Arakan Chitthu Chay

ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းသည္ အၿမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနတတ္ပါသည္။
ျငင္းလို႔မရပါ။ ေခတ္ႏွင့္အညီ လူသားမ်ားသည္လည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲဖန္တီးလာၾကသည္။ အျပဳအမူ၊ အယူအဆမ်ားကို ေျပာင္းပစ္တတ္ၾကသည္။ ဒါကိုလက္ခံပါသည္။ ပုပ္သိုးေနေသာ အယူ၀ါဒ၊ အသံုးမက်ေသာ အေတြးအျမင္မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ၾကပါ။ သို႔ေသာ္ မိမိတို႔၏ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈကိုျဖင့္ ဆြဲမထည့္ၾကပါႏွင့္။.ယခုေခတ္ဆယ္ေက်ာ္သက္ ရခိုင္လူငယ္မ်ားကိုၾကည့္ပါ။ အေနာက္တိုင္းယဥ္ေက်းထဲတြင္ နစ္ျမဳပ္ေနၾကသည္။ တိုင္းတစ္ပါးယဥ္ေက်းမႈကို အထင္ႀကီးေနၾကသည္။ မိမိတို႔ ရခိုင့္ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဖီလာေနၾကသည္။ပစ္စလက္ခတ္ ေမ့ထားၾကသည္။ ဆိုးသည္မွာ ရခိုင့္ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းမပ်ဳိမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ေျပာပံုဆိုပံု၊ ေနပံုထိုင္ပံု၊ ၀တ္ပံုစားပံုမ်ားက အခ်ဳိးအစားမက်။ ကိုးရီးယား၊ ကိုးရီးယားႏွင့္ ကိုးရီးယားမင္းသား၊ မင္းသမီးမ်ားကို လိုက္တု။ အဝတ္အစားဒီဇိုင္းအသစ္ထြင္။ ဟိုကကြဲ၊ သည္ကၿပဲ၊ အစိပ္စိပ္အျမြာျမြာခြဲကာဝတ္ဆင္ေနၾကေသာ အဝတ္အစားမ်ား။ မျမင္အပ္သင့္သည့္အရာမ်ားကို ျမင္ေနရသည္မွာ တစ္မ်ဳိးႀကီး။ ျမင္သည့္မ်က္စိကို ေဖာက္ထုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္။ အဲဒီေလာက္ထိ။
ရခိုင့္ဆယ္ေက်ာ္သက္ လူပ်ဳိေလးမ်ားကိုလည္းၾကည့္ပါ။ ဝတ္စားထားပံုမွာ ရခိုင့္ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္လံုးလံုးမွ်
မကိုက္ညီ။ အေၾကာင္ေၾကာင္အက်ားက်ား အကၤ ်ီမ်ားကို ေဘာင္းဘီရွည္ပြေယာင္းေယာင္းႏွင့္ဝတ္။ ဆံပင္ပံုစံကို
အမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ၿပီး စတိုင္ထုတ္ကာ သရုပ္ပ်က္ေနၾကသည္။ မိမိတို႔၏ ရခိုင့္ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ မကိုင္ညီေသာ္လည္း “ ငါ...ရခိုင္ျပည္ဖြား၊ ရခိုင္သား ” ဟု ေမာ္ၾကြားေနၾကသည္။ ရခိုင္သားကား ရခိုင္သားပါ။ ေရမေရာ။ တိုင္းတစ္ပါးယဥ္ေက်းမႈ ေရာထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ေယာက္်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိန္္းကေလးမ်ားေလာက္ေတာ့ မဆိုးပါ။ အျမင္သင့္ေတာ္ပါသည္။ ဆိုးသည္ကား ဆိုးသည္အမွန္။ သည္သို႔ အေနာက္တိုင္းယဥ္ေက်းမႈထဲတြင္ ျမဳပ္ၿပီး ဘဝပ်က္စီးသြားရသည့္ ရခိုင့္ဆယ္ေက်ာ္သက္ လူပ်ဳိေလးမ်ားမွာ ဒုႏွင့္ေဒး။ သိတတ္သည့္သူမ်ားက မိမိတို႔ သူငယ္ခ်င္း၊ အေပါင္းအသင္းမ်ား ယခုလို ေျခလွမ္းမွားေနၾကသည္ကို ျမင္လွ်င္ ၾကည့္မေနၾကပါႏွင့္။ သူတို႔ဘဝကို တည့္မတ္ေပးၾကပါ။ လမ္းေကာင္း၊ လမ္းမွန္ကိုေရာက္ေအာင္ မ,တင္ေပးၾကပါ။
