူသီးေတာင္မွာ မင္းေခါင္းကုလားစိုးလတၱံ။
၇၅။ ဂစၦပနဒီ ျမစ္ကညာဆီက ေရမင္းတို႔ခါ ေပ်ာက္လတၱံ။
၇၆။ မိုးႀကိဳးကမ္းမွာ မိုးႀကိဳးနဂါး ေရာက္လတၱံ ။
၇၇။ ရကၡပူရ တုိင္းဌာနတြင္ ေရွေနာက္ ပညာရွင္တို႔ မ်ားလတၱံ။
၇၈။ ပညာရွိေရာက္ခါ တို္င္းျပည္ရႊာ သာယာဖြံ႔ျဖိဳးျဖစ္လတၱံ။
၇၉။ ျငိမ္းခ်မ္းတိုင္းျပည္ ႏွလံုးလည္း စစ္သည္မ်ားစြာ နာလတၱံ။
၈၀။ စစ္သည္နာျပီး စည္ေတာ္တီး ဘုန္းမီးေနေရာင္ ေတာက္လတၱံ။

၈၁။ ေမာင္ဆဲြနတ္ႀကီး တဟီးဟီး နတ္ေမာင္းထိုးခါ တီးလတၱံ။
၈၂။ ႀသမရနတ္ႀကီး စည္ေတာ္တီးီ ျပည္ႀကီးေအာင္လံ ထူလတၱံ။
၈၃။ နတ္ေမာင္တီခါ လူမိစၦာတို႔ မုခ်ထုိခါ ပ်က္လတၱံ။
၈၄။ ေဘာင္ဒြတ္နတ္ႀကီး စည္ေတာ္တီး ျပည္တီ ျပည္ျပီးသာယာ ျဖစ္လတၱံ။
၈၅။ မ်က္စိမ်က္ဆန္ ကုလားတန္က လွံဖ်ံထိုခါ ေ၀းလတၱံ။
၈၆။ တစ္ခါမယံုဆယ္ခါယံု ျငင္းခံုထိုခါ ျဖစ္လတၱံ။
၈၇။ ၀ိဇၨာေယာင္ေယာင္ သီလေႀကာင္းလည္းမ်ားလတၱံ။
၈၈။ ဘုန္းတန္းႀကီးႀကီး အသီးသီးတို႔ ပူးေဆြေသာက မ်ားလတၱံ။
၈၉။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညမွာ လိမ္ညာမတရား ထိုးသူမ်ားလည္း ဒုကၡေဘးႀကီး ေတြ႔လတၱံ။
၉၀။ ရကၡပူရ ျပည္ဓညတြင္ ဂုဏ္ဖန္ကေတာင္ ဆိုင္လတၱံ။

၉၁။ ဂုဏ္ဖန္ထြန္းခါ လးမိစၦာတို႔ ဘယာေဘးႀကီး ဆိုက္လတၱံ။
၉၂။ အေရွထြက္ညွက္ အေနာက္ပ်က္ မုခ်ထိုခါ ျဖစ္လတၱံ။
၉၃။ အလယ္တာရိုး ျပည္ရကၡိဳင္မွာ ေရႊထီးမိုးေက ဂုဏ္တန္းခိုးလည္း တက္လတၱံ။
၉၄။ ေရႊေငြအသျပာ ရတနာလည္း အိမ္တိုင္းရာေရာက္ ေပၚလတၱံ။
၉၅။ ဘုန္းရွိေေပၚေပါက္ ကုန္းမဲ့ေပ်ာက္လည္း ျဖစ္လတၱံ။
၉၆။ ရခိုင္တိုင္းျပည္ ရွိတုန္ကေလ့ လူေတြအထြ႗္ အျမတ္မဟာကို ထိုခါသရုပ္ပင့္လတၱံ။
၉၇။ မာရုပ္ပင္လိုက္ သကၠရာဇ္ ေတြ႔လိုက္သခ်ၤာ ႀတိနာ မိန္ရာသိစက္ ျပခ်က္၀ါးဟာ ေလသာသေဘၤာ ေမာင္းႏွင္ေမွ်ာ၍ သြင္းခါအင္းေပါက္၀မွာ ၀င္လတၱံ။
၉၈။ တစ္ရုပ္ကုန္လစ္ အခ်ိန္ခါ ရကၡဘုရင္ စႀကာမင္းကို ေမျႏၵိကိုဟူေသာ သၼီးကညာတစ္ပါးဆက္လတၱံ။
၉၉။ ဤသည္ကား ရခိုင္ပညာရွိိ ငအိထက္ ငလက္ရံုးတို႔ ေလွ်ာက္တင္ခဲ့ေသာ ေက်ာက္ရိုးရာဇ၀င္ ေျမာက္ဦးျမိဳ႔ နတ္သၼီးသစ္ ျဖစ္ပါသည္ မႏၱေလးျမိဳ႔ ေရာက္ မဟာျမတ္မုနိဘုရားကို ပင့္ေဆာင္ စစ္ေတြ႔ျမိဳ႕အင္းေပါက္၀မွ ၀င္ျပီးလွ်င္ သီရိေခ်ာင္း သိမ္ေတာ္ရင္းတို႔ ပို႔ေပးပါလိမ့္မည္ အာဂဘုရားသံုးဆူးျဖစ္ပါသည္။
..........................
မွတ္ခ်က္//ဤကိုးဆယ့္ကိုးလတၱံကို ေရးရာ၌ အမွတ္မထင့္ စာလံုးေပါင္းေတြ က်န္ေနခဲ့ရင္ ျပန္လည္း ျပည့္စြက္ျပီး ဖတ္ေပးႀကပါ ။
.

၁ ။ ရခိုင္ ထီးရုိးနန္းေနမင္းအေပါင္းတုိ႔၏ ေရႊနန္းဥကၠသံနန္မေဆာင္ဦး၌ အျမဲစုိက္ထူအပ္ေသာေအာင္းလံေတာ္ၾကိး၏အေၾကာင္းအျခင္းရာဟူသမွ်တုိ႔ကို အခါအခြင့္ႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္စြာ ပုရာဏ္က်မ္း၊ရာဇေသနဂၤဗ်ဴဟာက်မ္း၊ ဗ်ဴဟာ စကၠိက်မ္း၊ဗ်ဴဟာစစ္ခ်ီက်မ္းတို႔မွ ဗဟုသုတျဖစ္ေစျခင္းငွာ အနည္းငယ္ေဖာာ္ျပပါအံ့။၁။ေအာင္းလံေတာ္၏အတုိင္းအတာကား အလ်ား ၉ ေတာင္ အနံ ၆ ေတာင္တိတိရွိသည္။ထုိထက္ငယ္ေစလိုလွ်င္ အတုိင္းအတာျပဳ၍ သံုးခဲ႔သည္။.

၂။ အေရာင္အဆင္မွာ အနီႏွင့္အျဖဴ စပ္၍ျပဳၾကပါသည္။အျဖူဳေရာင္ကိုအထက္ပုိင္းတြင္ထား၍ အနီေရာင္ကို ေအာက္ပိုင္း၌ထားပါသည္။
၃ ။ အမွတ္အသားမွာ အထက္ေအာင္လံေတာ္၏ ေေထာင့္စြန္းအျဖူေရာင္ေပၚတြင္သိႏၶ၀ျမင္းပ်ံရုပ္တစ္ခု၊ ၄င္းအျဖဴေရာင္ က်န္တဖက္နားေပၚတြင္ နာ၈ဆဒၵန္ရုပ္တစ္ခုပါရွိသည္။တစ္ဖက္စြန္တြင္မႈ ပဥၥရႈပံရုပ္တစ္ခုပါေသးသည္။ေက်ာဖက္တြင္ မိမ္ိတုိ႔ပိုင္ဆိုင္ေသာ နယ္နမိတ္ကို တိုင္းျပည္နိုင္ငံကို ေဖာ္ျပသည္။နယ္နမိတ္ တုိ႔မွာလည္း မင္းတစ္ပါးႏွင့္ တစ္ပါးမတူဘဲ တန္းခုိးရွိလွ်င္ရွိသည့္အေလွ်ာက္ အက်ဥ္း အက်ယ္ကိုလိုက္၍ျပဳလုပ္ရသည္။နယ္္နမိတ္၏ အတုိင္အတာ အကြာအေ၀းကို တစ္ရာ့ရွစ္ပါဒရွိေသာ ရခိုင္ေအာင္လံေတာ္ ရတုတြင္လည္းေကာင္း၊ သာစြေလခ်ီလကၤာတြင္လည္းေကာင္း ရခိုင္ရာဇ
၀င္တြက္လည္းေကာင္းေတြ႔နိုင္သည္။
၄ ။ ေအာင္လံေတာ္၏ အရိုးမွာ ၀ါး ( သို႔မဟုတ္ ျပ၀ါေခၚသစ္တစ္မ်ဳိးျဖစ္သည္။အျမင့္မွာ ၂၇ ေတာင္ျဖစ္၍သတၱပီသက်ယ္ျပဳလုပ္ရသည္။ ၀ါးမွာ ၾကေသာင္း၀ါးကိုသံုးသည္။
၅ ။ ေအာင္လံေတာ္စိုက္ထူရာ႒ာနမွ ေရႊနန္းမေဆာင္ေတာ္ၾကိး၏အေရွ့ဘက္ န၀ရတ္ကိုးသြယ္စီျခယ္ေသာမွန္စဲေမွ်ာ္ေဆာင္ေတာ္ဦး၏ထိပ္ထက္ ထီးမစုိက္ခံုတြင္ တင္၍လႊင့္ထူရသည္။