ယခုကဲ့သို႔ တက္သစ္စ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ရခိုင္လူငယ္၊ ေမာင္မယ္မ်ားသည္ မိမိတို႔ရိုးရာ၊ မိမိတို႔ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဖီလာဆန္႔က်င္ေနေသာ အေနာက္တိုင္းယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ဆက္လက္ၿပီး လက္ခံေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ မ်ားမၾကာေသာ အနာဂတ္တြင္ သမာသမတ္က်ပါမည္ေလာ။ ရခိုင္လူမ်ဳိးအပါအဝင္ ရခိုင့္ရိုးရာ၊ ရခိုင့္ယဥ္ေက်းမႈမ်ားသည္ အစရွာမရ ေပ်ာက္ပ်က္သြားရေပလိမ့္မည္။ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ “ ေျမမ်ဳိလို႔ လူမ်ဳိးမေပ်ာက္၊ လူမ်ဳိးလို႔ လူမ်ဳိးေပ်ာက္ ” ဟူေသာ စကားပံုလည္း ရွိသည္မဟုတ္ပါလား။ မိမိတို႔အေနအထိုင္မတတ္ေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔ ရခိုင့္မ်ဳိးႏြယ္စု ကြယ္ေပ်ာက္သြားရသည္ ဟူေသာဆိုစကားမွာ လူၾကားလို႔ မေကာင္းပါ။
ရခိုင့္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ရခိုင့္သုခုမ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရမည့္တာဝန္မွာ ရခုိင္တစ္မ်ဳိးသားလံုးႏွင့္ ဆို္င္ပါသည္။အထူးသျဖင့္ တက္သစ္စ ရခိုင့္ဆယ္ေက်ာ္သက္ လူငယ္၊ ေမာင္မယ္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ထိုသို႔မဟုတ္ပါမူ မေဝးေသာအနာဂတ္တြင္ ရခိုင္တို႔တန္ဖိုးထားၾကသည့္ ရခို္င္လူမ်ဳိး၊ ရခိုင့္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ရခိုင့္စာေပမ်ားသည္ ျမန္မာ့ေျမပံုကေန အၿပီးအပိုင္ ထြက္ခြါသြားရေပလိမ့္မည္။ ထိုအခါ ကမၻာသူ၊ ကမၻာသားမ်ားက မည္ကဲ့သို႔ထင္ေၾကးေပးၾကမည္နည္း။ သမိုင္းေရးဆရာမ်ားကေကာ မည္ကဲ့သို႔ ေဝဖန္ၾကမည္နည္း။
ယင္းေၾကာင့္ အမ်ဳိးကိုခ်စ္ပါ။ ယဥ္ေက်းမႈကုို ထိန္းသိမ္းပါ။ အေနာက္တိုင္းယဥ္ေက်းမႈကို CRAZY မျဖစ္ၾကပါႏွင့္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ နာမည္ေကာင္းျဖင့္ ထင္ရွားလာသည့္ ရခိုင့္ယဥ္ေက်းမႈသည္ ျမန္မာ့သမိုင္းနံပါတ္ ( ၁ ) ေနရာတြင္ ပါဝင္လာႏိုင္ေအာင္ မည္္သို႔မည္ပံု စြမ္းေဆာင္ႀကိဳးပမ္းၾကလွ်င္ ေကာင္းမည္နည္း ဟူသည္ကို သည္စာပိုဒ္အား ဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ တဆိတ္ စဥ္စားၾကည့္ၾကပါ။ ေဆြးေႏြးၾကည့္ၾကပါ။ ေဝဖန္အႀကံျပဳၾကပါ။
တလက္စတည္း ေျပာလိုက္ေတာ့မည္။ ရခိုင့္လူႀကီးမိဘမ်ားကလည္း မိမိတို႔၏ ရခိုင့္ယဥ္ေက်းမႈ ဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္ရန္အတြက္ မိမိတို႔၏ သားငယ္၊ သမီးငယ္မ်ားကို ဆံုးမသြန္သင္ေပးေစခ်င္သည္။ ရခိုင္ကိုခ်စ္သည္၊ ရခိုင္ကိုတန္ဖိုးထားသည္ဆိုလွ်င္ မိမိတို႔၏ ရခိုင္သက္တမ္း ရွည္ၾကာေနႏိုင္လာေစဖို႔အေရး စဥ္းစားကာ ဝိုင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ရခုိင္ကိုခ်စ္သည္၊ ရခိုင္ကိုတန္ဖိုးထားသည္ဆိုလွ်င္ျဖင့္ မိမိတို႔ ရခိုင္ျပည္ႏွင့္ ရခိုင္သူ၊ ရခိုင္သားတို႔၏ တိုးတက္ရာ၊ တိုးတက္ေၾကာင္းကိုလည္း တစ္ေဒါင့္တစ္ေနရာကေနၿပီး ႀကိဳးပမ္းၾကရန္လိုသည္။ ။
( မွတ္ခ်က္ ။ ။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလထုတ္ ဝံသရကၡိတမဂၢဇင္း၊ အတြဲ - ၃၊ အမွတ္ - ၄ တြင္ ရခိုင္ေလသံႏွင့္ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပထားသည္ကို ယခု ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ျပန္ဆိုတင္ျပလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ )
မာန္ယုေက်ာ္ (ေ႐ႊဝေျမ).