၆ ။ ေအာင္လံေတာ္ကို အခ်ိန္ကာလအကန့္မရွိ လႊင့္ထူစိုက္ေဆာက္သည့္ေန့မွစ၍ စုတ္ျပဲေဟာင္းႏြမ္းသည့္တုိင္ေအာင္ ႏုတ္မခၽြတ္စေကာင္း မခ်စေကာင္း အျမဲပင္ထားရသည္။
၇ ။ ေအာင္လံေတာ္၏အဓိပမွာ ရကၡိဳင္၊ရကၡိတဟူေသာပုဒ္ျဖင့္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအနက္ေၾကာင္းလည္းေကာင္း၊ ျဖူစင္ေသာသီလ၊ ျမင့္ျမတ္ေသာမ်ဳိးရုိးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ေ၀သီယမ်ုဳိး၊ ဒုဒၵိယမ်ဳိးတုိ႔ထြန္းကားေပၚေပါက္ရာျဖစ္ေသာမ်ဳိးရုိးျဖစ္၍လည္းေကာင္း၊ ရခုိင္တို႔ က်င့္သံုးတရားထံုးဆုိစသည့္စကားအရ မ်ဳိးရိုးကိုသီလျဖဴစင္စြာေစာင့္ေရွာက္ခဲ႔ျခင္းေၾကာင့္ အျဖဴေရာင္ကိုေပၚကတင္ရသည္။အနီေရာင္မွာ အသမၻိႏၷ၊ ခတၱိယ၀ံသ၊ သက်သာဂီယ၊ ျဗဟၼာႏြယ္မ်ိဳးရုိးတုိမွွ ဆင္းသက္လာေသာအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္၍ ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာေသြးမရွိ၊ပကတိနီျမန္းေသာေသြးအဆင္းသာရွိေသာေၾကာင့္ အနီေရာင္ကို တပ္ဆင္ရသည္။ သိေႏၶာျမင္းတုိ႔မည္သည္မွာ ေကြ႔ေကာက္၍သြားျခင္းမရွိ၊တည့္မတ္ေျဖာင့္စင္း၍ လားတတ္ေသာသေဘာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဆဒၵန္မ်ိဳးမည္သည္ ျဖဳေသာအဆင္းမွတစ္ပါး ဆင္မဲကို ေမြးဖြားရိုးမရွိ၊ ျဖဴရာမွ မည္းလာသည္ဟူ၍လည္းမရွိ၊ မကတိေသာအဆင္းကို အခါခပ္သိမ္း မစြန္႔ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေကသရာဇာျခေသၤ့တိုမည္သည္မွာ ေတာသံုးေတာင္ကို ထီမထင္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ျဖဴနီေရာင္ႏွစ္ခုတို႔ျဖင့္ ေပါင္းငါးခုေသာ ရူပရုပ္တို႔ကိုေဆာင္ေသာ ပဥၥရူပရုိပ္ကို တပ္ဆင္ရသည္။

မွတ္ခ်က္ /

ရခိုင္တန္းေဆာင္ေဆာင္းပါး ဦးဦးသာထြန္းစာအုပ္က ကူးယူထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။။။.

အမ်ိဳးအစား - နိတိ စႁႏၵ ( NantiChandra ) အမည္ပါ ရခိုင္ ဒဂၤါးျပား ။
အေလးခ်ိန္ - ၇.၃၉၀ ဂရမ္
အရြယ္အစား - ၃၁ မီလီမီတာ (mm ) Add Imageျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - CM 1984-5-10-1
ျပတိုက္အခန္း အမွတ္- အခန္း ၆၈၊ ေငြေၾကး ျပခန္း
လက္ရွိတည္ေနရာ - ျဗိတိလွ် ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
အခ်ိန္ကာလ - ၈ ရာစု
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ျမန္မာ
.
အေစာဆုံး ျမန္မာ (ပ်ဴ ကိုရည္ရြယ္ ) ေငြဒဂၤါးေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ရခိုင္ျပည္ကဆင္းသက္တယ္။ ျမန္မာေတြဟာ ေငြသတၲဳရင္းျမစ္ေပါႂကြယ္သလို အနီး ပတ္ဝန္းက်င္ ေဒသေတြႏွင့္ ခိုင္မာတဲ့ ကုန္သြယ္ေရာင္းဝယ္မႈေတြရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေငြဒဂၤါးေတြ သြင္းလုပ္အသုံးျပဳလာပါတယ္။ ေငြဒဂၤါးျပား အမွတ္တံဆိပ္ေတြကိုေတာ့ ဘဂၤလားႏွင့္ ကပ္ေနတဲ့ ရခိုင္က ဒဂၤါးေတြကို မွီတယ္။ ဘဂၤလား ဒဂၤါးေတြက နိေပါ " ပသုပတိ " Pashupati (၇-၈ ရာစု) ဒဂၤါးေတြ ကို အတုယူတယ္ ။

ဒဂၤါး မ်က္ႏွာစာမွာ ( နႏၵီ ) " ႏြား" လကၡဏာေတြ႕မယ္။ ႏြားရဲ့ အေပၚမွာ ျဗမဏီ အကၡရာႏွင့္ေရးထားတဲ့ မင္း ဘြဲ႕နာမည္ရွိမယ္။ ဒဂၤါးရဲ့အျခား တဘက္မွာေတာ့ သီရီဝစၧ (အိမ္မြန္ ) ရွိမယ္။ သီရီဝစၧ (အိမ္မြန္ )ရဲ့အေပၚမွာ"ေန ႏွင့္ လ " ကိုေတြ႕ရမယ္။ သီရီဝစၧ (အိမ္မြန္ )အတြင္း၊ အလယ္တည့္တည့္မွာ အေပၚကို ေထာင္ေနတဲ့ အရာက သီဝ နတ္မင္းကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာ အမွတ္လကၡဏာ ျဖစ္တဲ့ “ လဂၤ “။
အမွတ္လကၡဏာေတြရဲ့ အဓိပၸါယ္ ေတြကို အနက္ဖြင့္ရာတြင္ Cribb, B. Cook and I. Carradice, The coin atlas (London and Sydney, Macdonald Illustrated, 1990) ကို ကိုးကားသည္။

======================================================

Pashupati က သကၠတ ဘာသာပါ။ Pashu ဆိုတာရဲ့ အနက္က Animal (သက္ရွိသတၱ၀ါ ) တိရိစာၦန္။ Pati က God (ဖန္ဆင္းရွင္ ဘုရား)။ ဒီေတာ့ လူကလြဲျပီး သက္ရွိ သက္ရွိသတၱ၀ါ အားလုံး၊ တစ္နည္း တိရိစာၦန္ ေတြအားလုံး ရဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္၊ အရွင္သခင္ လို႕အနက္ရတယ္။ အမ်ားအေခၚ ႏြားလား ဥႆဖ ။
သကၠတလို பசுபதி முத்திரை


ျဗိတိလွ် ျပတိုက္၊ လန္ဒန္ မရွင္းဘဲထားတဲ့ အမွတ္လကၡဏာ (Symbols) ေတြက်န္ေနပါေသးတယ္။ ဖြင့္ဆိုခ်က္မွားတာလည္း ႏွစ္ခ်က္ပါတယ္။ ခုႏွစ္ မေသခ်ာတဲ့အခ်က္က တစ္ခ်က္ပါတယ္။

ျဗိတိလွ် ျပတိုက္၊ လန္ဒန္ မရွင္းဘဲထားတဲ့ အမွတ္လကၡဏာ (Symbols) ေတြက

( ၁ ) ရခိုင္ ဒဂၤါးေတြမွာ အျမဲေတြ႕ေနရတဲ့ " ပုလဲစက္ဝန္း" ပါ။ ရခိုင္ ဒဂၤါး ရဲ့ျပင္ဘက္ဆုံး အဝန္းဝိုင္းကို "
ပုလဲစက္ဝန္း " ႏွင့္ဝန္းရံထားေလ့ရွိပါတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ပညာရွင္ေတြက " ဗိႏၶဳ " အစက္အေပ်ာက္
ရယ္လို႕အမည္ေပးတယ္။
( ၂ ) တိသုလ(သုံးခြ လွံဆူး) ရဲ့ အေပၚမွာ ကပ္လွ်က္ ႏွစ္ဘက္ စလုံးကို အုပ္မိုး ေနတဲ့
" အရြက္ငါးရြက္ပါ သစ္ခက္ " တစ္စုံ ။
( ၃ ) တိသုလ(သုံးခြ လွံဆူး) ရဲ့ ေအာက္က ပုလဲခုႏွစ္လုံးတန္း ။
( ၄ ) ဒဂၤါးျပားအျခားတစ္ဘက္ရွိ " နႏၵိ " (ႏြား) ရဲ့လည္ပင္းမွာ စြတ္ေပးထားတဲ့ အစက္ေပ်ာက္ ငါးခု ႏွင့္
ပံုေဖာ္ထားတဲ့ပန္းကုံး ။


ဖြင့္ဆိုခ်က္မွားတဲ့ ႏွစ္ခ်က္က

ျဗိတိလွ် ျပတိုက္၊ လန္ဒန္ ရဲ့ေဖာ္ျပခ်က္ေတြဟာ Cribb, B. Cook and I. Carradice, The coin atlas (London and Sydney, Macdonald Illustrated, 1990) စာအုပ္ကို ကိုးကားျပီးေဖာ္ျပတာပါ။

ဒီရခိုင္ ဒဂၤါး ရဲ့ အမွတ္လကၡဏာဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ တခ်ိဳ႕ မမွန္ပါ။ Crib,B Cook ႏွင့္ I. Carrradice တို႕ရဲ့အဆို ဒီရခိုင္ ဒဂၤါးမွာ သီရိဝစၧ ေခၚ အိမ္မြန္(Shrivetsa) ပါတယ္လို႕ဆိုတယ္ ။
သီရိဝစၧ (အိမ္မြန္) ဟာ ဗိႆႏိုး (Vishnu) ကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာ လကၡဏာသာျဖစ္တယ္။

ဒဂၤါးကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေတာ့ သီရိဝစၧ (အိမ္မြန္) မဟုတ္ဘဲ သီဝ နတ္မင္းရဲ့ လက္နက္
တိသုလ(သုံးခြ လွံဆူး)ျဖစ္ဖို႕မ်ားတယ္။

တခ်ိဳ႕ ဟိႏၵဴဘုရာေၾကာင္းေတြမွာ ( နႏၵီ ) " ႏြား" ႏွင့္အျမဲလို ယွဥ္တြဲျပီးေတြ႕ရတတ္တဲ့ " လဂၤ" (Linga) ေခၚ ဂိဂၷ ဆိုတာ သကၠတဘာသာလို ပူရိသလိင္လို႕အဓိပၸာယ္ ရွိတဲ့ " သိဝ" နတ္မင္းကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာ လကၡဏာပါ။

ဒါကိုဆက္စပ္ျပီးေတာ့ ဒဂၤါး အတြင္းပိုင္း တိသုလ(သုံးခြ လွံဆူး) ရဲ့အလယ္ တည့္တည့္က အေပၚကိုေထာင္ေနတဲ့ လွံဆူး ကို " လဂၤ" (Linga)၊ သကၠတ အေခၚ ဂိဂၷ လို႕ဆိုတာကေတာ့ မွားေနတယ္ ၊ မဟုတ္ပါလို႕ဘဲေျပာရမယ္ ။

ခုႏွစ္ မေသခ်ာတဲ့အခ်က္ တစ္ခ်က္က
မေသခ်ာတဲ့အခ်က္က သမိုင္းမွတ္တမ္းအတြက္ အေရးအၾကီးဆုံးျပစ္ေနပါတယ္။

နိတိ စႁႏၵ ( NantiChandra ) အမည္ပါ ရခိုင္ ဒဂၤါးျပားလို႕ဆိုျပီး ခန္႕မွန္း ခရစ္ႏွစ္ ၈ ရာစုလို႕ေဖာ္ျပထားတယ္။
ရခိုင္ရာဇဝင္ကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ နိတိ စႁႏၵ ( ၅၂၀-၅၇၅)လို႕ေတြ႕ရတယ္ ။
ဒီတစ္ခ်က္ ျပတိုက္က မွားျပန္တယ္။

........
ေရွးျမန္မာ ဘေလာ့မွ
.